Δὲν θὰ ξανάλθῃ ποτέ…
Μᾶς τελείωσε… Τοὐλάχιστον αὐτὸς ποὺ πιστεύαμε γιὰ Ἅη Βασίλη.
Γιὰ τὴν ἀκρίβεια, ἔχω ἀρχίσῃ νὰ πιστεύω πὼς μόνον ἀπὸ ἐφέτος θὰ ἀρχίσῃ νὰ ἔρχεται…
Κι ἄς ἔχουμε ἐκεῖ ἔξω δεκάδες παιδιὰ πεινασμένα…
Κι ἄς ἔχουμε χιλιάδες ἀστέγους…
Κι ἄς μεγαλώνουν οἱ ἀριθμοὶ τῶν ἀκινητοποιημένων ἀπὸ τρόμο…

Ὁ «Ἄη Βασίλης», αὐτὸς ποὺ ἔχει μεγαλώσῃ γενεὲς ἐπὶ γενεῶν μὲ τὸν μύθο του, ἐφέτος δὲν θὰ ἔλθῃ γιὰ πρώτη φορά.
Θὰ ἔλθῃ ὅμως ὁ ἄλλος… Αὐτὸς ποὺ πράγματι χρειαζόμαστε…
Θὰ ἔλθῃ σὲ ἀρκετὰ σπίτια, παγωμένα, σκοτεινὰ ἴσως, μὲ δίχως κανένα κάποιο τρόφιμο στὰ ντουλάπια τους. 
Θὰ ἔλθῃ γιὰ νὰ δώσῃ στὰ παιδιὰ μίαν ἄλλην ὀπτική. 
Ὄχι αὐτὴν τῆς ἐλπίδος ἀλλὰ αὐτὴν τοῦ ὀράματος. 
Δὲν ἔχει πλέον τόπο νὰ πατήσῃ σὲ ψεύτικες εἰκόνες. 
Τώρα πρέπει νὰ δημιουργήσῃ νέους πολεμιστές.
Δὲν ἔχει πλέον δυνατότητες νὰ ἀποκοιμίσῃ τὶς αἰσθήσεις…
Πρέπει νὰ τὶς ἀφυπνίσῃ… Χρειαζόμαστε Ἕλληνες…

Ὁ «Ἅη Βασίλης» ποὺ ξέραμε δὲν θὰ ἔλθῃ ἐφέτος. 
Μᾶς τελείωσε… Ἀπὸ ἐφέτος θὰ ἀρχίσῃ νὰ ἔρχεται ὁ Ἕλλην ποὺ θὰ μᾶς μάθῃ ἐκ νέου νὰ διεκδικοῦμε τὰ πάντα μὲ τὸ σπαθί μας.

Φιλονόη. 

Τα περισσότερα παιδιά φέτος στην Ελλάδα δεν θα ακούσουν το μπαμπά τους να τους λέει: “Τι θέλεις να σου φέρει ο Άη Βασίλης;”… όταν δεν έχεις τα αναγκαία, δεν δύνασαι να κάνεις δώρα.
Τα περισσότερα παιδιά φέτος στην Ελλάδα δεν θα ακούσουν τη μαμά τους να τους λέει: “Φάε όλο το φαγητό σου”… οι μερίδες έχουν μειωθεί, εδώ δεν έχεις το απαραίτητο, δεν αφήνεις αποφάγια.

Αν το παιδί σας είναι παχύσαρκο, θυμηθείτε… το λίπος της κοιλιάς του, είναι κρέας από κάποιο λιπόσαρκο που δεν έχει τη μερίδα που του αναλογεί, γιατί κάποιος αχόρταγος τρώει διπλά.
Ένα παιδί παχύσαρκο περιμένει τον Άη Βασίλη… το δώρο των γονιών του, ίσως και να αντικαθιστά την αγάπη και τη φροντίδα τους.
Ένα παιδί φτωχό δεν ξέρει καν τον Άη Βασίλη… αλλά έχει το καλύτερο δώρο…

…την έμπρακτη Αγάπη των γονιών του που στην υπόδουλη Ελλάδα του Μνημονίου παλεύουν όχι πλέον για να το καμαρώσουν Αύριο, αλλά για να του εξασφαλίσουν την επιβίωση Σήμερα.

Για αυτό και το Αύριό του θα είναι Λαμπερό…

Τα παιδιά του Δυτικού, “προηγμένου” μα ΑΨΥΧΟΥ κόσμου φέτος τα Χριστούγεννα θα πάρουν δώρα από τους γονείς τους. Δώρα Ερινύων που τα αφήνουν να μεγαλώνουν με τις γιαγιάδες ή τις νταντάδες, στερώντας τους την Αγάπη και την Αγκαλιά, που είναι τα σημαντικότερα αγαθά για την ανατροφή τους.
Τα παιδιά της κατεχόμενης Ελλάδος των Μνημονίων φέτος τα Χριστούγεννα θα πάρουν όμως το καλύτερο δώρο της ζωής τους … δώρο που θα τους ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΕΙ τη ζωή τους.
Τον Αγώνα που κάνουν για χάρη τους απελπισμένοι γονείς, που καταθέτουν την ΨΥΧΗ τους για λίγο γάλα, μια φρατζόλα ψωμί ή λίγο πετρέλαιο θέρμανσης.

Και η Απελπισία είναι και η ίδια γονιός.
Γεννά ΗΡΩΕΣ …

© 2012 Νικόλαος Παναγοδημητρόπουλος

φωτογραφία