Κι ἄς ξεφύγουμε ἐπὶ τέλους, ΣΥΝΕΙΔΗΤΩΣ, ἀπὸ ἐκεῖνο τὸ ἑβραϊκὸ Πάσχα καὶ τὰ σχετικά του.
Ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες ἐτοῦτες τὶς ἡμέρες, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, ἑορτάζουμε μίαν Ἀνάστασιν. Ἄλλοτε τῆς Φύσεως, μέσα ἀπὸ τὴν ἐπιστροφὴ τῆς Κόρης, ἄλλοτε τοῦ Διονύσου κι ἄλλοτε τοῦ Χριστοῦ. Τί σημασία ἔχει;
Ἀνάστασις ἦταν πάντα.
Καὶ ἦταν Ἀνάστασις διότι ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες, ἀπὸ τότε ποὺ φτιάχτηκε ἐτοῦτος ὁ κόσμος, τὴν Φύσιν παρατηρούσαμε, τιμούσαμε, ἀντιγράφαμε…
Ἔχουν λοιπόν σημασία τά ὀνόματα;
Λαμπρὴ Λαμπρὴ νὰ ἔχουμε Ἕλληνες.
Ὅπως τὴν ἀντιλαμβάνεται ὁ κάθε ἕνας ἀπὸ ἐμᾶς.
Λαμπρὴ Λαμπρὴ καὶ Καλὴν Ἀνάστασιν στὸ Γένος.
Καλὴν Λευτεριά…
Καὶ καλὴν δύναμιν!!!
Θὰ τὴν χρειαστοῦμε!
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.