Ἀϊνάς…
Ἀκρόπρωρο μιᾶς ἐλευθέρας ἐπιλογῆς ἀκριβὰ πληρωμένης

Ἔχουμε ἀληθινὴ ἐλευθερία ἐπιλογῆς;…
Ἄν, ἐπιλέγουμε ἐλεύθερα τίς πράξεις καὶ τὰ ἐγκλήματά μας, διαλέγουμε ἐλεύθερα καὶ τὴν ἀνάλογο τιμωρία;
Δείχνουμε ἀφοσίωσι, στὸ ἀγαπημένο στὸ ἱερό, σὲ κάτι ἀνώτερο ἢ προσκολλώμεθα σ’ αὐτὰ ὑπὸ συνθῆκες; Ἐπιλέγουμε τὴν στιγμὴ τοῦ ἀποχωρισμοῦ μας;

Πληρώνουμε γιὰ τὸν πόνο ποὺ προκαλοῦμε;
Πληρώνουμε τὸν Μουεζίνη τὸν Παπᾶ τὸν Μοναχὸ καὶ τὸν Δερβίση, νὰ στηλιτεύουν στὴν γλῶσσα τοῦ Θεοῦ τὰ κρίματα τοῦ κόσμου…

Παρατηροῦμε ἀδρανεῖς, τοὺς βλασφήμους φονιᾶδες, τοὺς βιαστές, νὰ Τὸν ἐπικαλοῦνται γιὰ τὰ ἐγκλήματά τους. Πληρώνουμε τοὺς συνωμότες τοὺς καλλιτέχνες καὶ σαλτιμπάγκους ἱερεῖς, κρυμμένους πίσω ἀπὸ τὰ γένια Του, νὰ μᾶς κρατοῦν ἀπαθεῖς μὲ κωλοτοῦμπες σὲ φλεγόμενα γυφτομπαρὸκ σκηνικά, κι αὐτοὶ κρυφά, κτυπῶντας τα ἄδεια τοὺς κρανία στὸ χῶμα, ὁρκίζονται ὑποταγὴ στὸν δήμιό μας … Ὑποκριτὲς ὅλοι μας κι ἀστεῖοι.
Σὲ τί ἀφοσιωνόμεθα; Σέ τί κολλᾶμε; Καὶ γιὰ ποιό ἔγκλημα ἐπιλέγουμε-τελικὰ-νὰ αὐτοτιμωρηθοῦμε;

Μάκης Δρούκας