Στὶς 8 Σεπτεμβρίου 2013 ἡ παρακάτω δημοσίευσις ἔγινε στὴν ἐφημερίδα Παρόν.
Ἡ ἐπιστολὴ εἶχε σταλῇ στὸ Βῆμα, ὡς ἀπάντησις στὴν ἐπιστολὴ Πετράκου, ἀλλὰ ἠγνοήθη.
Ἀπὸ τὸν κύριο Α. Ν. Κουνάδη, ὁμότιμο καθηγητὴ Ε.Μ.Π. καὶ ἀκαδημαϊκό, πήραμε καὶ δημοσιεύουμε τὴν ἀκόλουθο ἐπιστολή:
Μὲ ἀφορμὴ ἕναν χαιρετισμό μου στὴν ἐκδήλωση γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ Γλῶσσα στὶς 8 – 10 Μαρτίου 2013, δημοσιεύθηκε στὴν ἔγκριτο ἐφημερίδα σας «Τὸ Βῆμα τῆς Κυριακῆς», τῆς 1ης Σεπτεμβρίου 2013, μία ἐπιστολὴ τοῦ κυρίου Β. Πετράκου, Γενικοῦ Γραμματέα τῆς Ἀκαδημίας, τῆς ὁποίας τὸ ὕφος καὶ τὸ περιεχόμενο προκαλοῦν θλιβερὴ ἐντύπωση. Ἡ ἐκδήλωση δὲν διοργανώθηκε ἀπὸ τὴν Ἀκαδημία, ἡ ὁποία παρεχώρησε τὴν ἀνατολικὴ αἴθουσα τοῦ κτιρίου, οὔτε διοργανώθηκε προσωπικὰ ἀπὸ τοὺς κ.κ. Ι. Σγουροῦ καὶ Κ. Ἀσκούνη, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν Ἕνωση Περιφερειῶν Ἑλλάδος (ΕΝΠΕ) καὶ τὴν Κεντρικὴ Ἕνωση Δήμων Ἑλλάδος (ΚΕΔΕ), τῶν ὁποίων οἱ προαναφερθέντες εἶναι πρόεδροι. Συνδιοργανώτρια ἦταν (πρᾶγμα ποὺ ἀποσιωπᾶται στὴν ἐπιστολή) καὶ ἡ Ἑλληνικὴ Γλωσσικὴ Κληρονομιά (ΕΓΚ), ἡ ὁποία σημειωτέον, ἔχει στὸ ἐνεργητικό της τὴν διοργάνωση καὶ ἄλλων παρομοίων ἐκδηλώσεων μὲ ἀναγνωρισμένη συμβολὴ στὴν ἀνάσχεση τῆς φθίνουσας πορείας τῆς γλώσσας μας.
Οὔτε ἀπὸ ἐμέναν, οὔτε ἀπὸ τοὺς διοργανωτές, ἀπευθύνθηκε πρόσκληση γιὰ τὴν συμμετοχὴ τῆς Βῆτα Τάξεως τῶν Γραμμάτων στὴν διοργάνωση τοῦ συνεδρίου, ἀφοῦ εἶναι γνωστὸ ὅτι, τουλάχιστον τὴν τελευταία δεκαπενταετία, ἡ Τάξη αὐτὴ ἀπέχει συστηματικῶς ἀπὸ τὴν διοργάνωση ἐκδηλώσεων. Συνεπῶς, δὲν εἶναι περίεργο ὅτι καὶ στὴν προκειμένη περίπτωση ἐτήρησε τὴν ἴδια τακτική. Ἡ παρουσία, ἐξ΄ ἄλλου, στὸ συνέδριο 13 Ἀκαδημαϊκῶν (γιὰ τὴν ἀκρίβεια συνολικὰ 16, ἐκ τῶν ὁποίων τέσσερις τῆς Βῆτα Τάξεως) ἀποτελεῖ μεγάλο ἀριθμό ἀφοῦ, ὅπως καλῶς γνωρίζει ὁ κύριος Γ.Γ., σὲ ἐκδηλώσεις ποὺ διοργάνωσε ἡ ἴδια ἡ Ἀκαδημία παρίστατο συχνὰ πολὺ μικρότερος ἀριθμός.
Ἐνδεικτικὸ τῆς ἀπηχήσεως τοῦ συνεδρίου εἶναι ὅσα ἐπαινετικὰ ἐλέχθησαν γιὰ αὐτό κατὰ τὴν συνεδρία τῆς ὁλομελείας στὶς 18.4.2013, ἀναφέρθηκαν στὸν ἡμερήσιο καὶ περιοδικὸ τύπο, καὶ στὴν τηλεόραση.Τὰ μέλη τῆς Βῆτα Τάξεως (ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων Τάξεων) μὲ τὶς δημοσιεύσεις ἤ ἀνακοινώσεις τους ἐκφράζουν ἀτομικές τους ἀπόψεις καὶ ὄχι ἀπόψεις τῆς Ἀκαδημίας. Μόνον ἡ ὁλομέλεια ἔχει τέτοια ἀρμοδιότητα, τὴν ὁποία ἔχει ἀσκήσει στὸ πρόσφατο παρελθόν, ἐπὶ κρισίμων γλωσσικῶν ζητημάτων, γιὰ τὰ ὁποία ἄλλωστε ὑπῆρξαν καὶ ἀτομικὲς διακηρύξεις ἀκαδημαϊκῶν μὲ μεγάλη ἀπήχηση. Τὴν γνωστὴ διακήρυξη τῶν σαράντα Ἀκαδημαϊκῶν προσυπέγραψε καὶ ὁ ἐπιστολογράφος. Ὡς πρὸς τὸ «Κέντρο Ἐρεύνης τῶν Νέων Ἑλληνικῶν διαλέκτων καὶ ἰδιωμάτων» στὸ ὁποῖον ἀναφέρεται ὁ κύριος Γ.Γ. τῆς Ἀκαδημίας, πρέπει μὲ λύπη νὰ παρατηρηθῇ ὅτι ἀπὸ 25ετίας ἔχει διακοπεῖ ἡ ἔκδοση τοῦ κεφαλαιώδους ἐπιστημονικῆς καὶ ἐθνικῆς σημασίας ἱστορικοῦ λεξικοῦ τῆς νέας ἑλληνικῆς. (Ι.Λ.ΝΕ.) Γιατί ἄραγε;
Ὁ ἐπιστολογράφος μᾶς θεωρεῖ ὡς ἀναρμόδιο καὶ στερούμενο τῶν ἀναγκαίων γνώσεων γιὰ νὰ ἐκφράσω γνώμη ἐπὶ γλωσσικῶν θεμάτων. Ἀλλὰ στὴν ἐκδήλωση αὐτὴ ἐγὼ ἀπηύθυνα μόνο ἕναν ἐναρκτήριο χαιρετισμό ὡς ἐπίτιμος πρόεδρος τῆς ΕΓΚ, χωρὶς νὰ ἐκθέσω προσωπικὲς ἀπόψεις, ἀλλὰ γνῶμες ἀπολύτως ἀρμοδίων, ξένων καὶ ἡμεδαπῶν, γιὰ τὴν ἀκριβὴ ἀπόδοση τῶν ὁποίων κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ μὲ μεμφθῇ. Κατὰ τὴν ἐκδήλωση αὐτὴ ἐπιστημονικὲς ἀπόψεις διετύπωσαν διεθνεῖς κύρους προσωπικότητες, οἱ ἀπόψεις δὲ αὐτὲς δὲν μποροῦν βεβαίως νὰ θεωρηθοῦν ὡς «φεμινιστικοὶ ἀστήρικτοι ἰσχυρισμοί» Ἀπὸ τὴν δημοσίευση τῶν Πρακτικῶν θὰ φανῇ ποιὸς ὁ ἀδαὴς καὶ ποιὸς παγιδεύει ποιὸν.
Ἀντίθετα ἀπὸ τὰ ὑποστηριζόμενα ἀπὸ τὸν ἐπιστολογράφο, ἐγὼ ὡς πανεπιστημιακὸς καθηγητής, μὲ 40ετὴ καὶ πλέον διδακτικὴ πείρα, ἔχω ἄμεση γνώση τῆς λεξιπενίας καὶ ἀδυναμίας ἐκφράσεως τῶν νέων γενεῶν, τὴν ὁποίαν δὲν μπορεῖ νὰ ἔχῃ ὅποιος δὲν ἔχει ἀσκήσει διδακτικὸ ἔργο. Ὁ ἐπιστολογράφος ἀσφαλῶς γνωρίζει ὅτι εἶμαι ἀπὸ τοὺς ἀρχαιότερους ἀκαδημαϊκούς, μέλος τόσο στὸ «Κέντρο Ἐρεύνης Ἐπιστημονικῶν Ὅρων καὶ Νεολογισμῶν», ὅσο καὶ τῆς Ἐπιτροπῆς Παιδείας τῆς Ἀκαδημίας, καὶ μὲ τὴν ἰδιότητα αὐτή συνέβαλα στὴν διαμόρφωση ἰσχυρῶν θέσεων ποὺ ἔλαβε κατὰ τὸ παρελθὸν ἡ Ἀκαδημία γιὰ τὴν γλῶσσα μας. Αὐτὰ γιὰ τὰ «πάρεργα» ἑνὸς ἀκαδημαϊκοῦ.
Ἡ γλῶσσα μας δὲν ἐνδιαφέρει μόνον τοὺς γλωσσολόγους, ἀλλὰ εἶναι ὑπόθεση ὅλων μας, μὲ διάφορο βέβαια βαθμὸ εὐθύνης, ἀναλόγως τῆς εἰδικότητος τοῦ καθενός. Ἔτσι, εὔλογο εἶναι τὸ ἐνδιαφέρον γιὰ τὴν γλῶσσα μας, ὄχι μόνον ὅσων ἀνήκουν στὶς θεωρητικὲς ἐπιστῆμες, ἀλλὰ κι ἐκείνων ποὺ ἀνήκουν στὶς θετικὲς ἐπιστῆμες (τὶς λεγόμενες «ἀκριβεῖς»), ποὺ ἀπαιτοῦν στὸν γραπτὸ λόγο σαφήνεια, ὀρθότητα καὶ ἀκρίβεια, κυρίαρχα στοιχεῖα τῆς ἑλληνικῆς.
Συνεπῶς τὸ κατὰ κόρον προβαλλόμενο ἐπιχείρημα, ὅτι μόνον οἱ γλωσσολόγοι μποροῦν νὰ ἔχουν λόγο γιὰ τὴν γλῶσσα μας, εἶναι ἔωλο καὶ ἄστοχο. Ἄλλο εἶναι ἕνα γλωσσολογικὸ συνέδριο καὶ ἄλλο εἶναι (ὡς ἐν προκειμένῳ) ἕνα συνέδριο γιὰ τὴν προστασία τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας.
Ἀπὸ τὴν ἐπιστολὴ τοῦ κυρίου Β.Π. καταλείπεται ἡ ἐντύπωση ὅτι δι’ αὐτῆς ἐκφράζονται οἱ ἐπὶ τοῦ θέματος καὶ κατὰ τοῦ προσώπου μου ἀπόψεις τῆς Ἀκαδημίας.
Πότε ἡ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ τοῦ ἔδωσε τέτοια ἐξουσία;
Α. Ν. Κουνάδης
Ἡ ἐπιστολή, στὴν ὁποίαν ἀναφέρεται ὁ κύριος Κουνάδης, ἔχει δημοσιευθῇ, μαζὺ μὲ τὴν ὑπογραφὴ τοῦ Πετράκου, ἀπὸ τὸ ἱστολόγιόν μας ἐδῶ:
Πετράκε, πὲς ἀλεύρι… Μία ὑπογραφή σου σὲ γυρεύει…
Πιστεύω, δυστυχῶς, πὼς ἡ λογοκρισία εἶναι πλέον ὁπουδήποτε στὴν ζωή μας.
Μεγάλη ἀνάγκη νὰ τὴν ἀντιμετωπίσουμε. Ἰδίως σὲ θέματα παιδείας.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.