Τί κι ἐάν ὁ Γέρος μας στίς καρδιές μας παραμένῃ πάντα ἡ πιό ἀγαπημένη μορφή;
Τί κι ἐάν ὁ Κολοκοτρώνης ἦταν ἀπό τά ἐλάχιστα πρόσωπα τῆς ἱστορίας πού κατάφεραν νά τήν ἀλλάξουν;
Τί κι ἐάν ἀπελευθέρωσε τήν μισή Ἑλλάδα; 

Γιὰ κάποιους παραμένει, ἀκόμη καὶ δύο αἰῶνες ἀργότερα, ἔνα ἀπὸ τὰ πλέον μισητὰ πρόσωπα ποὺ πέρασαν ἀπὸ τὸν τόπο. Ἀκόμη καὶ νεκρὸ θέλουν νὰ τὸν βλάψουν.

Ἄς μὴν μᾶς ξαφνιάζῃ λοιπὸν ἡ στάσις, ἀκόμη καὶ τῆς ἐπισήμου πολιτείας, τὶς περισσότερες φορές,  κατὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ Κολοκοτρώνη. Εἶναι λογικό. Ἄλλως τέ, μέσα στοὺς μηχανισμοὺς αὐτῆς τῆς πολιτείας ἔχουν παρεισφρήσῃ ἀκριβῶς αὐτοὶ ποὺ ἀκοῦν τὸ ὄνομά του καὶ ταράζονται ἀπὸ τὴν ὀργή. 

Ποιοί εἶναι αὐτοί;

Θὰ σᾶς πῶ μίαν ἱστορία.
Κάποτε, μετὰ τὴν ἅλωσι τῆς Τριπολιτσᾶς, οἱ Τοῦρκοι τοῦ Μορηᾶ ἀπεχώρησαν. Μαζύ τους φυσικὰ ἀπεχώρησαν κι ὅλοι αὐτοὶ ποὺ κατὰ καιροὺς συνετάχθησαν μὲ τὴν ὀθωμανικὴ ἀρχή. Εἶτε Ἕλληνες εἶτε Ἑβραῖοι.
Ὁ σουλτᾶνος δὲν ἤθελε νὰ τοὺς τοποθετήσῃ σὲ ὁποιοδήποτε ἄλλο σημεῖον τῆς αὐτοκρατορίας, παρὰ μόνον σὲ κάποιον τόπο,  κοντὰ στὴν Κωνσταντινούπολιν, διότι τοὺς θεωροῦσε σημαντικότατον κεφάλαιον γιὰ τὴν διαφύλαξιν τῆς ἐξουσίας του. Ἄλλως τέ, ἄς μὴν ξεχνᾶμε πὼς ἡ ἐπανάστασις ξεκίνησε ἀπὸ τὸ Ἰάσιο. Δῆλα δὴ ἀπὸ σημεῖον τέτοιο, ποὺ ἐὰν ἐπετύγχανε θὰ κινδύνευε σοβαρὰ ἡ καρδιὰ τῆς αὐτοκρατορίας. 
Ἔτσι λοιπόν, ἰδίως αὐτοὶ ποὺ ἐθεωρήθησαν ἐχθροὶ γιὰ τοὺς Ἕλληνες, ἐτοποθετήθησαν στὴν Θράκη. Σὲ ὅλην τὴν Θράκη, μὲ προτίμησι στὰ τμήματα τῆς Θράκης ποὺ ἦταν πιὸ κοντὰ στὴν Κωνσταντινούπολι. (Κάποιοι, λιγότεροι, ἐτοποθετήθησαν καὶ στὴν Μακεδονία.)

Τὰ χρόνια ἐκύλησαν. Ἡ αὐτοκρατορία κατέῤῥευσε καὶ κάποιοι πληθυσμοὶ ἐδήλωσαν Ἕλληνες καὶ παρέμειναν ἐντὸς τῶν Ἑλληνικῶν συνόρων. Ἀντιθέτως φυσικὰ μὲ αὐτοὺς ποὺ ἐπέρασαν ἀπέναντι, δεδηλωμένοι καὶ φανεροὶ ἐχθροὶ τῶν Ἑλλήνων. 
Οἱ ἄλλοι ὅμως; Αὐτοί πού ἐδήλωσαν Ἕλληνες, καὶ πολὺ πιθανὸν νὰ ἦσαν, τί ἀκριβῶς ᾐσθάνοντο γιά τό νεοσύστατον κράτος; 

Ὄχι καὶ τὰ καλλίτερα τῶν συναισθημάτων πάντως. Ἐὰν ἀναλογισθοῦμε φυσικὰ πὼς ἔχασαν τὰ πάντα, ἰδίως μετὰ τὴν ἅλωσι τῆς Τριπόλεως, τὸ μίσος τους ἐπικεντρῴνετο κυρίως στὸν Κολοκοτρώνη, ἐμπνευστὴ τῆς ἁλώσεως, ἀλλὰ καὶ σὲ ὅλο τὸ κράτος ποὺ τοὺς ἐστέρησε τὸ δικαίωμα τῆς παραμονῆς τους στὴν Πελοπόννησο. Ποιός ἀπό αὐτούς, στήν διάρκεια τῶν ἐτῶν πού ἠκολούθησαν, δέν θά ἔκανε τά ἀδύνατα δυνατά πρό κειμένου νά ἀποδυναμώσῃ, ἤ ἀκόμη καί νά καταῤῥίψῃ τόν μύθο τοῦ Γέρου μας λοιπόν;

Ἐὰν θυμηθοῦμε τὴν σειρὰ τοῦ ΣΚΑΙ, στὴν ὁποίαν πρωτοεστάτησε ὁ Βερέμης, ὅσον ἀφορᾷ στὶς κεντρικὲς ἀρχὲς γιὰ τοὺς τρόπους ποὺ θὰ παρουσιάζοντο οἱ ἥρωες, θὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς ὁ Βερέμης κρατᾶ ἀπὸ ἐκείνην τὴν φάρα τῶν ἐκτοπισμένων. Αὐτῶν δῆλα δὴ ποὺ ἀκόμη καὶ σήμερα μισοῦν ἀκόμη καὶ τὸ ὄνομα τοῦ ἤρωος.

Ἐὰν πάλι ἀνατρέξουμε στὰ διάφορα ὀνόματα πολιτικῶν μας, ἰδίως σὲ αὐτοὺς ποὺ τὰ ἄλλαξαν προσφάτως, θὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς εἶναι πλέον παγία τακτικὴ νὰ ἀλλάζουν τὰ ὀνόματά τους μόνον αὐτοὶ ποὺ ἔχουν κάτι νὰ κρύψουν. Ὄχι αὐτοὶ ποὺ εἶναι καθαροί. (Ἐὰν ὑπάρχουν!!!)
Δὲν εἶναι λοιπὸν τόσο δύσκολο νὰ σκαλίσουμε τὸ παρελθὸν κάποιων, ἰδίως αὐτῶν ποὺ τὶς τελευταῖες δεκαετίες ἔχουν παίξῃ σημαντικοὺς ῥόλους στὰ δρώμενα τῆς πολιτκῆς μας ζωῆς καὶ ίδίως στὰ ἐθνικά μας θέματα ποὺ ἀφοροῦν στὴν Μακεδονία καὶ στὴν Θράκη. Ἐὰν δῆλα δὴ ἀναζητήσουμε τὶς πραγματικές τους ῥίζες, εἶμαι βεβαία πὼς κάποιων κάπου γύρω ἀπὸ τὴν Τριπολιτσὰ θὰ κρατοῦν οἱ σκούφιες τους… Ἀφῆστε δὲ ποὺ ἀκόμη τρέχουν στὸ ἄκουσμα τῆς κραυγῆς τοῦ Γέρου μας. 

Γιατί σήμερα αὐτή ἡ ἀναδρομή;
Εἶδα τὴν παραπάνω φωτογραφία καὶ θυμήθηκα. 
Θυμήθηκα τὴν ἐμμονὴ κάποιων νὰ μᾶς χώσουν διὰ τῆς βίας στὸ εὐρῶ. Καὶ φυσικὰ συνειδητοποίησα πὼς ἕνας λόγος, ἴσως ὄχι σημαντικός, ἀλλὰ σίγουρα ὑπαρκτός, ἦταν νὰ ἐξαφανισθῇ ἐτούτη ἡ μισητὴ γιὰ αὐτοὺς μορφὴ ἀπὸ τὰ πεντοχίλιαρα. 
Λέτε λοιπόν κι ὁ Παπαδῆμος νά ἀνήκῃ σέ αὐτήν τήν φουρνιά τῶν ἐξορίστων; Ἤ εἶναι μία ἀπλῆ σύμπτωσις;

Φιλονόη. 

Υ.Γ. Προσφάτως, συζητῶντας μὲ φίλη ποὺ ζεῖ σὲ χωριὸ τῆς Μακεδονίας, ὑπεστήριζε μὲ σθένος πὼς οἱ τουρκόσποροι καὶ οἱ βουλγαρόσποροι οὐδέποτε ἔλειψαν ἀπὸ τὰ χωριά τους. Ἀκόμη καὶ σήμερα, παρ’  ὅ,τι τὰ ὀνόματα ἔχουν ἀλλάξῃ, παρ’ ὅ,τι ἡ πολιτεία τοὺς ἀναγνωρίζει ὤς Ἕλληνες, παρ΄ ὅ,τι διαβιοῦν ἐντὸς τῆς Ἑλληνικῆς ἐπικρατείας πράττοντας εἰρηνικὰ ἔργα, οὐδόλως εἶναι φίλα προσκείμενοι πρὸς τὴν  διαφύλαξιν τῶν ἐθνικῶν μας συμφερόντων. Μάλιστα, εἶναι γνωστοὶ ἐκεῖνοι ποὺ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς βουλγαρικῆς κατοχῆς ἐν μίᾳ στιγμῆ ἄλλαξαν ὀνόματα, ἐθνικότητα καὶ στάσι ζωῆς. Λέτε λοιπόν νά τρέφουμε ἀκόμη φίδια στόν κόρφο μας; Ἤ κάνω λᾶθος;

φωτογραφία