Τὸ νά γράφῃ ὁ Καζαντζάκης πὼς εἴμαστε μείξις λαῶν, ἀπὸ κάθε σημεῖον τῆς εὐρωπαϊκῆς καὶ τῆς ἀσιατικῆς ἐπικρατείας, εἶναι μία ἄποψις, σεβαστή, ἀλλὰ ὄχι γνώμη.
Διότι ἡ γνώμη βασίζεται σὲ γνώσι, κι αὐτὴ μὲ τὴν σειρά της σὲ ἔρευνα, ἐπιστήμι, ἀποδείξεις…
Αὐτὰ δὲν τὰ διέθετε ὁ ἐν λόγῳ λόγιος.
Συνεπῶς ἡ ἄποψίς του, σεβαστὴ μέν, ἄκυρη δέ. Τὸ αὐτὸ φυσικὰ ἰσχύει γιὰ κάθε ἔναν ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν ἐκφέρῃ κατὰ καιροὺς τὰ μύρια ὅσα, πρὸ κειμένου νὰ μειώσουν, ἤ ἀκόμη καὶ νὰ ἐξαφανίσουν, τὴν ὑπόστασιν τῶν Ἑλλήνων.
Κι ἐπεὶ δὴ αὐτὴν τὴν ὑπόστασιν ἀδυνατοῦν νὰ τὴν μειώσουν, παρὰ τὶς φιλότιμές τους προσπάθειες, διότι ἄλλο ἡ Φύσις κι ἄλλο τὸ τὶ πιστεύουμε ἤ ἀντιλαμβανόμαστε γιὰ τὴν Φύσι ἐμεῖς, καλὸ θὰ ἦταν σιγὰ σιγὰ νὰ τοὺς ἀγνοοῦμε καὶ νὰ τοὺς ὠθοῦμε σιγὰ σιγά, ἀλλὰ σταθερά, πρὸς τὴν ἀνακύκλωσιν.
Στόχος μας εἶναι νὰ βροῦμε τὴν ταὐτότητά μας κι ὄχι νὰ τὴν ξεχάσουμε.
Καὶ ἡ ταὐτότης μας εἶναι αὐτὴ ποὺ θὰ μᾶς πάῃ καρφὶ στὴν ἀλήθεια….

Ἡ ἔρευνα λοιπόν, μία ἀπὸ τὶς τόσες καὶ τόσες δῆλα δή, ἀποδεικνύει πὼς ἐμεῖς παραμένουμε ἀπ’ εὐθείας ἀπόγονοι τῶν παππούδων μας.
Τὸ μόνον ποὺ τώρα πιὰ πρέπει νὰ θυμηθοῦμε, νὰ ἐκφράσουμε καὶ νὰ ἀνακαλύψουμε εἶναι νὰ τὸ συνειδητοποιήσουμε ἐπὶ τέλους.

Φιλονόη. 

Υ.Γ. Μέσα μου, ὅσο κι ἐὰν κάποιες φορὲς θέλω νὰ τὸ ἀγνοήσω, τὸ αἷμα τῶν προγόνων μου μοῦ μιλᾶ. Κι ἄλλοτε μὲ καθησυχάζει, ἄλλοτε μὲ ξεσηκώνει κι ἄλλοτε μὲ διαβεβαιώνει πὼς ὁ δρόμος μας εἶναι ἕνας καὶ λέγεται ἐπανελληνισμός.

φωτογραφία