Ε, πόσο θά ἀντέξῃ ἀκόμη; Εἴπαμε εἶναι «ἑφτάψυχος» ἀλλά αὐτή τή φορά θά εἴμαστε καί οὐσιαστικά ὑπό τόν ἔλεγχο τῶν Εὐρωπαίων. Διαπραγματεύεται, τήν ἐθνική κυριαρχία τῆς χώρας. Ἐκτός ἄν θέλει νά φύγῃ ὁπως ὁ Ντέ Λά Ρουά!
Φαίνεται ότι αυτή τη φορά η κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να αποφύγει αυτό που γλίτωσε στο «παρά 1’» τον Ιούνιο: Τις εκλογές. Και αν τον Ιούνιο υπήρχε η εναλλακτική πρόταση της συγκυβέρνησης πριν πάει σε εκλογές, τώρα αυτή δεν υπάρχει: Οι σχέσεις των δύο κομμάτων και των δύο ηγετών είναι πιο «ψυχρές» από ποτέ.
Το εύλογο ερώτημα πολλών είναι «Γιατί να παραιτηθεί;» και συνοδύεται από τη διαπίστωση «Ειδικά όταν οι ξένοι που την ελέγχουν δεν θέλουν εκλογές».
Στον αντίποδα υπάρχουν γεγονότα και εξελίξεις που είναι πραγματικά «πρωτοφανή/είς»: Στο κυβερνητικό στρατόπεδο συμφωνούν στην εκτίμηση ότι εάν η συμφωνία της Τετάρτης είναι κακή (μεγάλο “κούρεμα”, πιστωτικό γεγονός, ευθεία πολιτική επιτροπεία της κυβέρνησης από τους ξένους κλπ.) ο Γιώργος Παπανδρέου θα επιστρέψει στην Αθήνα με έτοιμη την ανακοίνωση προσφυγής στις κάλπες.
Αυτό που θα συμβεί στα ασφαλιστικά ταμεία, στις τράπεζες κλπ και εν τέλει στην κοινωνία είναι πολύ βαρύ για να το ανθέξει η οιαδήποτε κυβέρνηση. Και μην ξεχνάμε ότι μέχρι σήμερα τα τελευταία μέτρα εξαθλίωσης είναι απλά… λόγια. Όταν θα γίνουν πράξεις, τότε ποιος θα σταματήσει έναν εξαθλιωμένο λαό από το να αντιδράσει ακόμα και βίαια;
Εάν είναι η ηπιότερη, δηλαδή το «κούρεμα» δεν είναι πάνω από 35 ή έστω 40% τότε θα καταφέρει να ελέγξει και πάλι τις εξελίξεις. Η πρώτη αφορά τον σχηματισμό κυβέρνησης έκτακτης ανάγκης με όλους τους άλλους πλην ΝΔ. Δηλαδή να κάνει πρόταση σε Γιώργο Καρατζαφέρη, Φώτη Κουβέλη, Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά και “συναινετικούς” βουλευτές της ΝΔ για να στηρίξουν ένα τέτοιο σχήμα.
Πέρα από την Ντόρα Μπακογιάννη, που σε τελική ανάλυση δεν… έχει να κάνει και τίποτα καλύτερο, αλλά και ψυχικά συνάδει με την «μεταρρυθμιστική» πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ, δεν υπάρχει περίπτωση κανείς από τους άλλους να δεχθούν, γιατί οι αυτόχειρες μπορεί να έχουν αυξηθεί στην Ελλάδα, όχι όμως σε τέτοιο βαθμό.
Εναλλακτικά κάποιοι κυβερνητικοί βουλευτές, όπως οι 28 που υπέγραψαν την κοινή πρόταση για ανάληψη πρωτοβουλιών από τον πρωθυπουργό, θεωρούν ότι η κυβέρνηση οφείλει να φέρει την ευρω-συμφωνία στη Βουλή για έγκριση από ευρεία πλειοψηφία 180 ψήφων, υποχρεωτικά πλέον, αφού θα περιλαμβάνει με σαφήνεια εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Εάν η ΝΔ επιμείνει στην καταψήφιση, τότε “πάμε σε εκλογές χωρίς να κατηγορηθούμε ότι δραπετεύουμε” – ανοίγοντας τον δρόμο για κυβέρνηση συνεργασίας.
Πάντως όλες οι πληροφορίες που έρχονται από το εξωτερικό μιλάνε για “κούρεμα” τουλάχιστον 60%. Άρα...(defencenet.gr)
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
Μὴ ἐλπίζης Μινώταυρε. ΔΕΝ πρόκειται νὰ παραιτηθῆ, θὰ ἐξαντλήσῃ τὴν τετραετίαν καὶ οὔτε πρόκειται νὰ κάμῃ προτάσεις εἰς ἄλλους καὶ τὰ τοιαῦτα, ἐκτὸς καὶ ἄν συμβῆ τὸ μὴ ἀναμενόμενον ἤ κάτι ἀπρόοπτον ὅπως π.Χ. παραίτησις τοῦ Παπούλια. Ἀλλὰ ΠΑΣΟΚτζῆς δὲν εἶναι και αὐτός; Ἐπίσης ἔστω καὶ ἄν σχηματισθῆ κάτι μὲ έκεινους τοὺς ὁποίους ἀνέφερες, ὁ Καρατζαφέρης οὔτε καὶ θὰ τοὺς δώσῃ σημασίαν.
Μόνη λῦσις, δυστυχῶς, Μινώταυρε εἶναι ἡ τύχη καὶ τὶ ἀπρόοπτον. Μέχρι τότε ἔχομεν ἄφθονον χρόνον νὰ ἀναλογισθῶμεν ποῖον τὸ κόστος τῆς ραθυμίας καὶ μαλακίας ὤστε νὰ άναδεικνύομεν Καραμανλῆδες. Παπανδρέηδες, Μητσοτακέους, Παγκάλους, Βένζελους, καὶ ἄλλα σαβουροειδῆ εἰς τὰ ὕπατα ἀξιώματα τῆς χώρας. Καὶ ἄν μετὰ ταῦτα βάλουμε ἐπιτέλους μυαλό, τότε θὰ ξανακτίσουμε ἐκ τῶν ἐρειπίων τὴν πατρίδα μας. Ἐὰν ὅμως παραμείνωμεν οἱ ἴδιοι δυστυχῶς δὲν ὑπάρχει ἐπιστροφή. Ὅλο αὐτὸ τὸ διάστημα ὑπῆρχον, καὶ τώρα ὑπάρχουν, πανάξιοι ἄνθρωποι εἰς τὴν Ἑλλάδα ἀλλὰ ἡμεῖς ἐξακολουθοῦμε νὰ εἴμεθα τυφλοὶ τὰ τ’ ὦτα τόν τε νοῦν τὰ τ’ ὄμματα.
Καληνύκτα!
Μήν εἶσαι τόσον ἀπαισιόδοξος, Νικόλαε. Τό θέμα δέν εἶναι νά γίνουν – καί πότε – ἐκλογές. Τό θέμα εἶναι νά ἀλλάξουμε τήν πατρίδα μας καί νά τήν φτιάξουμε ἔτσι ὅπως τήν ὀραματιζόμαστε. Τό τί θά κάνουν οἱ ξεφωνημένοι πού προσποιοῦνται ὅτι μᾶς κυβερνοῦν, ποσῶς μέ ἐνδιαφέρει. Στό κάτω κάτω οἱ ἐκλογές δέν λύνουν τό πρόβλημα. Αὐτοί πού κάνουν κουμάντο στήν χώρα, ἔχουν ἕτοιμες τίς «λύσεις», ἤδη!
Ξέχασα, καληνύχτα:-)
Ὡραῖα. Ἐὰν ἔχεις καμμίαν ἄλλην λύσιν εἶμαι ἕτοιμος νὰ τὴν ἀκούσω. Ἐγὼ πάντως ἄν καὶ μὲ τὸ ἄκουσμα μόνον τῆς λέξεως “Κυ(οι)νοβουλευτισμὸς” ἀηδιάζω, ἐξακολουθῶ νὰ πιστεύω ὅτι ἡ ψῆφος εἶναι ὅπλον ἀπροσμάχητον ἀρκεῖ εκεῖνος ὁ ὁποῖος τὴν κρατᾶ νὰ ἔχη μυαλὸ κουκούτσι. Ὄχι πολύ, Κουκούτσι, ἀρκεῖ. προφανῶς ὅμως οὔτε αὐτὸ ὑπάρχει.