Πολλὲς φορὲς ἀναρωτιέμαι γιὰ τὸ ἐὰν ἔχουμε καταλάβῃ τοὺς λόγους γιὰ τοὺς ὁποίους ἤλθαμε σὲ ἐτοῦτην τὴν ζωή.
Ἀναρωτιέμαι γιὰ τὸ ἐὰν μποροῦμε, ἤ δὲν μποροῦμε νὰ γίνουμε εὐτυχισμένοι.
Ἀναρωτιέμαι γιὰ τὸ ἐὰν ἔχουμε δικαίωμα στὴν εὐτυχία. Τὰ πράγματα εἶναι πολὺ ἁπλᾶ.
Πάρα πολὺ ἁπλᾶ. Μὲ αὐτὰ ποὺ ἔχω πορεύομαι.
Λίγα ἢ πολλά, ἐγὼ κάνω τὴν διαφορά.  Ὅσες δυσκολίες κι ἐὰν συναντῶ, ἐγὼ ἀποφασίζω τὸ πῶς θὰ τὶς ἀντιμετωπίσω.

Ὅσα προβλήματα κι ἐὰν μὲ εὕρουν, ἐγὼ ἀποφασίζω γιὰ τὸν τρόπο ποὺ θὰ τὰ ἀντιμετωπίσω.

Ἤ πολεμῶ, ἤ δὲν πολεμῶ. Ἐὰν πολεμήσω ἔως πολλὲς πιθανότητες νὰ νικήσω.

Ἐὰν ὄχι, σίγουρα ἐχάθηκαν καὶ ἐξέχασαν νὰ μοῦ τὸ ποῦν. Εἶμαι πάντα εὐτυχής, διότι ἐγὼ ὁρίζω τὴν τύχη μου. Μόνον ἐγώ!

Φιλονόη. 

Πλούσιος δὲν εἶναι ὅποιος ἔχεῖ πολλά. Πλούσιος εἶναι ὅποιος τοῦ λείπουν λίγα … Σὲ μὶὰ κοινωνία ππὺ ξέχασε τὸ «Δόξα τῶ Θὲῶ» καὶ ἔκανε μόνιμο ἐπωδὸ τὸ «βόηθα Παναγιά», τὸ «κλεὶδὶ» γιὰ τὴν Εὐδαιμονία εἶναι τὸ νὰ ἐκτιμᾷς τὰ ὑλικὰ ἀγαθὰ ποὺ κατέχεις καὶ νὰ ποθῇς νὰ κατακτήσῃς τίς ἀρετὲς ποὺ σοῦ λείπουν. Ὅταν μάθῃς νὰ ἔχῃς λίγα καὶ νὰ ΕΙΣΑΙ πολλά … θὰ εἶσαι ΑΛΗΘΙΝΑ Εὐδαίμων …

Νικόλας Παναγοδημητρόπουλος.

φωτογραφία