Κατά τη διάρκεια γυρισμάτων στην Καππαδοκία για το σήριαλ «Η ζωή συνεχίζεται», κάηκε ένα ιστορικό ελληνικό σπίτι στην περιοχή Ουργούπ, για τις ανάγκες του σεναρίου. Αυτό καταγγέλλει η τουρκική εφημερίδα «Νετγκαζέτε» (Tourkika Nea).

To γεγονός προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις, με τον κ. Μουσταφά Καγιά -ιστορικό ερευνητή του ιδρύματος «Cekul»- να δηλώνει ότι «Δεν είναι κατανοητό για χάρη της τηλεθέασης να τηρούμε στάση ενάντια στις ιστορικές αξίες. Βλέπουμε τις ιστορικές μας αξίες, που χρησιμοποιούνται για αιώνες, να γίνεται προσπάθεια να εξαφανιστούν από καλλιτέχνες, ενώ περιμένουμε από αυτούς να παίξουν ενεργό ρόλο στη διαφύλαξή τους. Στο παρελθόν, χάρη ενός σήριαλ είχαν κάψει πολλά λάστιχα μέσα σε μια εκκλησία».

Το Συμβούλιο Διαφύλαξης Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς Καππαδοκίας, διεξάγει έρευνες για το κάψιμο ενός άλλου σπιτιού, για το σήριαλ «Μέγεθος».

Τα σήριαλ αυτά προβάλλονται στην Ελλάδα (όπως κι εκείνο που γυρίστηκε στα Κατεχόμενα), χωρίς να ληφθούν υπόψη οι διαμαρτυρίες μερίδας τηλεθεατών, αλλά και με τη σιωπή των δήθεν ευαίσθητων σε πολιτιστικά θέματα «προοδευτικών» της Ελλάδας.

Οι ευαισθησίες είναι επιλεκτικές, και εκφράζονται μόνον όταν κάποιος ανόητος νεαρός γράψει ένα σύνθημα σε κάποιο μνημείο μειονότητας της χώρας μας. Για το αντίστροφο, δυστυχώς, οι καταγγελίες απουσιάζουν.

Ο Μακεδών (Βόρεια)

Γιὰ νὰ προβάλουν τὰ τσοντοκάναλα κάτι, σαφῶς κι ἔχουν τηλεθέασι.

Βέβαια ἡ τηλεθέασις εἶναι κάτι ποὺ ἔχει νὰ κάνῃ μὲ πολλὲς παραμέτρους.

Λίγο παίζει ῥόλο ἡ διαφήμισις, λίγο ἡ ἀπουσία ἐπιλογῶν καὶ πολὺ περισσότερο ἡ συστηματικὴ προσπάθεια ἀποχαυνώσεως τῶν τηλεθεατῶν.

Διάφορες φωνὲς ἔχουν κατὰ καιροὺς ὑψωθεῖ πρὸ κειμένου νὰ διαμαρτυρηθοῦν γιὰ ὅλες αὐτὲς τὶς σειρές.

Οἱ Κύπριοι μάλιστα ἔχουν προχωρήσει τὶς διαμαρτυρίες τους κι ἀναμένονται συντόμως κάποιες ἀποφάσεις ἀπὸ δικαστικὰ ὄργανα.

Αὐτὸ ὅμως ποὺ λίγοι ἀπὸ ἐμᾶς τολμοῦν νὰ ἀντιμετωπίσουν ἔχει νὰ κάνῃ μὲ ἐμᾶς.

Ὅλοι μας κρατᾶμε κάποιες ῥίζες, ἄλλος μικρότερες κι ἄλλος περισσότερες ἀπὸ μίαν ἀλύτρωτη πατρίδα.

Ὅλοι μας λίγο ἤ πολὺ ζήσαμε κοντὰ σὲ ἀνθρώπους ποὺ ἔζησαν ἠ ποὺ μετέφεραν τέτοιες μνῆμες.

Δῆλα δή, μεγαλώσαμε μὲ ἱστορίες ποὺ ζωντάνευαν τὶς σφαγές, τοὺς βιασμοὺς καὶ τὶς διώξεις.

Πρὸς τί λοιπόν σήμερα καθόμαστε καὶ ἀναρωτιόμαστε γιὰ τὸν «πολιτισμό» τῶν μογγόλων;

Ὅλοι γνωρίζουμε, ἀκόμη κι αὐτοὶ ποὺ πληρώνονται γιὰ νὰ διαφημίζουν τὰ ἀντίθετα, πὼς οἱ μογγόλοι μόνον πολιτισμὸ δὲν γίνεται ποτὲ νὰ διδαχθοῦν.

Τότε γιατί συνδιαλεγόμαστε;

Γιατί ἐπιτρέπουμε στούς τηλεοπτικούς μας δέκτες ἀκόμη νὰ μεταδίδουν;

Γιατί δὲν τούς σβήνουμε διά παντός;

Θεωρῶ πὼς ἐμεῖς εἴμαστε οἱ ἀμνήμονες. Ὄχι τὰ μογγόλια. Αὐτὰ ἀδυνατοῦν νὰ ἀποκτήσουν μνήμη. Ἀκόμη καὶ κάποιες διαμαρτυρίες ποὺ ἔγιναν, δὲν βασίστηκαν στὴν ἠθικὴ ἀλλὰ στὴν καταστροφὴ τῶν μνημείων. Δῆλα δή στὰ τοῦβλα καὶ στὶς πέτρες. Ὄχι σὲ προσβολὴ τῆς δικῆς μας πραγματικότητος.

Μά ἐάν ἐμεῖς δέν προσβαλλόμαστε, τότε γιατί ἔχουμε πρόβλημα μέ τήν καταστροφή τῶν κτιρίων;

Ἐάν δέν ἐνοχλούμαστε ἀπό τήν δική μας ἀμνημοσύνη, τότε γιατί νά ἀξιώσουμε ἀπό ἄλλους νά τό κάνουν;

Λαὸς ποὺ ξεχνᾶ τὴν ἱστορία του εἶναι καταδικασμένος πρὸς ἀφανισμό.

Κι ἐπεὶ δή φθάνουμε στὸ διὰ ταῦτα, θεωρῶ πλέον πὼς πράγματι μία σημαντικὴ μερίδα τοῦ πληθυσμοῦ μας, ἐκείνη ποὺ ἔπαθε ἀμνησία, εἶναι ξεκάθαρα πλέον μόνον γιὰ ἀφανισμό.

Φιλονόη.