Στὴν Χιλή, ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ 1990, εἶδα κάτι τὸ πρωτοφανὲς τότε γιὰ τὰ μάτια μου: πρὶν διαπιστώσω ὅτι ἡ Νότιος Ἀμερικὴ εἶναι τὸ πρωταρχικὸ πείραμα τῆς νέας τάξεως, πρὶν νὰ προωθήσουν τὶς τακτικές τους, σὲ διάφορα ζητήματα, ἀλλὰ καὶ στὴν Εὐρώπη.
Τότε λοιπὸν διεπίστωσα ὅτι δὲν ὑπῆρχε τὸ φαρμακεῖον τοῦ Τάδε καὶ τοῦ Δείνα, ἀλλὰ ὑπῆρχαν δύο πολυεθνικὲς ἑταιρείες, οἱ ὁποῖες εἶχαν ὅλα τὰ φαρμακεία, στὰ ὁποία ὑπεύθυνοι ἦσαν ἐκεῖνοι ποὺ ἐτελείωσαν σπουδὲς ὡς φαρμακοποιοί…
Ἕνας φίλος, ποὺ τότε ἐσπούδαζε μαζὺ μὲ τὴν μέλλουσα σύζυγό του, μοῦ ἐξήγησε.
Ὅταν ἐτελείωσαν τὶς σπουδές των εἶχαν κάποια χρήματα, ἀπὸ τοὺς γονεῖς τους, γιὰ νὰ πάρουν ἕνα φαρμακεῖον φραντσάιζ.
Ἦσαν ἀπὸ τοὺς ὀλίγους ποὺ τὰ φαρμακεία των ναὶ μὲν στὴν ταμπέλα δὲν ἀνέφεραν πὼς ἦταν τοῦ, π.χ., Μήτσου, μὰ τῆς πολυεθνικῆς, ὅμως ἀνῆκε σὲ ἐκεῖνον.
Μετὰ ἀπὸ λίγα χρόνια, στὴν δεκαετία τοῦ Μιλένιουμ, τὸν ἔπνιξαν τόσο πολὺ μὲ τὰ ποσοστὰ κέρδους, ἀπὸ τὰ φάρμακα ποὺ μονοπωλοῦσαν οἱ δύο πολυεθνικές, ὥστὲ τὸν ἠνάγκασαν νὰ τοὺς παραδώσῃ τὸ φαρμακεῖον του, λόγῳ τῶν χρεῶν.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
Τὸ παρὸν ἀναδημοσιεύθηκε στὸ tolmima.