Ἡ συνεχὴς ἐνασχόλησις μὲ κάτι μᾶς κάνει νὰ διατηροῦμε τὸ μυαλό μας ζωντανό.
Ἡ ἀδράνεια τοῦ σώματος ὁδηγεῖ σταδιακῶς στὴν ἀδράνεια καὶ τοῦ μυαλοῦ καὶ τελικῶς τῆς νοήσεως.
Δὲν χρειάζεται νὰ μᾶς ὑποχρεώνουν οἱ συνθῆκες νὰ εἴμαστε διαρκῶς σὲ ἐγρήγορσιν.
Πρέπει νὰ ἐπιζητοῦμε τὴν ἐγρήγορσιν.
Ὁ κόπος, ἡ ἄσκησις, ἡ κινητικότης εἶναι αὐτὰ ποὺ διατηροῦν τὸν ἄνθρωπο ζωντανὸ καὶ δὲν τὸν ἀφήνουν νὰ «βαλτώνῃ» καὶ τελικῶς νὰ ἀργοπεθαίνῃ. Πρὸς τοῦτο καὶ μόνον αὐτοὶ ποὺ ἔχουν πολλὰ ἐνδιαφέροντα, ἀνεξαρτήτως τῆς ἡλικίας τους, μποροῦν καὶ ζοῦν πραγματικὰ τὴν ζωή τους.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
Τὸ παρὸν ἀναδημοσιεύθηκε στὸ Aussiedlerbetreuung und Behinderten – Fragen καὶ σχολίασε:
Glück, Auf, meine Heimat!