Ἐγὼ ΔΕΝ ξέρω…
Οὔτε καὶ θέλω νὰ διανοηθῷ!!!
Διότι ὅταν διαβάζῳ τὸ νούμερο αὐτὸ ἀντιλαμβάνομαι πὼς τὰ ΚΛΙΚ ΚΛΙΚ ΚΛΙΚ ἦσαν πολλὰ περισσότερα ἀπὸ τὰ συνήθη, τὰ μαγειρέματα ΔΕΝ ὑφίστανται καὶ τὸ πλιάτσικο δὲν ἦταν μόνον προγραμματισμένο, ἀλλὰ καὶ ὅσα ὑποψιαζόμαστε ΟΛΟΙ μας, ἐδῶ καὶ χρόνια, ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΝΤΑΙ!!!
Ὅλοι στὸ ἴδιο μαγαζάκι ἀνήκουν, ΟΛΟΙ τὰ παίρνουν γιὰ νὰ βγάλουν τὸν σκασμό, ἀπὸ ΟΛΕΣ τὶς παρατάξεις καὶ ἀπὸ ΟΛΑ τὰ κόμματα. Διαφορετικῶς θὰ εἶχε ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ἕνα κόμμα παραιτηθεῖ, πρὸ κειμένου νὰ ΑΠΟΤΡΕΨῌ τὴν ψήφισιν πολλῶν καταπτύστων «νομολογημάτων» ποὺ «νομιμοποιοῦν» ἀνύπαρκτα χρέη…

Ναί, ΔΕΝ ἐπανῆλθε τὸ ζήτημα…
Καλὲς ἰδέες ποὺ γιὰ νὰ ἐφαμοστοῦν χρειάζονται καὶ καλοὶ …πολῖτες.
Ἐμεῖς ΔΕΝ ἔχουμε.
Ἐὰν εἶχαν παραιτηθεῖ θὰ εἶχαν ἀνακόψη τὴν ψήφισιν ἀρκετῶν νομομαγειρεμάτων.
Νά ἀναρωτηθῷ πώς εἶναι …πολλά τά λεφτά …Νότη;

Με κρατικά έσοδα 2.990 δις, αύξησαν το χρέος από 8 σε 327 δις €!

Γιώργος Βάμβουκας, Καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΑΣΟΕΕ)

Δημοσιεύτηκε στην Kontranews (6.9.2014)

Τα παιχνίδια που το δικομματικό καθεστώς παίζει μαζί με την τρόικα, πίσω από την πλάτη του ελληνικού λαού, αναφορικά με την αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους της χώρας, αποκαλύπτουν την αναλγησία του κυβερνητικού ιερατείου, που έχει τις τύχες της χώρας στα χέρια του. Αντί για τους όρους «αναδιάρθρωση» (restructuring) και «επαναδιαπραγμάτευση»  (rescheduling), που είναι οι επιστημονικά ορθοί, το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο και δυστυχώς οι σταθάκιδες του ΣΥΡΙΖΑ, χρησιμοποιούν τον όρο «ελάφρυνση», υπονοώντας ότι οι ξένοι πιστωτές θα μας χαρίσουν ένα μέρος του χρέους. Γι’ αυτό, το σημερινό μας άρθρο αφιερώνεται στην δικομματική κλεπτοκρατία που χρεωκόπησε την χώρα το 2009 και μας πέταξε στο λάκκο των λεόντων με τα εγκληματικά μνημόνια, καθώς επίσης και στους σταθάκιδες του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι εκτός από άσχετοι με το γνωστικό αντικείμενο των Δημοσίων Οικονομικών, αποδεικνύονται και κρυφο-υπέρμαχοι αρκετών εκ των θέσεων των γερμαναράδων και των πιστωτών.

Είναι κρίμα νοικοκυριά και επιχειρήσεις να στραγγαλίζονται από τα αιμοσταγή μέτρα της αλαζονικής δικομματικής κυβερνήσεως, η πατρίδα μας να βρίσκεται υπό ξένο ζυγό και σε πολιτικούς χώρους που θεωρείται ότι αντιμάχονται τα μνημόνια, να υπάρχουν αμορτισέρ του δικομματικού καθεστώτος και των κατοχικών δυνάμεων, δρώντας ουσιαστικά ως πέμπτη φάλαγγα και πουλώντας τον τίμιο αγώνα των συντρόφων τους. Δεν νοείται να βγαίνουν οι σταθάκιδες στα καθεστωτικά κανάλια και να υπερασπίζονται την επιμήκυνση του δημοσίου χρέους για έναν αιώνα, συμπλέοντας ουσιαστικά με τις θέσεις της Μέρκελ και του Σόιμλε. Όσες δεκαετίες και αν επιμηκυνθεί το δημόσιο χρέος της Ελλάδας, αν δεν εκλείψουν οι αιτιώδεις παράγοντες που προκάλεσαν την χρεωκοπία της χώρας στις αρχές του 2010 και μπήκαμε στα σαγόνια των μνημονίων, το χρέος θα συνεχίσει την σταθερή και απρόσκοπτη ανοδική του πορεία, επιβαρύνοντας οι κυβερνήσεις με ολοένα και περισσότερα φορολογικά βάρη τον ελληνικό λαό.

Βάμβουκας

Τί λέγαμε
Πολλά τά λεφτά;
Ναί, πολλά… Ἡ ἀπορία εἶναι πὼς ἐὰν ΔΕΝ ἦσαν τόσο πολλά, θά εἴχαμε φθάση ἐδῶ πού φθάσαμε ἤ ὄχι;
Γιατί κάτι μέσα μου μοῦ λέει πώς θά εἴχαμε φθάση;
Μήπως διότι ἀντιλαμβάνομαι πώς οἱ κουδουνισμένοι εἶναι σκέτο συμνιοσάλιαγκες και ψιλικατζῆδες;

Φιλονόη

ἀπὸ τὸν φίλο Ἀλέξανδρο Παυλίδη ἠ πληροφορία