ΟΙ «ΑΓΩΝΕΣ» ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ποὺ ἅπτονται τῶν ἐπαγγελματικῶν τους δικαιωμάτων καὶ διεκδικήσεων παραδρομίζουν, πολὺ συχνά, σ’ ἄγονες ἀτραποὺς καὶ σπαταλιοῦνται σὲ πράγματα ποὺ δὲν ἀποδίδουνε. Καὶ τοῦτο γιατὶ πάντοτε οἱ «ἀγῶνες» αὐτοὶ καθοδηγοῦνται εἴτε ἀπ’ τὸν «συνδικαλισμό» εἴτε ἀπ’ τὴν «πολιτική» μ’ ἀποτέλεσμα νὰ πολιτικοποιοῦνται ἢ νὰ διοχετεύονται σὲ κομματικὰ κανάλια. Γι’ αὐτὸ ἀκριβῶς οἱ «ἀγῶνες» αὐτοὶ καταπνίγονται στὸ τέλος κι ἔτσι δὲν ὁδηγοῦν σὲ οὐσιαστικὲς βελτιώσεις τῶν διαφόρων ἐπαγγελματικῶν ὁμάδων καὶ σὲ κρίσιμες κατακτήσεις.
Πάρτε γιὰ παράδειγμα τὴν εὐγενῆ τάξη τῶν «δασκάλων» ὅλων τῶν βαθμίδων. Τὰ τελευταῖα τριάντα χρόνια ἔχουν γίνει δεκάδες ἀπεργιακὲς κινητοποιήσεις καὶ συλλαλητήρια, ὅλα κατευθυνόμενα ἀπὸ συνδικαλιστικὰ ὄργανα, μὲ αἴτημα κυρίως τὸ μισθολογικό. Τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν σχεδὸν μηδαμινὸ γιατὶ κι οἱ «μισθοί» τῶν δασκάλων παραμένουν μισθοὶ πεῖνας κι οἱ «δάσκαλοι» συνεχίζουν νάναι ἀπαξιωμένοι ἀπὸ πολλὲς ἀπόψεις.

Ὅσο ἡ «πολιτική» κι ὁ «συνδικαλισμός» χώνουν τὴ μύτη τους στὶς προσπάθειες αὐτές, καὶ μάλιστα ἡ τέτοια πολιτικὴ κι ὁ τέτοιος συνδικαλισμὸς ποὺ ἔχουμε, δὲν πρόκειται νὰ βγῇ τίποτα. Καὶ τοῦτο γιατὶ ἡ «πολιτική» ἔχει συμφέρον νὰ κρατάῃ χαμηλὰ τὸ ἐπίπεδο τῆς παιδείας καὶ ν’ ἀφήνῃ τὸν κόσμο ἀμόρφωτο (ὁ ἀμόρφωτος εἶναι καλὸς στρατιώτης καὶ πειθήνιος ψηφοφόρος), ἐνῷ ὁ συνδικαλισμὸς πατάει κυρίως στὸ οἰκονομικὸ θέμα ἀγνοῶντας γιὰ δεκατίες τὰ πάντα ἐπίκαιρα καὶ κρίσιμα αἰτήματα τῆς ἀξιολόγησης, τῆς καλῆς ποιότητας σχολικῶν βιβλίων καὶ τῆς διὰ βίου ἐπαγγελματικῆς ἀνάπτυξης μέσῳ οὐσιαστικῶν καὶ τακτικῶν ἐπιμορφωτικῶν σεμιναρίων.
Δυστυχῶς ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἀτελέσφοροι «ἀγῶνες» εἶναι πάντα εἰς βάρος τῆς μάθησης μιᾶς κι οἱ ἐκπαιδευτικὲς ὧρες, οἱ τόσο πολύτιμες, ποὺ χάνονται κάθε φορὰ εἶναι πολλὲς καὶ δυσαναπλήρωτες. Βέβαια οἱ ἀπεργίες κι οἱ συνοδεύουσες καταλήψεις ἀπὸ μαθητὲς συντείνουν στὴν ἀποχαύνωση τῶν νέων ἀνθρώπων καὶ στὸ χαβαλὲ καθὼς οἱ ἀγῶνες τάβλι καὶ τὰ πάρτυ ποὺ διοργανώνονται στὶς σχολικὲς αὐλὲς κατὰ τὴ διάρκεια τῶν καταλήψεων εἶναι ἄνευ προηγουμένου. Ὅσο γιὰ τοὺς «δασκάλους» κι ἰδιαίτερα γι’ αὐτοὺς ποὺ ἀπασχολοῦνται στὴν παραπαιδεία, οἱ ἀπεργίες ἀποτελοῦν ἕνα εὐχάριστο διάλειμμα ἀπ’ τὴ βαρεμάρα καὶ τὴν πλήξη τῆς σχολικῆς τάξης καὶ μιὰ εὐκαιρία γιὰ περσότερο «φροντιστήριο» ἢ ξάπλα! Αὐτὰ παλίοτερα, γιατὶ τώρα ποὺ ἔχει πέσει ἀκρίδα στὴ χώρα, ἡ συμμετοχὴ σ’ «ἀπεργίες» ἀποτελεῖ ἐπιπλέον ἐπιβάρυνση στὴ σχεδὸν ἄδεια τσέπη τοῦ «δασκάλου».

Θέλετε κύριοι «δάσκαλοι» οὐσιαστικὴ παιδεία καὶ βελτίωση τοῦ ἐπαγγελματικοῦ σας κλάδου; Καταργήστε ὅλους αὐτοὺς τοὺς τενεκέδες ποὺ μὲ ψηφοθηρικὰ κόλπα καθορίζουν τὴν πορεία τῆς «παιδείας» κι ἀπαιτήστε σθεναρά, πέρα ἀπ’ τὴν οἰκονομικὴ αὔξηση, τὴν ἱκανοποίηση τῶν προαναφερθέντων αἰτημάτων, τῶν τόσο κρίσιμων γιὰ τὴν ἐπαγγελματική σας ἀρτίωση καὶ γιὰ τὴν προστασία τοῦ κύρου σας καὶ τῆς ἀξιοπρέπειάς σας!

Ἐρινύες Τίσις

φωτογραφία