Θέλω λοιπόν νά ἀποτύχουν οἱ (φερόμενοι ὡς) κυβερνῶντες μας γιά νά ταπεινωθῇ ἡ χώρα;
Ὄχι, τὸ ἔχω πολλάκις δηλώσει. Ἤθελα, ὅσο ἴσως οὐδεὶς ἄλλος, νὰ ἐπιτύχουν. Μὰ τὸ εἶδος τους εἶναι τέτοιο ποὺ δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ ἐπιτύχουν ὅ,τι δήποτε καλὸ γιὰ ἐμᾶς. Τὸ μόνον θετικὸ ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ προκύψῃ ἀπὸ τὶς πράξεις των καὶ τὶς ὑπογραφές των καὶ τὶς συμφωνίες των εἶναι μία ἀκόμη πιὸ βαθειὰ κρίσις, ποὺ θὰ διαιωνίζῃ διαρκῶς τὴν δική των 

Θὰ πρέπῃ, ἐπὶ τέλους, νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς αὐτὸ τὸ ὑβρίδιον-κράτος, αὐτὸ τὸ αἰσχρὸ καὶ ὑβριστικὸ μόρφωμα δὲν εἶναι Ἑλλάς. Εἶναι παραχάραξις, εἶναι διαστρέβλωσις καὶ καπήλευσις ἐννοιῶν καὶ ὅρων καὶ Ἀρχῶν, πρὸ κειμένου νὰ μᾶς ἀποκοιμίζουν καὶ νὰ μᾶς παραπλανοῦν. Συνεπῶς, κατ’ ἐμε, ναί, πρέπει νὰ καταῤῥύσῃ πλήρως κάθε πυλὼν ποὺ τὸ στηρίζει καὶ τὸ κρατᾶ ζωντανό, σὲ κάθε του ἔκφανσιν. Καὶ μέρος τοῦ προβλήματος εἶναι σαφῶς καὶ οἱ (φερόμενοι) ὡς κυβερνῶντες. Ὁπότε εἶναι, πάντα κατ’ ἐμέ, ἀναγκαῖον τὸ νὰ καταπέσουν ἅπαντες κι ὁριστικῶς.

Ναί, ξέρω, πονᾶ… Ναί, ξέρω ὑποχρεούμεθα νὰ παραιτηθοῦμε ἀπὸ ὅλα ὅσα πιστεύαμε ὡς μεγάλα, ἀληθῆ καὶ ἀναγκαία. Ναί, πρέπει νὰ ἀναθεωρήσουμε, νὰ ἐπαναπροσδιορίσουμε καὶ νὰ ξεκινήσουμε νὰ ἐπαναδομοῦμε τὰ πάντα ἀπὸ τὴν ἀρχή. Ὁπότε;

Ὁπότε τὸ Ἀναγκαίον ποὺ ἀπαιτεῖται, θέλουμε δὲν θέλουμε, μποροῦμε δὲν μποροῦμε, ἀντέχουμε δὲν ἀντέχουμε θὰ τὸ πράξουμε. Ἡ Ὕβρις ἐξεχείλισε, ἡ Ἄτη εἶναι ἐδῶ, ἡ Νέμεσις ἤδη ὁργιάζει κι ἀκολουθεῖ ἡ Τίσις. Ὀφείλουμε νὰ κατανοήσουμε, νὰ στηρίξουμε καὶ νὰ καθαρθοῦμε πλήρως, πρὸ κειμένου νὰ μπορέσουμε νὰ ξανά-πατήσουμε στὰ πόδια μας μὲ ἄλλους ὅλους καὶ μὲ ἀγαθοὺς σκοπούς.

Φιλονόη

εἰκόνα