Ὅταν λοιπὸν ὁ Τοῦρκος, ποὺ γενοκόνησε τόσα ἐκατομμύρια ἀνθρώπων, δὲν μετανιώνει, εἶναι πανέτοιμος, ἀνᾲ πάσᾳ στιγμῇ, νὰ ἐπαναλάβῃ τὰ ἐγκλήματά του.

Ἄλλως τε, αὐτὸ δὲν τὸ λέω ἐγώ…
Τὸ λὲν οἱ ψυχολόγοι, οἱ ἐγκληματολόγοι, οἱ μελετητὲς τῶν ἀκραίων συμπεριφορῶν. Ἐὰν δὲν μετανοήσῃ ὁ ἐγκληματίας, εἶναι δεδομένον πὼς θὰ ἐπαναλάβῃ ἄπειρες φορές, τὸ ἔγκλημά του.

Ὅσο λοιπὸν κρατᾶ τὸ παιχνίδι τους καὶ τὸ κρυφτούλι τους, νὰ γνωρίζουμε πὼς ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ τὰ ἴδια κτήνη, τὰ ὁποῖα ἀντιληφθήκαμε ἄριστα, τὸ πόσο ἀκραῖα εἶναι καὶ τὸ ποῦ μποροῦν νὰ φθάσουν.
Τὸ ἴδιο πιστεύω καὶ γιὰ τοὺς Γερμανούς.
Διότι ναὶ μὲν τὶς σφαγὲς τὶς ἔκαναν οἱ Τσέτες, κατ’  ἐντολὴν τοῦ Κεμᾶλ, δῆλα δὴ οἱ Κοῦρδοι, ἀλλὰ ὁ ἐγκέφαλος αὐτῶν τῶν σφαγῶν καὶ τῶν γενοκτονιῶν ἦταν ἡ Γερμανία.
Χειροκροτητὲς δέ, διότι ἔτσι ἔπρεπε γιὰ νὰ ξανακάτσῃ ὁ ῥαγιᾶς στὴν θέσι του ὥς ῥαγιᾶς, ἴσως καὶ σὲ μεγάλο τμῆμα συνεργοί, οἱ  «Εὐρωπαῖοι φίλοι μας». Ναί, αὐτοὶ ποὺ σήμερα μᾶς γενοκτονοῦν ἐπίσης.
Καὶ φυσικὰ χρηματοδότες τοῦ Τούρκου ἦταν οἱ Ῥῶσσοι. Τοῦ αὐτοῦ φυράματος φυσικά…

Γιὰ ὅσον καιρὸ λοιπὸν ὁ τοῦρκος ἀφ΄ ἑνός, δὲν ἀναγνωρίζει τὰ ἐγκλήματά του, ὄχι σὰν μεμονωμένα περιστατικὰ πολιτῶν, ἀλλὰ σὰν συγκροτημένο κράτος, δὲν ὑπάρχει περίπτωσις νὰ τοῦ ἀναγνωρίσουμε δικαίωμα στὴν κοινωνία τῶν ἀνθρώπων.
Ὅσο γιὰ τοὺς ἄλλως, ὑπανθρωποειδῆ κι αὐτοί.
Ἄλλως τέ, σήμερα, γιὰ ἀκόμη μίαν φορά, μᾶς ἐκφράζουν ἐπακριβῶς αὐτὴν τὴν φρικώδη φύσι τους.

Φιλονόη.

φωτογραφία