Ἐδῶ Πωλεῖται-χνεῖον!!!

45 χρόνια ψέμματα!!!

  – Ἡ «ἐξέγερσις» καὶ τί ἀποτέλεσμα εἶχε γιὰ τὸ  Κυπριακό!

Ὅσοι ὑπήρξαμε νεαροὶ στὰ πρῶτα χρόνια της Μεταπολιτευσεως ἔχουμε μίαν γνώση γιὰ τὴν ἐξέγερση τοῦ Πολυτεχνείου καὶ γιὰ τὸ τριήμερο 15-17 Νοεμβρίου 1973, ὅπως ἐπαρουσιάσθησαν στὸν παροξυσμὸ τῆς ἀποκαταστάσεως τῆς Δημοκρατίας, στὰ μέσα τῆς δεκαετίας τοῦ ’70…
Πορεῖες στὴν ἐπέτειο τῆς ἐξεγέρσεως, ἀποχὲς ἀπὸ τὶς διδακτικὲς αἴθουσες, τραγούδια τοῦ Θεοδωράκη στὲ ὑπερβολικὸ βαθμὸ καὶ βέβαια τὸ ἀπαραίτητο προσκύνημα στὸν τόπο τῆς «θυσίας»…

Τὰ χρόνια ἐπέρασαν, ἐμεῖς οἱ νέοι ἔφηβοι τῆς ἐποχῆς μεγαλώσαμε, ζήσαμε τὴν περίοδο τῆς ἀριστερᾶς πρωτοκαθεδρίας στὴν πολιτική, κοινωνική, πολιτιστικὴ καὶ ἐκπαιδευτικὴ ζωὴ τοῦ τόπου, εἰσήλθαμε στὰ γρανάζια τῆς καθημερινῆς πάλης γιὰ τὴν ἀναῤῥίχηση στὸν ἐπαγγελματικὸ τομέα, κάναμε οἰκογένειες, γίναμε οἰκογενειάρχες….

Παρ’ ὅλες τὶς δραστικὲς ἀλλαγὲς στὴν ζωή μας, κάθε 17η Νοεμβρίου εἴχαμε ἐκεῖ ἀκλόνητο ἕνα πράγμα: Τὴν ἐπέτειο τοῦ Πολυτεχνείου, μέ τους …ἑκατοντάδες νεκροὺς ἀπὸ τὰ ὄργανα τῆς Χούντας τῶν Συνταγματαρχῶν!
Μιὰβ ἐπέτειο ποὺ συντηρεῖτο μὲ φιέστες καὶ παρελάσεις ἐπισήμων πλέον – πρώην ἐξεγερθέντων φοιτητῶν τοῦ ’73 – μπροστὰ ἀπὸ τὸ μνημεῖο τῆς ἐξεγέραεως στὸν περίβολο τοῦ Ἐκπαιδευτικοῦ Ἱδρύματος….
Φθάσαμε μέχρι στὸ σημεῖο νὰ δίδουν τὸ παρὸν ἔνστολοι στρατιωτικοὶ μέσα στὸ ἐκπαιδευτικὸ ἵδρυμα…

Γιὰ ὅσους ἀπὸ ἐμᾶς ἡ ἐπίσημος ἐκδοχὴ τῶν κρατούντων καὶ τῶν κατευθυνομένων ἀπὸ αὐτὰ Μ.Μ.Ε. δὲν ἦταν ἀρκετή, νὰ καλύψῃ τὴν γνώση τοῦ τί ἔγινε τότε καὶ ἀποφασίσαμε νὰ ψάξουμε τὸ πράγμα λίγο παραπάνω, ἴσως ἀπὸ φίλο-ἱστορικὴ λατρεία μᾶλλον παρὰ ἀπὸ διαστροφικὴ ἀμφισβήτηση, εὑρέθημεν σὲ μίαν ἄλλην ἐκδοχὴ ἀπὸ αὐτὴν ποὺ ἐπίσημα σερβίρεται μέχρι καὶ σήμερα σὲ ὅλους τους Ἕλληνες πολῖτες, νέους καὶ μή….

Καὶ γιὰ νὰ ξεκαθαρίσω ἐκ τῶν προτέρων δὲν θεωρῶ ὅτι τὸ Πολυτεχνεῖο δὲν ὑπῆρξε καὶ ὅτι ἦταν ἁπλὰ καὶ μόνο μιὰ θεατρικὴ παράστασις, δημιουργηθεῖσα ἀπὸ μερικὲς χιλιάδες κομπάρσους ποὺ ἔπαιξαν καλὰ τὸν ῥόλο τους….

Οὔτε θὰ ἐπικαλεσθῶ τὶς ἀποκαλύψεις ποὺ ἔκανε ὁ Ἄθανάσιος Στριγγᾶς τὴν δεκαετία τοῦ ’80 ὅτι τὸ Πολυτεχνεῖο ἐδημιουργήθη ἀπὸ πράκτορες τῆς Μοσσὰντ μὲ σύνδεσμο τὸν Γιάγκο Πεσματζόγλου, μὲ σκοπὸ νὰ πέσῃ ἡ Κυβέρνησις Μαρκεζίνη καὶ μαζὺ μὲ αὐτὸν τὸ Καθεστὼς ποὺ ἐδημιούργησε ἡ Ἐπανάστασις τῆς 21ης Ἀπριλίου 1967…
Θὰ κρατήσω σὰν στοιχεῖο τὴν κρίσιμο περίοδο ποὺ ἐξέσπασε τὸ Πολυτεχνεῖο….
Καὶ θὰ πάω στοὺς πρωταγωνιστὲς τῆς πολιτικοστρατιωτικῆς σκηνῆς ἐκείνης τῆς ἐποχῆς…

Εὑρισκόμαστε στὸ 1973.

Ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος εἶχε προχωρήσει σὲ πέντε κινήσεις ποὺ εἶχαν ἕναν κρίσιμο ἀντίκτυπο ἐντὸς καὶ ἐκτός της χώρας:  ?

  1. Εἶχε ἀποφασίση νὰ προχωρήσῃ στὴν ἄντληση πετρελαίου στὰ κοιτάσματα ποὺ εὑρέθησαν στὸν Πρίνο στὴν Καβάλα, χωρὶς τὴν ἄμεσος συμπόρευση μὲ τὶς «7 ἀδελφὲς» ἑταιρεῖες πετρελαιοειδῶν, πράγμα ποὺ δυσαρέστησε σφόδρα τὰ «καρτὲλ τοῦ Πετρελαίου» σὲ ΗΠΑ καὶ Μεγάλη Βρεταννία.
  2. Εἶχε ἀνακοινώση ὅτι μέσον ὑπολογισμοῦ τῶν κοιτασμάτων δὲν θὰ ἦταν τὸ Δολλάριο Ἀμερικῆς ἀλλὰ ἡ …Ἑλληνικὴ Δραχμή, πράγμα ποὺ τὴν καθιστοῦσε ἕνα ἀναβαθμισμένο νόμισμα, σπάζοντας ἕνα status ἀποδεκτὸ ἀκόμα καὶ ἀπὸ τὴν πλημμυρισμένη σὲ πετρέλαιο Μέση Ἀνατολή.
  3. Προωθοῦσε τὴν πολιτικὴ κατάσταση σὲ ἕνα δρόμο ποὺ σύντομα θὰ ὁδηγοῦσε στὴν ἀποστρατικοποίηση τοῦ Καθεστῶτος καὶ τὴν πολιτικοποίησή του, ἔστῷ μὲ τὴν ἀπουσία τοῦ Κ.Κ.Ε. ἢ τῆς προμετωπίδος του τῆς Ε.Δ.Α., πράγμα ποὺ δημιούργησε μεγάλη δυσφορία στοὺς φανατικοὺς ποὺ ὑπῆρχαν στοὺς κόλπους του, ἰδίως δὲ στοὺς κατωτέρους καὶ ἐλαφρῶς ἀνωτέρους ἀξιωματικοὺς (Λοχαγούς, Ταγματάρχες). Αὐτοὶ ἦσαν πεπεισμένοι ὅτι ὁ Παπαδόπουλος καὶ «ἡ φουρνιὰ» τῶν ἀξιωματικῶν ποὺ ἦλθαν στὸ προσκήνιο μὲ τὴν 21η Ἀπριλίου 1967, εἶχαν ἐκτραπῆ ἀπὸ τὴν πορεία ποὺ εἶχε χαράξη «ἡ Ἐπανάστασις» καὶ ἀλληθώριζαν πρὸς τοὺς «σάπιους» πολιτικούς…. 
  4. Ἡ κατάστασις στὴν Κύπρο παρέμενε στάσιμος, μὲ τὸν Μακάριο νὰ προχωρῇ σὲ ἀπροκάλυπτες διώξεις κατὰ Ἑλλαδιτῶν Ἀξιωματικῶν καὶ Ἐθνικοφρόνων Κυπρίων πολιτῶν καὶ πολιτικῶν. Ἡ τότε Κυβέρνησις Μαρκεζίνη τηροῦσε στάση ἀναμονῆς ἀπέναντι στὸν Μακάριο, ἀρνουμένη μετὰ τὸ φιάσκο τοῦ ’72 (τὸ πραξικόπημα ποὺ οὐδέποτε ἔγινε) νὰ κινηθῇ ἐναντίον του, φοβουμένη συμπαιγνία ΗΠΑ, Ἀγγλίας καὶ Τουρκίας ποὺ θὰ ὁδηγοῦσε σὲ ἁλυσιδωτὲς καὶ ἀνεξέλεγκτες καταστάσεις στὸ νησί. Ἦταν ξεκάθαρο: ὁ Παπαδόπουλος δὲν θὰ συναινοῦσε σὲ μία βιαία ἀνατροπὴ τοῦ Μακαρίου ἀναλογιζόμενος τὶς συνέπειες.
  5. Ἡ ὑπακοὴ στὰ κελεύσματα τῶν ΗΠΑ δὲν ἦταν πλέον δεδομένη, μὲ ἀποκορύφωμα τὴν ἄρνηση τοῦ Παπαδοπούλου νὰ παράσχῃ Στρατιωτικὲς διευκολύνσεις μέῳ Κρήτης στοὺς Ἰσραηλινοὺς – καὶ κατὰ συνέπειᾳ στὶς ΗΠΑ – στὸν Πόλεμο τοῦ Γιὸμ Κιποὺρ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1973.
  6. Ἡ ἀπόφασις τοῦ Παπαδοπούλου νὰ προχωρήσῃ στὴν ἐπέκταση τῶν χωρικῶν μας ὑδάτων μὲ βάση τὸ Δίκαιον τῆς Θαλάσσης – ποὺ εἶχε ὑπογράψη ἡ Ἑλλάς, ἀλλὰ ὄχι ἡ Τουρκία καὶ οἱ ΗΠΑ – ἀμέσως μετὰ τὴν παραλαβὴ τῶν Phantoms, τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1974, ὅταν ἤδη ἡ Ἑλλὰς θὰ εἶχε ὑπεροπλία καὶ στὸν ἀέρα.
  7. Ἡ ἀπεξάρτησις ἀπὸ τὴν ἀγορὰ τῶν ΗΠΑ ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν χρήση τῶν Δωρεὰν ἀποθεμάτων της σὲ ὁπλικὰ συστήματα, τοῦ Παπαδοπούλου. Ἡ Ἑλλὰς ξεκίνησε νὰ κάνῃ ἀγορὲς μὲ ἰδίους πόρους ἀπὸ Γερμανία (ὑποβρύχια), Γαλλία (ἅρματα μάχης, πυραυλακάτους) κλπ.

Μὲ βάση ὅλα τὰ παραπάνω ἡ Κυβέρνησις Μαρκεζίνη ὑπὸ τὴν σκέπη τοῦ Γεωργίου Παπαδοπούλου ἔπρεπε νὰ πέσῃ…. Μετροῦσε ἡμέρες μετὰ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1973!
Καὶ τὸ ἤθελαν πολλοὶ αὐτό….
Καὶ πρώτη ἀπὸ ὅλους ἡ Κυβέρνησις τῶν ΗΠΑ.
Εἶχαν ἄλλωστε ἀμέσους ἀντικαταστάτες εἴτε τοῦ Παπαδοπούλου (στὴν θέση τοῦ ἰσχυροῦ ἀνδρὸς τοῦ καθεστῶτος) εἴτε τοῦ Πρωθυπουργοῦ.
Ἐπρόκειτο γιὰ τοὺς Ταξίαρχο Δημήτριο Ἰωαννίδη καὶ τὸν ἀμερικανοτραφὴ Ἀδαμάντιο Ἀνδρουτσόπουλο.

Τὸ μόνο ποὺ ἔλειπε ἦταν ἡ ἀφορμὴ γιὰ τὴν μεταβολὴ τῶν προσώπων καὶ ὄχι τοῦ Καθεστῶτος.

Ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ἦταν γνωστὸ τοῖς πάσι ὅτι μὲ τὴν χαλάρωση τῶν μέτρων ἐπιβολῆς τοῦ Καθεστῶτος, μετὰ ἀπὸ ἕξι (6) ὁλόκληρα χρόνια ἀπὸ τὴν ἀναῤῥίχησή του στὴν ἐξουσία καὶ τὴν ἐπίδειξη μέτρων ἐπιεικείας πρὸς τοὺς ἀντιφρονοῦντες – μὲ τὰ γνωστὰ μέτρα Ἀμνηστίας (τὰ ὁποία ἐγεύθη μέχρι καὶ ὁ παρ’ ὀλίγον δολοφόνος τοῦ Γ. Παπαδοπούλου, Ἀλέκος Παναγούλης) – οἱ κινήσεις ἀπειθείας καὶ ἀντιστάσεως πρὸς τὸ Καθεστὼς εἶχαν ἐνταθῆ. Πρωτεργάτες οἱ καθοδηγούμενοι ἀπὸ Ἀριστερὲς εὐρισκόμενες ἐν παρανομᾳ ὀργανώσεις, φοιτητὲς καὶ σπουδαστές.

Τὰ γεγονότα τῆς Νομικῆς πρὶν λίγο καιρὸ ἦσαν προοίμιο τοῦ τί θὰ ἐπακολουθοῦσε ὅταν οἱ συνθῆκες θὰ ἦσαν ὥριμες.

Καὶ ἡ ὡρίμανσις ἦλθε στὰ μέσα Νοεμβρίου τοῦ 1973 ὅταν οἱ φοιτητὲς τοῦ Ε.Μ.Π. ἀπεφάσισαν νὰ ζητήσουν δυναμικὰ ἀπὸ τὴν Κυβέρνηση περισσότερα κονδύλια γιὰ τὴν Παιδεία καὶ κάποιες ἄλλες δευτερευούσης σημασίας Ῥυθμίσεις. Ξεκίνησαν μὲ τὴν κατάληψη τοῦ Ἱδρύματος. Τὸ καθεστὼς παρακολουθεῖ ἀμήχανο. Πιστεύει ὅτι ὅλα εἶναι μιὰ νεανικὴ «τρέλλα» ποὺ σύντομα θὰ ξεφουσκώσῃ….

Ἐδῶ μπαίνουν τὰ μεγάλα ἐρωτηματικὰ ποὺ ταλανίζουν καὶ ἐμένα ἀλλὰ καὶ πολλοὺς ἄλλους ἱστορικοὺς ἐρευνητές…..

  • Ποιοὶ ἦσαν αὐτοί ποὺ ἔδωσαν τὸ σύνθημα, αὐτὴ ἡ Φοιτητικὴ Διαμαρτυρία, μὲ καθαρὰ Ἐκπαιδευτικὰ αἰτήματα καὶ χαρακτῆρα, νά μετασχηματισθῇ τήν δευτέρα ἡμέρα (16η Νοεμβρίου) σὲ Ἐξέγερση κατὰ τοῦ Καθεστῶτος, στὴν ὁποία πλέον συμμετεῖχαν ὄχι μόνον φοιτητὲς καὶ σπουδαστὲς ἀλλὰ καὶ οἰκοδόμοι, ὑπάλληλοι, τραγουδιστές, ἠθοποιοὶ καὶ ἄλλοι φορεῖς (ὅλοι μὴ θετικὰ διακείμενοι στὸ καθεστώς);
  • Ποιὸς ἦταν αὐτὸς ὁ δάκτυλος πού μία  αὐθόρμητος διαμαρτυρία τὴν μετήλλαξε σέ ἐξέγερση;
  • Γιατί ἡ ἐπίσημος φοιτητικὴ ὀργάνωσις τοῦ ΚΚΕ, κατήγγειλε ἀμέσως τὴν ἐξέγερση ὡς ΚΥΠατζίδικη προβοκάτσια (ἄσχετα ἂν τώρα χύνει δάκρυα σεβασμοῦ στοὺς «ἡρωικοὺς νεκρούς»);
  • Πῶς ὁλόκληρο καθεστώς, μὲ τὶς Μυστικὲς Ὑπηρεσίες καὶ τὶς Τηλεπικοινωνίες στὴν διάθεσή του, ἐπέτρεψε τὴν ἐκπομπὴ τοῦ σήματος τοῦ συγκεκριμένου ῥαδιοφωνικοῦ σταθμοῦ, ἀρκετὴ ἀκόμα ὥρα μετὰ τὴν εἴσοδο τοῦ ἅρματος στὸν χῶρο τοῦ Ἱδρύματος;
  • Γιατί ἁπλᾶ δέν κατέβαζε τούς «διακόπτες» τὸ Καθεστὼς στὸ Πολυτεχνεῖο πρό κειμένου νὰ πιέσῃ τοὺς ἐξεγερμένους;
  • Γιατί ἐπετράπη σὲ ὅποιον ἤθελε νά περνᾷ ἀπό τόν Ἀστυνομικὸ κλοιό καί νά εἰσέρχεται στόν χῶρο τοῦ Πολυτεχνείου, πρὶν ἀκόμη οἱ φοιτητὲς κλείσουν τίς πύλες τοῦ Ἱδρύματος;
  • Τά γεγονότα καί τό πῶς θά ἐξελίσσοντο τά ἤξεραν οἱ παλαιοκομματικοὶ πολιτικοί (Καραμανλῆς, Μαῦρος, Κανελλόπουλος κλπ);

Οἱ ἀπαντήσεις δὲν εἶναι ξεκάθαρες ἀκόμη…

Ἴσως τὰ χρόνια ποὺ ἐπέρασαν δὲν εἶναι πολλὰ καὶ πολλοὶ πρωταγωνιστὲς γνωστοὶ καὶ ἀθέατοι νὰ ζοῦν ἀκόμη καὶ νὰ κρατοῦν τὸ μυστικό της 16ης Νοεμβρίου 1973 τόσο ἀσφαλισμένο, ὥστε εἶναι ἀδύνατον νὰ βγῇ στὴν ἐπιφάνεια…

Ἄλλωστε οἱ βασικοὶ πρωταγωνιστές της τότε ἐξεγέρσεως, ἐξαργύρωσαν τὴν δράση τους γιὰ ἐκεῖνο τὸ τριήμερο, μὲ βουλευτικοὺς καὶ ὑπουργικοὺς θώκους, κυριάρχησαν στὴν πολιτικὴ ζωὴ τῆς χώρας τὶς ἑπόμενες δεκαετίες καὶ ἐν πολλοῖς ἀποτελοῦν καὶ τὸν βασικὸ αἴτιο τῆς σημερινῆς κατάντιας τοῦ χρεωκοπημένου Νεοελληνικοῦ Κράτους-ὀπερέττας!
Μερικὰ παραδείγματα; Παπουτσής, Λαλιώτης, Δαμανάκη, Τζουμάκας, Ἀνδρουλάκης, Ἀλαβάνος, Λαφαζάνης, Λαζαρίδης καὶ λοιποὶ ἀστέρες….

Οἱ πραγματικοὶ ἰδεολόγοι τῆς ἐξεγέρσεως τότε, οὐδέποτε ἐξαργύρωσαν τὶς ὧρες ποὺ ἐπέρασαν στὰ κλειστὰ κάγκελα τοῦ Ἱδρύματος ἐκεῖνο τὸ τριήμερο καὶ παρέμειναν στὴν ἀφάνεια….

Τὸ ἀποτέλεσμα;

Τὸ καθεστὼς διεχειρίσθη λάθος τὴν κρίση ποὺ ἐδημιούργησε ἡ ἐξέγερσις τοῦ τριημέρου καί, παρ’ ὅλο ποὺ ἐντός του Ἱδρύματος δὲν ὑπῆρξε κάποιος νεκρὸς ἀπὸ τὴν εἴσοδο τοῦ Στρατοῦ στὸ Ἵδρυμα γιὰ τὴν βιαία καταστολή της, δυστυχῶς οἱ ἀπώλειες σὲ νέους ἀνθρώπους δὲν ἀπεφεύχθησαν στοὺς γύρω δρόμους στὸ κέντρο τῶν Ἀθηνῶν καί, βεβαίως, σὲ κάποιους ἀπὸ τοὺς ὁμόρους δήμους.

Θεωρώντας οἱ σκληροπυρηνικοί του καθεστῶτος ὅτι πλέον ὁ Παπαδόπουλος δὲν εἶναι εἰς θέσιν νὰ διαχειρισθῇ τὶς ἀντιδράσεις ἀπέναντι στὸ Καθεστώς, μίαν ἑβδομάδα μετὰ τὸν ἀνατρέπουν καὶ ἀποστέλλουν μιὰ διμοιρία ΛΟΚατζήδων μὲ ἀρχικὴ ἐντολὴ νὰ τὸν ἐκτελέσῃ, ἀλλὰ μετὰ ἀπὸ ἄρνηση τοῦ ἐπὶ κεφαλῆς ἀξιωματικοῦ νὰ ἐκτελέσῃ μίαν τέτοια διαταγὴ ποὺ ἐδόθη ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Ἰωαννίδη, τὸν ἔθεσε σὲ κατ’οἶκον περιορισμὸ καὶ αὐτὸν (τὸν Γεώργιο Παπαδόπουλο) καὶ τοὺς συνεργάτες του.

Τὸ παλαιὸ στρατιωτικὸ καθεστὼς πλέον ἔχει καταῤῥεύση πρὸς χάριν τοῦ νέου στρατιωτικοῦ καθεστῶτος.

Ἑνὸς καθεστῶτος ποὺ θὰ πειθαρχήση ἀπόλυτα στὰ κατώτερα κλιμάκια τῶν πρακτόρων τῆς CIA καὶ θὰ ἀποδειχθῆ ἀνίκανο νὰ ἀντιληφθῇ, γιὰ ποιὸ λόγο ἐπελέγη νὰ κυβερνήσῃ τὴν Ἑλλάδα γιὰ ἕνα περίπου ἐννεάμηνο ἀκόμη!

Γιὰ νὰ δημιουργήσῃ τὴν κρίση στὴν Κύπρο μὲ τὸ Πραξικόπημα κατὰ τοῦ Μακαρίου καὶ διὰ τῆς ἐπακολουθείσης Τουρκικῆς Εἰσβολῆς ἐξ αὐτοῦ, θὰ ἐπέρχετο ἡ πτώσις του, ὥστε νὰ ἐπανέλθῃ ἡ παλιοκομματικὴ νομενκλατούρα τῆς πρὸ-Ἐπαναστατικῆς ἐποχῆς στὰ Πολιτικὰ πράγματα τῆς χώρας, μὲ τὸν μανδύα τῆς «Ἀποκαταστάσεως τῆς Δημοκρατίας»….
Μιᾶς «Δημοκρατίας» ποὺ τὰ ἀποτελέσματά της ζοῦμε μέχρι καὶ σήμερα…..

Αὐτὴ εἶναι ἡ σύντομος «Ἱστορία τοῦ Πολυτεχνείου» ἀπὸ τὴν δική μου ἀφελῆ σκοπιά….

Τὰ ἐρωτηματικὰ ἀμείλικτα:

  • Εἶναι ἀλήθεια ἢ ψέμμα ὅτι τὸ καθεστὼς τὶς ἡμέρες τῶν γεγονότων ἦταν ἀποστρατικοποιήμενο;
  • Εἶναι ἀλήθεια ἢ ψέμμα ὅτι ἡ Κυβέρνησις Μαρκεζίνη προχωροῦσε πρὸς τὴν φιλελευθεροποίηση τῆς πολιτικῆς σκηνῆς μὲ τὴν προκήρυξη ἐκλογῶν;
  • Εἶναι ἀλήθεια ἢ ψέμμα ὅτι τὸ Πολυτεχνεῖο δὲν ἔριξε κάποιαν Χούντα, παρὰ ἔφερε στὸ προσκήνιο τὴν μετάλλαξή της, στὴν πιὸ αἰσχρὴ καὶ προδοτική της μορφή;
  • Εἶναι ἀλήθεια ἢ ψέμμα ὅτι ἐάν δέν ἐγίνετο ἡ ἐξέγερσις τοῦ Πολυτεχνείου ἡ χώρα θὰ ἔβαινε πρὸς ἐκλογὲς μὲ ἕνα καθεστὼς ποῦ δὲν ἦταν πιὸ ἐλεύθερο οὔτε πιὸ καταπιεστικὸ σὲ σχέση μὲ τὰ καθεστῶτα τῶν κυβερνήσεων ποῦ προέκυψαν μετὰ τὸν Συμμοριτοπόλεμο (γιὰ κάποιους «ἐμφύλιο») τοῦ 1945-49;
  • Εἶναι ἀλήθεια ἢ ψέμμα ὅτι ἐάνν δέν ἐγίνετο τὸ Πολυτεχνεῖο δὲν θὰ εἴχαμε τὰ γεγονότα τοῦ Ἰουλίου τοῦ 1974 στὴν Κύπρο, ποὺ εἶχαν σὰν ἀποτέλεσμα τὴν τουρκικὴ εἰσβολὴ καὶ τὴν κατοχὴ ἀπὸ τοὺς Τούρκους τοῦ 37% τοῦ νησιοῦ, μετὰ ἀπὸ φόνους, ὠμότητες καὶ προσφυγοποίηση τῶν Κυπρίων;

Τιμῶ ὡς ἐλεύθερος ἄνθρωπος ὅλους ὅσους μὲ καθαρὰ ἰδεολογικὰ κριτήρια ἀπεφάσισαν νὰ εἰσέλθουν στὸ Πολυτεχνεῖο ἐκεῖνες τὶς ἡμέρες τοῦ Νοεμβρίου τοῦ 1973, ὑπηρετώντας τὶς ἰδέες τους – ἀλλὰ μέχρις ἐκεῖ. Δὲν συμφωνῶ μὲ τὴν ἀπόφασή τους καὶ σίγουρα πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς γνωρίζοντας ἐκ τῶν ὑστέρων, τὰ ἐπακόλουθα αὐτοῦ του τριημέρου ξεσηκωμοῦ τους – ἐπακόλουθα ποὺ τὰ νοιώθουμε στὸ πετσί μας μέχρι σήμερα, εἴτε στὴν Ἑλλαδικὴ Μητροπολιτικὴ χώρα εἴτε στὴν Κύπρο – ἐὰν εἶχαν κληθῆ νὰ τὸ ἐπαναλάβουν, σίγουρα δὲν θὰ τὸ ἔπρατταν ξανά.

Ἀπεχθάνομαι ὅμως μετὰ βδελυγμίας ὅλους ὅσους τὸ καπηλεύθησαν γιὰ νὰ ἐξυπηρετήσουν τὶς φιλοδοξίες τους καὶ μέσῳ αὐτῶν τὰ σχέδια ὅλων ὅσων ἢ διαθέτουν διαχρονικὰ ἀνθελληνικὸ μένος κατὰ τῆς χώρας μου ἢ στὴν καλλλιτέρα περίπτωση τὰ συμφέροντά τους δὲν συμπορεύονται μὲ αὐτὰ τῆς Πατρίδος μου.

Καὶ σιχαίνομαι τέλος τοὺς κατευθυνομένους Ἀκαδημαϊκούς, Ἐκπαιδευτικούς, Δημοσιογράφους καὶ κάθε λογὴς παραπληροφορητὲς (μηδὲ τῶν τυχαρπάστων πολιτικάντηδων ἑξαιρουμένων), γιὰ τὴν διαχρονικὴ ἀπὸ τὴν Μεταπολίτευση καὶ μετά, συνεχῆ διαστρέβλωση τῆς Ἱστορίας τῆς χώρας μας…

Μίαν διαστρέβλωση ποὺ παρουσιάζει ὡς νεκρὲς κοπέλες ἐντός του Πολυτεχνείου ἀπὸ δῆθεν βολὲς ΛΟΚατζήδων κάποιες οἱ ὁποῖες στὸ τέλος ἀπεδεικνύονταο ὅτι ἦσαν στὴν πραγματικότητα μορφὲς ἀπὸ ἀφίσσες σὲ διαφημίσεις σαμπουάν, μιὰ διαστρέβλωσις ποὺ παρουσιάζει ὡς ἀξιόπιστο μάρτυρα ἕναν στρατιώτη, ποὺ ἦταν πλήρωμα τοῦ γνωστοῦ ἅρματος ποὺ ἔριξε τὴν πύλη τοῦ Ἱδρύματος, ὁ ὁποῖος μετὰ τὴν ἀπόλυσή του ἀπὸ τὸν Στρατὸ ἐνετάχθη ἐνεργὰ στὸ ΚΚΕ, (περίπτωσις Στρατιώτου Σκευοφύλακος) κλπ κλπ…

Αὐτοὶ εἶναι οἱ χείριστοι τῶν χειρίστων….

Διότι πωλοῦν στοὺς Ἕλληνες μιὰ πλάνη… ἕνα ψέμμα… γιὰ νὰ συντηροῦν τὴν ἀσημαντότητά τους!

Γιατί τὸ Πολυτεχνεῖο δὲν ἦταν Παλλαϊκὴ ἐξέγερσις… Παλλαϊκὴ ἐξέγερσις ἦταν ἡ 3η Σεπτεμβρίου 1843 ποὺ ἀνάγκασε τὸν Ὄθωνα νὰ δώσῃ Σύνταγμα στὸν Λαό…

Κι ἂς τὸ διαφημίζουν ἔτσι τὰ «παπαγαλάκια» τῆς Μεταπολιτεύσεως…

Ἡ μόνη ἀντιμετώπισίς τους εἶναι ἡ Ἱστορικὴ Γνῶσις…! 

Καὶ ἡ μεταφύτευσίς της στὴν νεολαία….

Κωνσταντῖνος Δημητριάδης

Τὸ παραπάνω ἐδημοδιεύθη στὴν ἐφημερίδα Μάχη καὶ στὴν στήλη «Ἀμυνῶ δὲ καὶ μόνος», τὸ Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2018.

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

6 thoughts on “Ἐδῶ Πωλεῖται-χνεῖον!!!

  1. Αὐτόματη εἰδοποίηση σύνδεσης: Ὥρα νὰ …«σκοτώσουμε» τὸν μέσα μας «Κώστα»!!! | Φιλονόη καὶ Φίλοι...

  2. Ευχαριστω για το αρθρο αυτο.

    Οπως εγραψε κι ενας σχολιαστης πιο πανω.

    Τωρα μπορουμε να μαθουμε ατα παιδια μας την ιστορικη Αληθεια.

Leave a Reply