Εἶναι ἰδιαίτερος ἄνθρωπος ὁ Ντῖνος Χριστιανόπουλος καί, κατά τήν ἄποψί μου, αὐτό πού ἔκανε ἦταν ἀναμενώμενο. Κωλοτοῦμπες κάνουν μόνον οἱ πολιτικοί.

«Οὔτε θά ἐμφανιστῶ οὔτε θά ἁπλώσω τό χέρι νά τό πάρω. Δέν θέλω οὔτε τά βραβεῖα οὔτε τά λεφτά τους», εἶπε ὁ 81χρονος λογοτέχνης ὅταν ἄκουσε γιά τήν διάκρισι. 

Ὁ θεσσαλονικιός ποιητής «πῆρε» τό Μεγάλο Βραβεῖο Γραμμάτων τῶν Κρατικῶν Βραβείων Λογοτεχνίας γιά τό ἔργο του. Ἀπενεμήθη, ἐπίσης  στους Θωμᾶ Κοροβίνη, Γιῶργο Μαρκόπουλο, Χρῆστο Οίκονόμου.

Εἶναι γνωστό τό κείμενο «Ἐναντίον» πού εἶχε δημοσιεύσει τό 1979. 

Δέν συμφωνῶ σέ ὅλα  μέ τίς ἀπόψεις τοῦ συγκεκριμένου, στέκομαι μόνο στήν ἴδια τήν πράξι.

«Ειμαι εναντιον καθε τιμητικης διακρισης απ’οπου κι’αν προέρχεται.Δεν υπάρχει πιό χυδαία φιλοδοξία απ’το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε-αυτό το “υπείροχον έμμεναι άλλων” που μας άφησαν οι αρχαίοι.                                                                                

Είμαι εναντίον των βραβείων γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου.Βραβεύω σημαίνει αναγνωρίζω την αξια κάποιου κατωτέρου μου-και κάποτε πρέπει να απαλλαγούμε απο τη συγκατάβαση των μεγάλων.Παίρνω βραβείο σημαίνει παραδέχομαι πνευματικά αφεντικά-και κάποτε θα πρέπει να διώξουμε τα αφεντικά απο τη ζωή μας.                                                  

Είμαι εναντίον των χρηματικών επιχορηγήσεων και κάθε φτωχοπρόδρομο που απλώνει το χέρι του για παράδακι τον περιφρονώ.Οι χορηγίες μεγαλώνουν την μανία μας για διακρίσεις και τη δίψα μας για λεφτά,ξεπουλάνε την ατομική ανεξαρτησία μας.                                                                                                                                                                                Είμαι εναντίον των λογοτεχνικών συντάξεων.Προτιμώ να πεθάνω στην ψάθα παρά να αρμέγω το υπουργείο,αφού το κράτος με άρμεξε μιά ολόκληρη ζωή.Τι χρωστάει το δημόσιο να με ταίζει επειδή έγραψα μερικά ποιήματα;Και γιατί να αφήσω το κράτος να χωθεί ακόμα περισσότερο στη ζωή μου;                                                                                                                    

Είμαι εναντίον των σχέσεων με το κράτος και βρίσκομαι σε διαρκή αντιδικία μαζί του.Ποτέ μου δεν πάτησα σε υπουργείο,κα το καυχιέμαι.Η μόνη μου εξάρτηση από το κράτος είναι η εφορία,που με γδέρνει.                                                                          

Είμαι εναντίον των εφημερίδων.Χαντακώνουν αξίες,ανεβάζουν μηδαμινότητες,προβάλλουν ημέτερους,όλα τα μαγειρεύουν όπως αυτές θέλουν.Δεξιές ,αριστερές ,όλες το ίδιο σκατό.Ακόμη και ο τελευταίος δημοσιογραφίσκος κάνει κακό στη λογοτεχνεία μας-σκεφτείται τι γίνεται με τους διευθυντές συγκροτημάτων.                                                                                                                                                        

Είμαι εναντίον των κλικών.Προωθούν τους δικούς τους,τους άλλους τους θάβουν.Όποιοι δεν προσκυνούν,καρατομούνται,κυριαρχούν οι γλείφτηδες και οι τζουτζέδες.Δεν έχω καμιά αμφιβολία πως το μέλλον ανήκει στα σκουπίδια.  

Είμαι εναντιον των κουλτουριάρηδων,όλα τα αμφισβήτησαν εκτός απο τις τρίχες τους.Τους έχω μάθει για τα καλά,χαλούν τον κόσμο με την κριτική τους,όλους τους βγάζουνε σκάρτους και πουλημένους και μόλις πάρουν το πτυχίο,τους βλέπω αμέσως διορισμένους στα υπουργεία,κι’ο ιδεαλισμός τους ξεφουσκώνει μες τα βολέματα του κατεστημένου.    

Είμαι εναντίον κάθε ιδεολογίας,σε οποιαδήποτε απόχρωση και αν μας την πασέρνουν.Όσο πιο γοητευτηκές και προτοποριακές είναι οι ιδέες,τοσο πιο τιποτένια ανθρωπάκια κρύβονται απο πίσω τους.Όσο πιο όμορφα τα λόγια τους,τόσο πιο ύποπτα τα έργα τους.όσο πιο υψηλοί οι στόχοι,τόσο πιο άνοστοι οι στίχοι.                                                            

Είμαι,προπάντων,εναντίον κάθε ατομικής φιλοδοξίας που μας οδηγεί καθημερινά σε μικρούς και μεγάλους συμβιβασμούς.Αν σήμερα κυριαρχουν παραγοντίσκοι και τσανάκια,φταίει βέβαια το κωλοχανείο,φταίνε όμως κι’οι δικές μας παραχωρήσεις και αδυναμίες.κι’αν η λογοτεχνία μας κατάντησε σκάρτη,φταίει προπάντων η δική μας σκαρταδούρα».                         

Ντίνος Χριστιανόπουλος     1979

Μινώταυρος

πρώτη δημοσίευσις 24 Ἰανουαρίου 2012