Εἶναι κοινῶς παραδεκτὸ τὸ γεγονὸς τῆς …ἀδαοσύνης τῆς πλειοψηφίας τῶν ψηφοφόρων.
Πλὴν ἐλαχίστων ποὺ πράγματι καὶ γνωρίζουν κι ἀντιλαμβάνονται τὸ τί ἀληθῶς συμβαίνει στὴν χώρα μας, εἰδικῶς μὲ τὰ τοῦ ἐκλογικοῦ νόμου, οἱ πολλοί, γιὰ τοὺς ὁποίους λόγους, ἐξακολουθοῦν σὲ μεγάλον βαθμὸ νὰ διαβιοῦν στὴν …κοσμάρα τους!!! Κι ἔτσι, τώρα εἰδικῶς, ποὺ πλησιάζουν οἱ ἐκλογές, ἀκοῦμε καὶ βλέπουμε καὶ ἀντιλαμβανόμεθα πὼς ὁ μέσος ψηφοφόρος στὴν χώρα μας δὲν ἐπιλέγει ἀλλὰ ἔχει πεισθῆ πὼς …ἐπιλέγει.

Γιὰ νὰ γίνω σαφής, θὰ ἀρκεσθῶ σὲ μερικὰ πρόσφατα καὶ μόνον παραδείγματα.

• Νεαρᾶ 18χρονη ἐδήλωσε, πρὸ ἡμερῶν, σὲ φίλο, καθ΄ ὅσον ἀνέμενε στὴν οὐρὰ σουβλατζίδικου (κι ἐνᾦ ἡ τηλεόρασις ἔπαιζε τὴν γνωστή της προπαγάνδα): «τί καλὸς ποὺ εἶναι ὁ πρωθυπουργός μας…!!!». Ὁ φίλος, ποὺ τὴν ἐγνώριζε, ἔπιασε κουβέντα μαζύ της, ξεκινῶντας μὲ ἐρωτήσεις τοῦ τύπου: «Τί καλό ἔχει;», ἤ «Τί ἔκανε αὐτός γιά τό καλό τῆς χώρας;» ἤ «Ποίαν ἀλήθεια εἶπε ἔως σήμερα;».
  Ἡ ἀπάντησις πού ἔλαβε; «Μά, δέν τόν βλέπετε τί ὡραία πού τά λέει;».
  Ἐπομένη ἐρώτησις τοῦ φίλου μου: «Καταλαβαίνεις τί λέει;», γιὰ νὰ τὸν ἀποστομώσῃ ἡ δήλωσις: «Δὲν ἔχει σημασία… Κῦττα τον καὶ θὰ καταλάβῃς.»
  Ὁ φίλος, ἐννοεῖται, πὼς ἀπεχώρησε ἐκνευρισμένος ἀπὸ τὴν οὐρά, ἐφ΄ ὅσον ἀντελήφθη πὼς τὸ κριτήριον τῆς νεοψηφοφόρου ἦταν τὸ ἐὰν τὸ ἀλεξέι ἐφάνταζε, ἤ ὄχι, στὰ μάτια της συμπαθής.
  Κατὰ τὴν αὐτὴν λογικὴ κάποιος ἄλλος (ὄχι ἀπαραιτήτως νεοψηφοφόρος), ποὺ στὰ μάτια του εἶναι συμπαθὴς ὁ βαρουφάκιους ἢ τὸ κούλλλιιι ἢ ἡ ζωάρα ἢ ὁ χριστο-ἐπιστολο-διακινητὴς ἀποφασίζει ἀναλόγως.
• Νεοψηφοφόρος, γόνος φιλικῆς οἰκογενείας, σπεύδει (μὲ δανεικὰ χρήματα, διότι ἐπὶ πλέον δυσκολεύεται ἡ οἰκογένειά του καὶ γιὰ τὰ στοιχειώδη) νὰ πάῃ στὸ νησί του, γιὰ νὰ ψηφίσῃ τὸ βαρουφάκιους, διότι, κατὰ πῶς ἰσχυρίζεται, «πρέπει ὅλοι μας νὰ βάλουμε πλάτη γιὰ νὰ εἰσέλθῃ στὴν βο(υ)λή». Στὶς δικές μου τοποθετήσεις-διαπιστώσεις περὶ τοῦ μνημονιακοῦ-πSoro ἐλεγχομένου βαρουφάκιους, ἀπήντησε (τί ἄλλο;;;) πὼς «τοὐλάχιστον αὐτὸς τὰ λέει ὄμορφα καὶ ἔχει νεανικὸ πνεῦμα!!!».
  Ἐννοεῖται πὼς κάθε διάλογος τελείωνει ἐν τῇ γενέσει του.
• Φίλος οἰκογενειακὸς ἄρχισε νὰ μοῦ μιλᾷ μὲ τὰ καλλίτερα λόγια γιὰ τὴν ζωάρα. Ὅταν τοῦ παρέθεσα τὸ πρόσφατόν μου κείμενον γιὰ τὸ εἶδος της (ἐδῶ), ἀπελπισμένος (κυριολεκτικῶς!!!) ξεκίνησε νὰ μὲ πιέζῃ γιὰ νὰ τοῦ προτείνω κάποιον νὰ ψηφίσῃ!!!
• Σὲ νεανικὴ παρέα, πρὸ μερικῶν ἡμερῶν, ἄκουσα τὰ ἀπίστευτα ὑπὲρ τοῦ «ἀῤῥενωποῦ» κου γεωργούλη, ποὺ (εὐτυχῶς γιὰ αὐτοὺς) πῆγε στὸ εὐρωκυνοβούλιον. Σὲ ἐρωτήσεις μου σχετικῶς μὲ τὸ τί καλὸ ἔπραξε ὁ ἐν λόγῳ «ἀῤῥενωπὸς» κος, οἱ ἀπαντήσεις ἦσαν ἀπὸ ἄσχετες ἔως ἀνύπαρκτες, ἐφ΄ ὅσον τὸ μοναδικὸ κριτήριον γιὰ τὴν ἐπιλογή του ἦταν ἡ προβολή του λόγῳ καλλιτεχνικῶν του συμμετοχῶν. Σὲ ἐπὶ πλέον ἐρωτήσεις μου, ἀναλογικῶς μὲ τὸ ἐὰν δέχονται νὰ τοὺς ἐκπροσωπῇ (καὶ φυσικὰ νὰ τὸν πληρώνουν γιὰ αὐτὸ) κάποιος ποὺ μόνον καλλιτεχνικὰ ἔργα ἔχει νὰ ἐπιδείξῃ, οἱ ἀπαντήσεις ἦσαν περίπου πανομοιότυπες: «τοὐλάχιστον ἄς εἶναι ὡραῖοι οἱ ἀντιπρόσωποί μας».
  Ἐννοεῖται πὼς κάθε συζήτησις αὐτό-καραργεῖται.
• Γνωστός μου ὑπέρμπατριώταρος χρυσαυγίτης, θὰ ψηφίση ΝουΔουλάρα ἐλπίζοντας νὰ ἀνακοπῇ ἡ «συμφωνία τῶν Πρεσπῶν». Κι ὅταν τοῦ ὑπέδειξα πὼς τὸ κούλλλιιι οὐδόλως ἐνδιαφέρεται γιὰ κάτι τέτοιο, ἀπήντησε πὼς ναὶ μὲν τὸν καίει ἡ Μακεδονία μας, ἀλλὰ τοῦ ἔχουν ὑποσχεθῆ νὰ τοῦ διορίσουν τὰ παιδιά του κάπου.
  Ἐκεῖ, ὡς γνωστόν, δὲν ὑπάρχει ἐπίπεδον διαλόγου.
  
• Νέο καὶ παλαιοὶ ψηφοφόροι «ἑλληνοποιημένοι» (γείτονες) Ἀλβανοὶ προπαγανδίζουν κυρίως ὑπὲρ κούλλλιιι (γιὰ τὴν ὤρα), διότι τὰ μνημόνια τοῦ  τΣΥΡΙΖΑ τοὺς ἐθέρισαν καὶ δὲν ἀντέχουν ἄλλο. Στὸ μεταξὺ ἀφήνουν «ἀνοικτὰ ἐνδεχόμενα» γιὰ νὰ στραφοῦν «δεξιότερα» ἐὰν τὸ κούλλλιιι δὲν καλύψῃ τὶς ἀπαιτήσεις τους, ποὺ τώρα συζητῶνται μὲ τὰ ἐπιτελεία τῆς ΝουΔουλάρας καὶ τῶν συλλόγων τους. Κι ἐνᾦ μισοῦν (κατὰ βάθος) τὴν χρυσῆ  αὐγὴ ἂν κι ἔχουν φίλους ἐκεῖ μέσα, εἶναι πανέτοιμοι νὰ τὴν ψηφίσουν ἢ ἔστᾦ νὰ ψηφίσουν βελόπουλο, διότι, κατὰ πῶς ἰσχυρίζονται, πρέπει νὰ κλείσουν τὰ σύνορα, ἐφ΄ ὅσον ἔρχονται οἱ «ἀλλοδαποὶ καὶ τοὺς παίρνουν τὶς δουλειές», ἐνᾦ ἀκριβῶς γιὰ αὐτό, τὰ μεροκάματά τους ἔχουν κατρακυλήση. Εἶναι δὲ ἀποφασισμένοι σὲ μίαν ἑλληνοαλβανικὴ σύγκρουσιν νὰ στηρίξουν τὴν Ἀλβανία, ἀλλὰ ὀπωσδήποτε, ἔως τότε, ἐφ’ ὅσον διαβιοῦν ἐδῶ, θὰ στηρίζουν …«ἀκραία ἐθνικιστικὰ κόμματα», πρὸ κειμένου νὰ διασώσουν κάτι ἀπὸ τὰ εἰσοδήματά τους.
  

Κι ἐγὼ ἀκούγοντας ὅλα αὐτά, διαβιῶντας ἀνάμεσά τους, συνειδητοποιῶντας πὼς καὶ πάλι, ὄπως καὶ τόσες ἄλλες φορές, τὰ προσωπικὰ βαρίδια τοῦ κάθε ἑνὸς θὰ πρό-βαδίσουν καὶ θὰ ὑπερισχύσουν, ἐξορίζοντας τὴν κοινὴ λογική, μά, κυρίως, τὴν Ἀνάγκη ὄλων μας, γιὰ μίαν ἀκόμη φορὰ ἀναφωνῶ: «θὰ γελάσουμε πολὺ μὲ τὶς ἐκλογές».
Ὄχι μόνον φυσικὰ μὲ τὰ σούργελα ποὺ θὰ μᾶς «φορέσουν» ὡς «ἐθνοσωτῆρες» ἀλλὰ κυρίως μὲ ὅλους αὐτοὺς τοὺς παλαμοκροῦστες πού, γιὰ τοὺς δικούς τους λόγους ὁ καθείς, θὰ συμπράξη τόσο, ὅσο χρειάζεται, πρὸ κειμένου νὰ ἐξακολουθήσῃ (γιὰ ὅσο ἀκόμη) νὰ μᾶς δυναστεύῃ ὁ (διόλου ἀπρόσωπος) τοκογλύφος μέσῳ τῶν μαριονετῶν του, ποὺ «φοροῦν» κάθε λογῆς «ἰδεολογία», ἀλλὰ ἐπὶ τῆς οὐσίας παραμένουν τὸ ἔνα καὶ τὸ αὐτόν.

Καὶ εἰς ἄλλα μὲ ὑγεία λοιπόν…

Φιλονόη