Ἐμένα μὴ μὲ βλέπετε ἔτσι, εἶμαι παλαιὸς ἐγώ. Ἀπὸ τὰ 15 μου ἀκόμη, τὴν ἐποχὴ ποὺ κάποιοι συνομήλικοί μου (ποὺ σήμερα εἶδαν φῶς Κυρίου καὶ ἀγωνίζονται παθιασμένα γιὰ τὴν ΝΔ καὶ τὸν φιλελευθερισμὸ) ἦταν στὴν εὐλογημένη ΚΝΕ κι ἐπάλευαν νὰ φέρουν τὸν σοσιαλισμὸ στὸ Ἀφγανιστὰ κι ἐπήγαιναν νὰ μαζεύσουν τὸν καφὲ στὴν Νικαράγουα, ἐγὼ ἤμουν στὴν ΜΑΚΙ καὶ μετὰ στὴν ΟΝΝΕΔ. Ἀργότερα στὸ τιμημένο κόμμα.
Ἕνα πράγμα λοιπὸν θυμᾶμαι ἀπὸ τὰ χρόνια μου στὴν εὐρωπαϊκὴ παράταξι, τότε ποὺ ἀκόμη δὲν εἶχαν ἀνεβεῖ τὰ παιδιὰ τῆς ΚΝΕ καὶ τοῦ Ῥῆγα Φεραίου στὶς ἐκσυχρονιστικὲς ἐπάλξεις. Ὅτι κάθε φορὰ ποὺ ἐμεῖς, οἱ νεώτεροι μιλούσαμε γιὰ ἀλλαγές, τομές, ῥήξεις καί, θοῦ Κύριε φυλακῇ τῷ στόματί μου, ἀναγκαῖες ὑπερβάσεις, οἱ ἔμπειροι προεστοὶ τοῦ κόμματος, οἱ σοφοὶ γέροντες μᾶς ἐκύτταξαν μὲ στοργὴ κι ἀγάπη, μᾶς ἔλεγαν ὅτι ἔχουμε ἀπόλυτο δίκαιο, ἀλλὰ ὅτι δὲν εἶναι ἡ ὥρα, ἐπειδὴ κάθε φορὰ ποὺ λέγαμε τέτοια πράγματα, πάντα ἐπλησίαζαν ἐκλογές, μάχες, ἀγῶνες καὶ ἔπρεπε νὰ μείνουμε ἡνωμένοι καὶ νὰ ἀφήσουμε τὶς σωτὲς νέες ἰδέες γιὰ ἀργότερα, ὅταν θὰ ἔχουμε κερδίσει τὴν μάχη καὶ θὰ ἔχουμε χρόνο καὶ ἄνεσι.
Πιὸ ἔντονα τὸ θυμᾶμαι αὐτὸ τὴν ἐποχὴ ποὺ βεζύρης στὸ κόμμα ἦταν ὁ μακαρίτης ὁ Ἀβέρωφ, αὐτὸς μὲ τὸ μουστάκι καὶ τὴν γκλίτσα, ὅπως ἐνθυμοῦνται ὅσοι ξέρουν πατριδογνωσία. Καὶ τότε ζητούσαμε ἀλλαγές. Ἀλλά, μᾶς ἔλεγαν οἱ γεροντάδες μας, ποὺ ἤξεραν καλλίτερα, ὅτι τὸ ΠΑΣΟΚ εἶναι μία φούσκα, ἕτοιμη νὰ σκάσῃ καί, ἀπὸ στιγμὴ σὲ στιγμή, πρέπει νὰ εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ ἀναλάβουμε στὴν θέσι του νὰ σώσουμε τὴν πατρίδα καὶ ὅτι ἐπάνω στὴν ἀναμπουμπούλα τῆς μάχης, δὲν εἶναι σωστὸ νὰ κυττᾶμε τέτοιες πολυτέλειες. Μετὰ θὰ γίνουν αὐτά, ἔλεγαν, μετὰ τὴν νίκη. Πρῶτα νὰ φύγῃ τὸ ΠΑΣΟΚ (ἡ φούσκα δηλαδὴ) καὶ μετά.
Κι ἐπέρασαν ἔτσι χρόνια καὶ καιροὶ καὶ πάντα εἴχαμε μάχες ἐμπρός μας καὶ οὐδέποτε εἴχαμε καιρὸ οὔτε γιὰ ἀλλαγές, οὔτε γιὰ τομές, οὔτε γιὰ ῥήξεις οὔτε (θοῦ Κύριε φυλακῇ τῷ στόματί μου), γιὰ ἀναγκαῖες ὑπερβάσεις. Οἱ ἀνάγκες τοῦ πολέμου βλέπετε καὶ ἡ πατρίδα, ποὺ πάντα ἐκινδύνευε κι ἐπερίμενε ἀπὸ ἐμᾶς νὰ εἴμαστε ἕτοιμοι στὸ καραοῦλι.
Σήμερα στὴν ΝΔ εἰσῆλθαν τὰ παιδιὰ τῆς ΚΝΕ καὶ τοῦ Ῥῆγα Φεραίου, μιᾶς ποὺ εἶδαν ὅτι στὸ Ἀφγανιστὰν δὲν τὸν θέλουν τὸν σοσιαλισμὸ καὶ τὸν καφὲ στὴν Νικαράγουα, τὸν ἀνέλαβε ἡ Nestle καὶ ἀπηγοητεύθησαν κι ἐφόρεσαν γραβάτες καὶ τὸ ἔριξαν στοὺς ἀγῶνες γιὰ εὐρωπαϊκὸ φιλελευθερισμό. Αὐτοὶ ξέρουν ἀπὸ πειθαρχία καλλίτερα ἀπὸ ἐμᾶς, τοὺς παιδιόθεν ἀτάκτους καὶ τώρα, τὴν στιγμὴ ποὺ ἡ ΝΔ τὸ κόμμα τους εὑρίσκεται γιὰ μίαν ἀκόμη φορὰ ἐμπρὸς σὲ μίαν μεγάλη πρόκλησι καὶ μίαν μεγάλη μάχη γιὰ τὴν πατρίδα, δὲν ζητοῦν οὔτε ἀλλαγές, οὔτε τομές, οὔτε ῥήξεις, οὔτε (θοῦ Κύριε φυλακῇ τῷ στόματί μου), ἀναγκαῖες ὑπερβάσεις. Ξέρουν ὅτι ὅλα αὐτὰ θὰ γίνουν σίγουρα μετὰ τὴν νίκη. Προηγεῖται ὁ ἀγώνας τώρα νὰ φύγῃ ὁ Σύριζα, πού, ὅπως τότε μὲ τὸ ΠΑΣΟΚ, εἶναι μία φούσκα ἕτοιμη νὰ σκάσῃ.
Καὶ θὰ περάσουν χρόνια καὶ καιροί. Κι ὅλο μάχες θὰ ἔχουμε.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.