Βλέποντας τους επίδοξους «ανιδιοτελείς» εξουσιαστές, που ξέρουν από ελευθερία και δημοκρατία, καταλαβαίνει εύκολα κάποιος πόσο υποκριτικό και προσχηματικό είναι το ενδιαφέρον τους για το συμφέρον της κοινωνίας.
Καταλαβαίνει επίσης ότι από τέτοιους τύπους μπορεί να περιμένει μόνο βία, στην οποία έχουν συνηθίσει κι εθιστεί.

Αυτές οι οργανώσεις ψαρεύουν τα μέλη τους από τις κερκίδες των γηπέδων.
Από προβληματικά σπίτια, με προβληματική ψυχοσύνθεση και με σοβαρά οικονομικά προβλήματα.

Άνθρωποι που δεν έχουν κάτι να χάσουν.
Που η ζωή τους μπορεί να αποκτήσει ενδιαφέρον επιδεικνύοντας τα σημάδια από τα γκλομπ της Αστυνομίας ως παράσημα ανδρείας…
Που στο μυαλό τους γυρίζει συνεχώς ένα σενάριο ληστείας, δολοφονίας για μία καλή αρπακτή, που θα τους ξελάσπωνε μια και καλή..

Ο ένας θέλει να μας σώσει από τον άλλον…
Και οι δύο, μόλις βρεθούν στην εξουσία, θα σπεύσουν να χρησιμοποιήσουν τα ΜΑΤ εναντίον κάθε διαμαρτυρόμενης ομάδας πολιτών, διότι η Δημοκρατία βολεύει μέχρι να κερδίσουν τις εκλογές.
Μετά από μία εκλογική νίκη  πολύ ευχαρίστως αλλάζουν τους εκλογικούς νόμους και το Σύνταγμα για να εξασφαλίσουν την παραμονή τους στην εξουσία.

Αυτοί οι …«φιλόσοφοι» με τα παλούκια και τα κράνη, που ξέρουν πώς να μας «σώσουν» από τους δράκους,  φροντίζουν ώστε ο μέσος φυσιολογικός και φιλειρηνικός πολίτης να επιλέξει να τον κυβερνήσουν υποχρεωτικά κάποιες από τις γνωστές οικογένειες της πολιτικής μαφίας, που δραστηριοποιούνται στον τόπο μας από το 1821.

Οι υπόγειες διασυνδέσεις των βίαιων «άκρων» με τα «κεντρώα» κόμματα επαληθεύονται πολύ συχνά καθώς χωρίς αυτά τα «μαντρόσκυλα» το μεγάλο κοπάδι του κεντρώου χώρου θα είχε σκορπίσει εύκολα.

Έτσι ακριβώς μας κατευθύνει το σύστημα. Τα άγρια και βίαια μαντρόσκυλα από δεξιά κι αριστερά φροντίζουν ώστε το κοπάδι να παραμένει γύρω από το κέντρο και να κάνει ότι ακριβώς θέλουν τα αφεντικά.

Σίγμα