Στὴν Χιλή, ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ 1990, εἶδα κάτι τὸ πρωτοφανὲς τότε γιὰ τὰ μάτια μου: πρὶν διαπιστώσω ὅτι ἡ Νότιος Ἀμερικὴ εἶναι τὸ πρωταρχικὸ πείραμα τῆς νέας τάξεως, πρὶν νὰ προωθήσουν τὶς τακτικές τους, σὲ διάφορα ζητήματα, ἀλλὰ καὶ στὴν Εὐρώπη.
Τότε λοιπὸν διεπίστωσα ὅτι δὲν ὑπῆρχε τὸ φαρμακεῖον τοῦ Τάδε καὶ τοῦ Δείνα, ἀλλὰ ὑπῆρχαν δύο πολυεθνικὲς ἑταιρείες, οἱ ὁποῖες εἶχαν ὅλα τὰ φαρμακεία, στὰ ὁποία ὑπεύθυνοι ἦσαν ἐκεῖνοι ποὺ ἐτελείωσαν σπουδὲς ὡς φαρμακοποιοί… Συνέχεια