Σήμερα θὰ κάνω μίαν μεγάλη ἀναδρομή.
Θὰ γυρίσω ἀρκετὰ χρόνια πίσω, τότε ποὺ τὰ παιδιὰ τῆς φίλης μου τῆς Βασιλικῆς ἦσαν μικρὰ κι ἔβλεπαν συχνὰ ταινίες παιδικὲς στὴν τηλεόρασιν. Τότε ποὺ ἐπασκίζαμε νὰ εὕρουμε λίγον χρόνο, μέσα ἀπὸ τὶς πολλὲς  ὑποχρεώσεις μας, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ συζητήσουμε. Ἐκεῖνες λοιπὸν τὶς φορὲς ἄναβε καὶ ἡ τηλεόρασις!!! 
Ἐγκληματικόν; 
Σαφῶς! Ἀλλὰ τόσα ἐξέραμε καὶ τόσα ἐκάμαμε!

Μία ἀπὸ αὐτὲς λοιπὸν τὶς φορές, κι ἐν ᾦ τὸ θέμα μας ἦταν ἰδιαιτέρως σοβαρόν, τὸ βλέμμα μου πηγαινοέρχετο άφηρημένα, μία στὶς εἰκόνες τῆς τηλεοράσεως καὶ μίαν στὴν Βασιλική. 
Ἡ ταινία ἐλέγετο «Ντᾶμπο τὸ ἐλεφαντάκι». Ἔξαφνα, στὴν ὀθόνη τὸ ἐλεφαντάκι ἄρχισε νὰ πετᾷ, τὴν ἰδίαν στιγμὴ ποὺ ἡ Βασιλικὴ μοῦ ἐξηγοῦσε κάτι ἰδιαιτέρως σημαντικό!!! 
Ἐτινάχθην. Ἀπὸ τὴν μία ἡ Βασιλικὴ καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλην ὁ ἰπτάμενος ἐλέφας μὲ εἶχαν ἀναστατώσει.  

Ἄφησα λίγον χρόνο νὰ κυλήσῃ, νὰ κλείσουμε τὸ θέμα ποὺ συζητούσαμε καὶ μετὰ ἐξεκίνησα νὰ τῆς κάνω ἐρωτήσεις, τὶς ὁποῖες παραλλήλως ἔθετα καὶ στὸν ἑαυτό μου. 
Γιατί αύτά τά παιδάκια ἔβλεπαν κάτι πού ἀκύρωνε τήν λογική τους;
Μήπως τελικῶς καί οἱ μάγισσες καί οἱ νεράιδες, μέ τίς ὁποῖες ἐμεγαλώσαμε ἐμεῖς, δέν ἦσαν μία ἀπό τά ἴδια;
Γιατί τά παιδιά θά ἀγνοήσουν μεγαλώνοντας αὐτές τίς εἰκόνες καί θά μπορέσουν νά δομήσουν μίαν λογική λογική, πρό κειμένου νά ἀποκτήσουν ὑγειή τρόπο σκέψεως;

Τέτοιου εἴδους ἦσαν τὰ ἐρωτήματα. 
Ἀπὸ τότε καὶ μετὰ καθόμουν πάντα δίπλα στὰ μικρὰ παιδιά, πρὸ κειμένου νὰ ἀπομυθοποιήσω αὐτὰ ποὺ ἔβλεπαν στὸ χαζοκούτι. 
Ἀντιλαμβανόμουν πὼς τὸ κύριον μέλημα αὐτῶν τῶν ταινιῶν δὲν ἦταν νὰ κρατήσουν ἀθῶα τὰ παιδιὰ ἀλλὰ νὰ τοὺς ἀχρηστεύσουν τὴν λογικὴ διὰ παντός!
Τί λογική ἀναπτύσσεται σέ  ἕναν ἐνήλικα ὄταν ἔχῃ μάθει πώς οἱ πάπιες συνομιλοῦν καί δροῦν ὥς ἄνθρωποι; Παντρεύοναι ὅπως οἱ ἄνθρωποι; Ἔχουν ἀκριβῶς τούς ἴδιους θεούς μέ τούς ἀνθρώπους;

Ποιά καθαρή κρίσις θά ἀναπτυχθῇ σέ κάποιον πού ἔχει ἀποδεκτεῖ πώς τά δελφίνια συνομιλοῦν μέ τούς ἀνθρώπους; Πώς οἱ γοργόνες τήν μία γίνονται γυναῖκες καί τήν ἄλλην ψάρια; Πώς ὁ πρίγκηψ περιμένει πάντα νά εὕρῃ μίαν πριγκήπισσα;

Ἕνα ψέμμα! Μία παραλογία! Μία ἀνισοῤῥοπία στὰ πάντα!
Ὅταν μάλιστα τὸ ΧΟΛΙΓΟΥΝΤ ἐπάτησε πόδι στὴν μυθολογία μας, ἐκεῖ πλέον ἔγινε τὸ ἀδιαχώρητον. 
Τὶ τὸν Ὀδυσσέα εἴδαμε νὰ ἔχῃ ἀκυρώσει τὸν Ὅμηρο, τὶ τὸν Ἡρακλῆ νὰ συμπεριφέρεται μὲ ὁποιανδήποτε ἄλλην συμπεριφορά, πλὴν αὐτὴν ποὺ ἐγνωρίζαμε, τὶ τὸν Ἰάσσονα νὰ ἀλλάζῃ ἐν τελῶς τὰ ὅσα ἐγνωρίζαμε γιὰ τὴν μυθολογία μας….
Ἀλλὰ δὲν τὴν ἐσβήσαμε τὴν ῥημάδα! 
Ὥς ἀδαεῖς ἢ ἀνεύθυνοι ἢ ἁπλῶς τεμπέληδες, μείναμε ἀδρανεῖς! Σιωπήσαμε! Ἢ ἀκόμη χειρότερα, συνηργήσαμε!  

Ἀφήσαμε τὰ παιδιά μας στὰ χέρια τῶν «εἰδικῶν» κι αὐτοὶ ἔπραξαν τὰ καλλίτερα!
Γύρω μας μία κοινωνία ἀπὸ κορίτσια ποὺ κατήντησαν νὰ ζοῦν δίπλα στὸν Μάκη, τὸν Σάκη, τὸν Μῆτσο κι ὄχι στὸν πρίγκηπα. Ἀπὸ ἀγόρια ποὺ δὲν τοὺς ἐκάθισε καλὰ ἡ ἰπταμένος πριγκήπισσα κι ἀπὸ ἐνήλικες ποὺ δὲν χρειάζεται νὰ μάθουν κάτι διότι τοὺς τὰ ἔμαθε ὅλα ἡ τηλεόρασις.

Αὐτό δέν βλέπουμε; 
Αὐτό δέν πρέπει νά ἀλλάξουμε;
Αὐτό δέν εἶναι ὁ ἐχθρός μας; 

Φιλονόη.  

φωτογραφία

 πρώτη δημοσίευσις 28 Ἀπριλίου 2012