Ἱερές κι ἅγιες ἡμέρες ἤ Ξεχωριστοί Ἄνθρωποι;

Θὰ μποροῦσα, μέσα σὲ ὅλην αὐτὴν τὴν βία ποὺ ὅλοι μας ὑπομένουμε καὶ καθημερινῶς ἀναγνωρίζουμε στὸν κόσμο μας, νὰ πῶ πὼς τὰ μνημόνια, ἡ φτώχεια καὶ ἡ ἀνέχεια ἔχουν θάψει γιὰ πάντα τὴν Ἀνθρωπιά μας. Θὰ μποροῦσα, ἀλλὰ δὲν θὰ τὸ πῶ, εἰδικῶς αὐτὲς τὶς ἡμέρες, πού, σὰν θεατής, ἀντιλαμβάνομαι ἕναν ἄλλον κόσμο, πίσω ἀπὸ αὐτὸν ποὺ ἡ σκληρὴ πραγματικότης μᾶς ὑποδεικνύει.

Πρὸ μερικῶν ἡμερῶν ἔγινε ἔκκλησις γιὰ προσφορὰ αἵματος καὶ αἱμοπεταλίων γιὰ  ἕνα 17χρονο παιδί, ποὺ νοσηλεύεται μὲ σοβαρὰ προβλήματα ὑγείας στὸ νοσοκομεῖο «Γεώργιος Γεννηματᾶς». Ἡ πρώτη δημοσίευσις ἔγινε ἀπὸ τὸν πατέρα τοῦ παιδιοῦ στὸ facebook καί, φαινομενικῶς, ὅπως κάθε ἀνάλογος ἔκκλησις, ἔτυχε μεγάλης δημοσιότητος. Ἡ δημοσιότης σὲ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις, κρίνοντας ἀπὸ ἄλλες ἀντίστοιχες τοῦ παρελθόντος, εἶναι τὸ κύριο συστατικὸ ποὺ κινητοποιεῖ τοὺς εὐαισθητοποιημένους συμπολῖτες μας. Καί, πάντα φαινομενικῶς καὶ ἐπισήμως, αὐτὴ ἡ δημοσιότης εἶναι ποὺ βοηθᾶ, κατὰ περίπτωσιν, στὸ νὰ παρασχεθῆ βοήθεια σὲ ὄσους ἔχουν ἀνάγκη, ὅταν κι ὅποτε χρειάζεται, ἀποδεικνύοντας πὼς ἡ δύναμις τοῦ διαδικτύου εἶναι πολὺ μεγάλη καὶ γίνεται νὰ χρησιμοποιηθῇ καὶ γιὰ καλό.

Χρειάζεται καὶ ἡ ἀνθρωπιά μας καὶ ἡ ὑπομονή μας!!!

Αὐτὰ ὅμως, λίγο ἔως πολὺ (καὶ  πάντα θεωρητικῶς) εἶναι γνωστά.
Καί, σήμερα εἰδικῶς, ἀφορμῆς δοθείσης ἀπὸ τὶς προσωπικές μου διαπιστώσεις, ἀπεφάσισα νὰ μοιρασθῶ μαζύ σας τὸ πραγματικὰ ἐλπιδοφόρο μήνυμα ποὺ κρύβεται πίσω τους. Διότι, πολὺ λογικὰ σκεπτόμενοι, συμπεραίνουμε πὼς κατόπιν αὐτῆς τῆς δημοσιότητος θεωρεῖται σχεδὸν βέβαιον πὼς τὸ παιδὶ ἔχει μεγάλες πιθανότητες νὰ ζήσῃ, ἐφ΄ ὅσον ἡ κινητοποίησις τοῦ κόσμου ἦταν τόσο μεγάλη καὶ τείνουν νὰ καλυφθοῦν οἱ ἀνάγκες τοῦ παιδιοῦ σὲ αἱμοπετάλεια κι αἷμα. Αὐτὸ ὅμως εἶναι  μόνον ἡ πρώτη ἀνάγνωσις τῶν γεγονότων.
Ἡ δευτέρα ἀνάγνωσίς τους, ποὺ γιὰ ἐμέναν προσωπικὰ εἶναι κάτι πολὺ πιὸ οὐσιώδες, εἶναι κάτι πολὺ μεγαλύτερο. Στὴν πραγματικότητα εἶναι κάτι πολὺ μεγαλύτερο καὶ πολὺ βαθύτερο.

Θέλω νὰ δηλώσω κατ’ ἀρχάς, ὄπως φαντάζομαι κι ὅλοι μας, πὼς πρῶτα κι ἐπάνω ἀπὸ ὅλα ἐπιθυμῶ, παλεύω καὶ προσδοκῶ αὐτὸ τὸ παιδὶ (ποὺ συμπτωματικῶς εἶναι πολὺ κοντινό μου) νὰ ξεπεράσῃ κάθε κίνδυνο. Τὸ ἴδιο ὅμως θέλω φυσικὰ καὶ γιὰ κάθε παιδὶ (καθὼς καὶ γιὰ κάθε νέο ἄνθρωπο ἀλλὰ καὶ γενικότερα συμπολίτη μας) ποὺ ἀντιμετωπίζει παρόμοια ἢ ἀνάλογα προβλήματα (κι ὄχι μόνον!!!). Θέλω νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅλοι μας πὼς δὲν χρειάζεται μόνον ἕνα παιδὶ νὰ τυγχάνῃ αὐτῆς τῆς κινητοποιήσεως κι εὐαισθητοποιήσεώς μας, ἀλλὰ κάθε ἀνθρώπινο ὄν, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐὰν «ταιριάζῃ» στὶς προσωπικές μας προτιμήσεις. Θέλω νὰ ἀντιληφθοῦμε πὼς ἐὰν αὐτὸ τὸ παιδὶ ἦταν ἡ ἀφορμὴ γιὰ νὰ ἐκδηλωθῇ ἕνα πανελλήνιο (κι ὄχι μόνον) εἰλικρινὲς ἐνδιαφέρον, ἴσως, ἐπὶ τέλους ἀπαιτεῖται νὰ ἀντιληφθοῦμε πὼς δὲν χρειάζονται παιδιὰ γιὰ νὰ τὸ ἐνεργοποιήσουν. Θέλω, ἐπὶ τέλους νὰ κατανοήσουμε πὼς ἡ ἀνθρωπιὰ δὲν μπαίνει σὲ φυλετικὰ ἢ τοπικιστικὰ καλούπια, ἀλλὰ εἶναι πανανθρώπινος καὶ ἀναγκαία, πρὸ κειμένου αὐτὸς ὁ κόσμος νὰ ἐπανεκινήσῃ τὰ πάντα σὲ ὀρθὲς βάσεις.

Ὅλα αὐτὰ ὅμως, καθὼς καὶ ἀμέτρητα ἄλλα, τὰ προσωπικά μου θέλω, τὰ ὄνειρά μου, οἱ εὐχές μου εἶναι κάτι ποὺ ἀφορᾶ μόνον στὸν δικό μου κόσμο καὶ παραμένουν κυριολεκτικῶς δευτερεύοντα.
Σήμερα δὲν ἀπεφάσισα νὰ σᾶς γράψω τόσο γιὰ αὐτά, ἀλλὰ γιὰ τὰ ὅσα πράγματι ἀνακαλύπτω, ὡς δευτέρα μορφὴ ἀναγνώσεως, μὲ ἀφορμὴ τὴν περιπέτεια τῆς Σεμέλης μας.
Διότι αὐτὴ ἡ περιπέτεια τῆς Σεμέλης μας ἦταν γιὰ ὅλους μας μία ἀφορμὴ γιὰ γενναία μαθήματα γνώσεως καὶ συνειδητοποιήσεως μά, κυρίως, γιὰ νὰ ξανά-ἀνανοίξῃ κάτι ποὺ πιστεύαμε (ἴσως) πὼς ἔκλεισε γιὰ πάντα: ὁ δίαυλος ἐπικοινωνίας κι Ἀνθρωπιᾶς!!!

Θὰ μποροῦσα νὰ γράφω γιὰ ὧρες, πολλὲς ὧρες, τὰ ὅσα εἶδα, ἔζησα, ἔνοιωσα μέσα στὶς τελευταῖες ἡμέρες, ἀλλά, γιὰ τὴν ὥρα, θέλω νὰ σταθῶ μόνον στὰ ἀμέτρητα μηνύματα ἀνθρωπιᾶς καὶ ἀγάπης, ποὺ ξεφεύγουν ἀπὸ τὶς τυπικότητες, τοὺς καθωσπρεπεισμούς μας, ἀλλὰ καὶ τὶς πεποιθήσεις μας. Θὰ σταθῶ στὸ κῦμα ἀνθρωπιᾶς ποὺ σηκώθηκε γιὰ νὰ σκιάσῃ κάθε προσωπικό μας πρόβλημα καὶ κάθε προσωπικό μας βαρίδι, ἐπ΄ ἀφορμῆς ὄχι τόσο τῆς μεγάλης ἀνταποκρίσεως τοῦ κόσμου στὶς ἐκκλήσεις γιὰ αἷμα, ὅσο γιὰ τὴν εἰλικρινὴ ἀνησυχία, τὴν τρυφερότητα καὶ τὴν ἀγάπη ποὺ προήρχετο ἀπὸ ἀνθρώπους ἀγνώστους καὶ πρὸς τὸ παιδὶ καὶ πρὸς τὴν οἰκογένεια. Θὰ σταθῶ στὸ γεγονὸς τῆς ἄνευ ἀρχῆς καὶ τέλους ἀνυστεροβούλου ἀγάπης, μὰ καὶ τῆς ἄνευ ὁρίου προσφορᾶς, ποὺ ξεχύθηκε ἀπὸ τὶς καρδιὲς δεκάδων συμπολιτῶν μας, πρὸ κειμένου νὰ σωθῇ κι αὐτὸ τὸ παιδί.

Ἔζησα στιγμὲς συγκλονιστικές, ἔως τώρα. Εἶδα πὼς ἕνα στοιχεῖο μόνον κινεῖ τὰ πάντα γύρω μας, ὅσο κι ἐὰν θέλουμε νὰ τὸ ἀγνοοῦμε. Ἕνα στοιχεῖο «κλειδί» ποὺ ἀνοίγει κάθε ἑπτασφράγιστη φυλακή. Ἕνα στοιχεῖο ποὺ σπάει δεσμὰ καὶ γκρεμίζει ὅ,τι θὰ προσπαθήση νὰ τὸ σταματήσῃ. Ἕνα στοιχεῖον μόνον ἀπὸ τὰ πολλὰ ἄλλα παρόμοια, ποὺ ἀναμένουν ἐν δυνάμει (κι ἐν ὑπνώσει) τὴν κατάλληλο ἀφορμὴ γιὰ νὰ ἐνεργοποιηθοῦν, νὰ ἐξωτερικευθοῦν καὶ νὰ παρασύρουν τοὺς πάντες σὲ μίαν θύελλα ἀνατροπῶν. 

Συνειδητοποίησα πὼς ὅλη ἡ βία, ὅλη ἡ ἀνισοῤῥοπία, ὅλη ἡ παραλογία τῆς καθημερινότητός μας, ὅλα τὰ μνημόνια καὶ ὅλη ἡ φτώχεια, ὅλη ἡ παγκοσμιοποίησις καὶ ὅλη ἡ βλακεία, μαζὺ μὲ ὅλες τὶς φοβίες μας, τὶς ἐλπίδες μας καὶ τὶς προσωπικές μας φιλοδοξίες εἶναι τίποτα καὶ ἔτσι, σὲ μίαν στιγμή, μποροῦν νὰ ἐξατμισθοῦν ὁριστικῶς, νὰ ἐπισκιασθοῦν ἤ, ἀκόμη καὶ νὰ καταστραφοῦν ὁλοσχερῶς, ὅλα αὐτὰ ποὺ ἔως ἐκείνην τὴν στιγμὴ φαίνονταν διαφορετικὰ καὶ καταπιεστικά.
Ἐὰν κάτι ἢ κάποιος ἐνεργοποιήσῃ τὴν Ἀνθρωπιά μας, ὅλα μποροῦν νὰ ἀνατραποῦν καὶ νὰ ξαναγίνουμε κοινωνία.
Μὰ ἡ Ἀνθρωπιά μας εἶναι ἕνα μόνον συστατικό, ἀπὸ τὰ ἀμέτρητα ἄλλα, ποὺ λαγοκοιμῶνται μέσα μας.
Διότι κάτι μέσα μας, ποὺ δὲν μπορῶ νὰ τὸ ἐξηγήσω, στὶς δύσκολες στιγμὲς ξυπνᾶ καὶ ὁρμᾶ μὲ συλλογικότητα καὶ συντροφικότητα, γιὰ νὰ πολεμήσῃ τὰ «στοιχειά». Καὶ τὰ στοιχειὰ εἶναι ἐδῶ, γύρω μας, πολὺ καιρό. Μᾶς κατατρώγουν συστηματικά, ὑποχρεώνοντάς μας νὰ κρυφτοῦμε ἀπὸ τὴν ἰδίαν τὴν Φύσιν μας. Μὰ ἡ ἰδία ἡ Φύσις μας εἶναι κάτι ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ πνίγεται γιὰ πολύ.  Διότι ὅταν μὲ κάτι τόσο …λίγο, ὅπως τώρα μὲ τὴν ἀσθένεια ἑνὸς καὶ μόνον παιδιοῦ, ἐνεργοποιῶνται καὶ κινητοποιῶνται χιλιάδες ἄνθρωποι, τότε ἀπὸ μόνη της μὲν ἡ Ἀνθρωπιὰ εἶναι ἱκανὴ νὰ κινήσῃ βουνά, ἀλλά, ἐπεὶ δὴ δὲν φωλιάζει, ὡς κατάστασις, μόνον αὐτὴ μέσα μας, εἶναι εὔκολο νὰ κατανοήσουμε πὼς ἕνα κάτι πιὸ …πολύ, εἶναι ἱκανὸ νὰ ἀνατρέψῃ, ἐν μίᾳ στιγμῇ, ὁ,τιδήποτε ἐδῶ καὶ δεκαετίες σωρεύεται ἐπάνω ἀπὸ τὴν ἀληθὴ Φύσιν μας.

Ἤθελα νὰ γράψω κι ἄλλα πολλά, ἀλλὰ νομίζω πὼς τὸ βασικὸ μήνυμα ἤδη τὸ κατέθεσα.
Ἤθελα ἀκόμη νὰ ξέρετε πὼς ἐπεὶ δὴ ἀκριβῶς θέλω καὶ παλεύω νὰ βλέπω τὰ γεγονότα πίσω ἀπὸ τὰ (φαινομενικῶς ἐπίσημα) γεγονότα, ἀλλὰ καὶ τὶς προεκτάσεις καὶ τὶς συνέπειες, ἐὰν τὸ κάθε γεγονὸς ἀπὸ …λίγο γίνῃ πολύ!!!
Πῶς θά ξυπνήσουμε ὅλοι μας;
Πῶς θά ξημερωθοῦμε;
Πόσα ἐμπόδια θά μπορέσουμε νά ξεπεράσουμε ὁρατά κι ἀόρατα;

Γνωρίζω πὼς κι αὐτὰ ποὺ ἔγραψα εἶναι ἤδη πολλά.
Γνωρίζω ἐπίσης πὼς ὁ πραγματικὸς ἀγῶνας τοῦ παιδιοῦ εἶναι ἐμπρὸς καὶ πὼς ἐμεῖς, οἱ ἀπ΄ ἔξω, οἱ δικοί του καὶ οἱ λιγότερο δικοί του, μποροῦμε μόνον νὰ τὸ ἀγαπᾶμε, νὰ τὸ στηρίζουμε καὶ νὰ χαιρόμαστε μὲ κάθε μικρὴ ἢ μεγάλη ἐπιτυχία του.
Γνωρίζω ὅμως ἐπίσης πὼς οἱ ἡμέρες ποὺ διανύουμε δὲν θὰ ἦσαν ἱερὲς ἐὰν δὲν ὑπῆρχαν, παντοῦ γύρω μας καὶ μέσα μας, ἱερὰ Ξεχωριστοὶ Ἄνθρωποι… Αὐτὸ μόνον βλέπω καὶ ἀντιλαμβάνομαι.
Διότι τὸ παιδὶ αὐτὸ ἦταν μόνον μία ἀφορμὴ γιὰ νὰ ξεκλειδώση καὶ νὰ ξεχυθῇ ὁπουδήποτε ὅλο αὐτὸ τὸ βασικὸ συστατικὸ ποὺ μετατρέπει μίαν κοινωνία ἀπὸ χειραγωγουμένη, ἁδρανοποιημένη, καταθλιπτικὴ σὲ κάτι ἀπολύτως ζωντανὸ κι Ἀνθρώπινο.

Χρόνια καλὰ σὲ ὅλους.
Συνεχίζουμε!!!
Ἡ Σεμέλη μας μᾶς χρειάζεται ὅλους.
Ἐκ μέρους τῆς οἰκογενείας μεταφέρω σὲ ὅλους, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ «εὐχαριστῶ» γιὰ τὴν προσφορὰ ἀγάπης, ὅλην τὴν εὐγνωμοσύνη πρὸς κάθε ἕναν ξεχωριστά, ὄχι τόσο γιὰ τὴν προσφορά, ὅσο γιατὶ μέσα ἀπὸ αὐτὴν τὴν περιπέτεια βιώνουν ἅπαντες τὴν πραγματικὴ εἰκόνα ἑνὸς κόσμου ποὺ δὲν χάθηκε, ἀλλὰ ὑπάρχει καὶ ἀναζητᾶ ἀφορμὴ γιὰ νὰ ἐκφρασθῇ καὶ νὰ κατακλύσῃ τὰ πάντα.
Ἐδῶ εἴμαστε ὅλοι ἀκόμη, ζωντανοί, πολεμιστὲς καὶ πανέτοιμοι νὰ παλέψουμε κάθε ἀγῶνα, ἀνεξαρτήτως τῆς ἐκβάσεώς του.
Κι αὐτὸ κάνει ὅλον τὸν κόσμο μας πλέον, ἀποδεδειγμένα, μίαν μεγάλη οἰκογένεια γιὰ κάθε Σεμέλη τοῦ κόσμου μας!!!

Μὲ εὐχὲς γιὰ ὑγεία καὶ μὲ ἀπόλυτο σεβασμό…

Φιλονόη

Σημείωσις

Σχετικὰ μὲ τὴν πορεία τῆς ἐξελίξεως τῆς ὑγείας τοῦ παιδιοῦ…

Εἰσήχθη μὲ πνευμονία στὸ νοσοκομεῖο καί, κυριολεκτικῶς, τὰ πρῶτα 24ωρα ἦσαν ἰδιαιτέρως κρίσιμα γιὰ τὸ ἐὰν θὰ τὰ κατάφερνε. Δείχνει νὰ ξεπερνᾷ τὸν κίνδυνο καὶ νὰ ἀναῤῤώνῃ πρὸς ὧρας.

Τὰ αἱμοπετάλια ἦσαν στὰ 12.000 καὶ ὁ αἱματοκρίτης στὸ 16 (ὁριακὰ πρὸς 15).
Μετὰ τὴν παροχὴ αἵματος καὶ αἱμοπεταλίων ἀνέβηκαν στὰ 50.000 (ἀνάγκη νὰ ἀνεβοῦν στὶς 150.000) καὶ στὸ 32 ἀντιστοίχως, Αὐτὰ δείχνουν πὼς τὸ σῶμα τοῦ παιδιοῦ ἀνταποκρίνεται θετικὰ καὶ θέλουμε νὰ πιστεύουμε πὼς γιὰ τὴν ὥρα θὰ ἐπιτευχθῆ, σὲ μεγάλον βαθμό, κάποια ἀποκατάστασις τοῦ ἀνοσοποιητικοῦ του, ποὺ εἶχε ἐξαντληθῆ.

Οἱ ἐξετάσεις δὲν ἔχουν ὁλοκληρωθῆ καὶ δὲν γνωρίζουμε ἀκόμη τὸν τύπο καὶ τὸ εἶδος τῆς ἀσθενείας. Μέσα στὶς ἐπόμενες ἡμέρες ὁλοκληρώνονται οἱ ἐξετάσεις καὶ θὰ γνωρίζουμε περισσότερα, γιὰ νὰ ἀποφασισθῇ καὶ ἡ θεραπευτικὴ γραμμή.

Γιὰ ὅ,τι νεώτερο θὰ ἐνημερώνεσθε ἀπὸ τὴν σελίδα ποὺ ἐδημιουργήθη γιὰ τὴν Σεμέλη μας ἐδῶ.

Παρ’ ὅ,τι τὰ τηλέφωνα τῶν γονέων εἶναι γνωστὰ ἤδη, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ ἐπιτρέψουμε στὴν οἰκογένεια νὰ ἀφοσιωθῇ πλήρως στὸ παιδὶ καὶ στὶς ἀνάγκες του, καλὸ θὰ ἦταν νὰ ἐπικοινωνεῖτε μὲ συγγενή, τὴν κυρία Κωσταρίνη (τηλέφωνο 6937507577),

 εἰκόνα

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

2 thoughts on “Ἱερές κι ἅγιες ἡμέρες ἤ Ξεχωριστοί Ἄνθρωποι;

  1. Δεν μπορώ, παρά να ενώσω κι εγώ τις ευχές μου, για θετική εξέλιξη τις υγείας της Σεμέλης, μαζί με όλων των ΑΝΘΡΩΠΩΝ. Εύχομαι το νέο έτος να είναι γεμάτο ευτυχία για όλους και ειδικά για τη Σεμέλη. Είμαι πολύ μακριά για να προσφέρω κάτι το ουσιαστικό. Η Ανθρωπιά και το φως όμως, είμαι βέβαιος πως θα επικρατήσει έναντι του σκοταδισμού.
    Με απεριόριστο Σεβασμό για το έργο που επιτελείς.

    • Νὰ εἶσθε καλὰ ὅλοι σας. Τὸ παιδὶ εἰσπράττει ὅλην αὐτὴν τὴν ἀγάπη καὶ εὐχαριστεῖ ἀπεριόριστα ὅλον τὸν κόσμο, μὲ τὸν δικό του, μοναδικὸ τρόπο, τῆς ἀπεριορίστου ἀγάπης.

Leave a Reply