Ἡμέρα λαμπρή ξημέρωσε σἠμερα. Ἡ ἐθνική μας ἑορτή γιά τήν 28η Ὀκτωβρίου 1940.

Γιορτάζουμε τό ΟΧΙ τοῦ Ἰωάννη Μεταξᾶ. Γιορτάζουμε, γενικῶς, τήν καθολική ἀντίστασι τῶν Ἑλλήνων στούς ἐπίδοξους ξένους εἰσβολεῖς. Γιορτάζουμε τήν πίστη τῶν Ἑλλήνων στό ὕψιστο ἀγαθό, τήν ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Ἀφιερώνω τό παρακάτω τραγούδι σ΄ ὅλους ἐκείνους πού ἔχουν χαμηλώσει τόν πῆχυ καί εἶναι ἕτοιμοι νά ἀντισταθοῦν στήν καταπάτησι,τῆς ἐθνικῆς μας κυριαρχίας. Σέ ὅλους ἐκείνους πού βλέπουν νά «θίγονται» ἡ τσέπη καί ἡ καλοπέρασή τους. Θέλω, συγχρόνως, νά στείλω,  καί ἕνα μήνυμα αἰσιοδοξίας. 

Ἡ ἐθνική κυριαρχία, ἡ ἐθνική ὑπερηφάνεια δέν χάνονται μέ οἰκονομικά μέτρα καί μέ ἐπιτροπές ξένων «τεχνοκρατῶν». Ἡ ἐθνική ὑπερηφάνεια δέν χάνεται ὅσο κι ἄν κάποιοι Εφιάλτες προσπαθοῦν.

Ἡ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ καί ὁ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ εὑρίσκονται μέσα στό μυαλό καί τήν καρδιά μας. Ἀπό ‘κεῖ, κανείς ΠΟΤΕ δέν πρόκειται νά μᾶς τά πάρῃ.

ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ. Η ΕΛΛΑΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΗ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΗ ΕΝΔΟΞΗ ΚΑΙ ΛΑΜΠΡΗ ΟΠΩΣ ΤΗΣ ΑΞΙΖΕΙ, ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ ΕΜΕΙΣ. (σέ πεῖσμα τῶν Ἐφιαλτῶν πού τήν ἐπιβουλεύονται)

Πῶς νά σωπάσω μέσα μου 
τήν ὀμορφιά τοῦ κόσμου;
Ὁ οὐρανός δικός μου 
ἡ θάλασσα στά μέτρα μου

Πῶς νά μέ κάνουν νά τόν δῶ
τόν ἥλιο μ΄ ἄλλα μάτια;
Στά ἡλιοσκαλοπάτια
μ΄ ἔμαθε ἡ μάνα μου νά ζῶ…

Στοῦ βούρκου μέσα τά νερά
ποιά γλῶσσα μοῦ μιλᾶνε 
αὐτοί πού μοῦ ζητᾶνε 
νά χαμηλώσω τά φτερά

Ἕλληνες, μή χαμηλώνετε τά φτερά. Μή βλέπετε τόν «ἥλιο» μέ τόν τρόπο πού μᾶς ὑποδεικνύουν, αὐτοί πού εὑρίσκονται μέσα στό «βοῦρκο». Ἡ «ὀμορφιά τοῦ κόσμου»  εὑρίσκεται μέσα στίς καρδιές μας!

Μινώταυρος