Μιλοῦσα τόσες ἡμέρες μὲ ἄτομα, ἄνω τῶν 50 ἐτῶν, περὶ πολιτικῆς καὶ ἄκουσα ΤΙΣ παπαριὲς τῆς ζωῆς μου, γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὰ σκουπίδια ποὺ ψήφιζαν, ἢ ἀνῆκαν, στὸ παρελθόν.
Στὴν ἐρώτησή μου ἂν ὅσο ζοῦν ἔχουν δεῖ καλὸ ἀπὸ πολιτικό, πῆρα οὐσιαστικὴ σιωπὴ γι’ ἀπάντηση.
Φυσικὰ σ’αὐτὸ ἀκολούθησε ἡ καραμέλα πὼς πρέπει νὰ ἐλπίζουμε πὼς κάτι (γελάει ὁ κόσμος μὲ αὐτὸ τὸ κάτι) θ’ ἀλλάξει.
Τὴν κατουράω τὴν ἐλπίδα καὶ τὴν ἀλλαγὴ τοῦ βιαστού.
Ἀπὸ τὸ 1821, κοντὰ 200 χρόνια, ἀποτυχημένοι θεοφοβούμενοι ἀνθρωπίσκοι ψηφίζουν παλιάτσους γιὰ νὰ τοὺς παραδώσουν τὸ μαστίγιο ποὺ θὰ τοὺς ῥημάξη τὶς πλᾶτες τους.
Πατροπαράδοτοι μαλάκες , στὰ ζάρια ὅλα.
Ἔνας μαλάκας τὴν φορά, μετὰ ὁ ἄλλος, μὴν χάσουμε τὴν ψευδοδημοκρατία μὲ τοὺς κανόνες τῆς monopoly.
Λὲς καὶ δεν ὑπάρχει μαθηματικὸ σύστημα ὥστε νὰ μὴν ὑπάρχῃ σωτηρία.
Μὲ τὴν πίστη καὶ τὴν ὑπομονὴ θὰ λυθῆ ἡ ἐξίσωσις πὼς εἴμαστε γιὰ τὸν π@ῦτσο.
Κᾶντε ὑπομονή…
Ἔρχεται ἡ ἀπάντησις ἂν εἴμαστε μαλᾶκες ἢ πολὺ μαλᾶκες.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.