Τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1820 στὸ Κλῆμα τῆς Μήλου, ὁ ἀγρότης Γεώργιος ἢ Θεόδωρος Κεντρωτᾶς, καθὼς ἔσκαβε τὸ χωράφι του, ἀνεκάλυψε ἕνα γυναικεῖο ἄγαλμα, τὸ ὁποῖο σήμερα εἶναι γνωστὸ ὡς ἡ «Ἀφροδίτη τῆς Μήλου». Τὸ ἄγαλμα ἦταν σπασμένο στὰ δύο καὶ ἔλειπαν τὰ χέρια του.

Ἕνας Γάλλος ναυτικὸς ποὺ εὑρίσκετο στὸ νησὶ προθυμοποιήθη νὰ βοηθήσῃ τὸν ἀγρότη, μὲ τὸ ἀζημίωτο, γιὰ νὰ ἐκτιμήσῃ τὸ ἄγαλμα.
Βλέποντας ὁ Γάλλος τὴν βάση ποὺ ἔγραφε Ἀφροδίτη κατάλαβε ἀμέσως τὴν τεραστία ἀξία τοῦ ἀγάλματος.

Ἀμέσως ξεκινοῦν οἱ διαδικασίες τὸ ἄγαλμα νὰ ἀγορασθῇ-κλαπῇ ἀπὸ τὸν Γάλλο πρόξενο τοῦ νησιοῦ μὲ σκοπὸ νὰ δοθῇ ὡς δῶρο στὸν Γάλλο βασιλέα.

Στὶς 20 Μαΐου τοῦ 1820, οἱ Γάλλοι ἀξιωματικοὶ ἐπιστρέφουν στὴν Μῆλο μὲ φιρμάνια ἀπὸ τὸν Σουλτάνο. Τὸ ἄγαλμα εὑρέθη πακεταρισμένο στὸ κατάστρωμα ἑνὸς καϊκιοῦ.
Ἀμέσως ξεκινοῦν τὰ παζάρια καὶ οἱ δωροδοκίες. Οὐδεὶς γνωρίζει τὸ πῶς ἀκριβῶς ἐπέρασε στὰ χέρια τῶν Γάλλων ἡ Ἀφροδίτη. Ἄλλοι λὲν ὅτι ἠναγκάσθησαν νὰ τὴν παραδώσουν οἱ Τοῦρκοι ἀξιωματικοὶ τοῦ νησιοῦ καὶ ἄλλοι ὅτι οἱ Γάλλοι ναῦτες ἔκαναν γιουροῦσι στὸ πλοῖο καὶ τὴν ἄρπαξαν.
Ὁ φτωχὸς καὶ πολύτεκνος ἀγρότης, ποὺ κάτω ἀπὸ συνεχεῖς πιέσεις παρέδωσε τὸ ἄγαλμα, πῆρε ὡς ἀντάλλαγμα 400 γρόσια.

Κερδισμένοι βγῆκαν οἱ Γάλλοι ποὺ ἐξόδευσαν μόνον χίλια φράγκα γιὰ νὰ πάρουν στὰ χέρια τοὺς τὴν Ἀφροδίτη τῆς Μήλου καὶ νὰ τὴν μεταφέρουν στὴν πατρίδα τους.

24 μέρες πρὶν τὴν ἔναρξη τῆς ἑλληνικῆς ἐπαναστάσεως, τὸ ἄγαλμα παρουσιάζεται μὲ καμάρι στὰ Ἠλύσια Πεδία.
Ἡ Ἀφροδίτη τῆς Μήλου θεωρεῖται ἕνα ἀπὸ τὰ κορυφαία ἀγάλματα τοῦ κόσμου καὶ βασικὸ ἔκθεμα τοῦ μουσείου τοῦ Λούβρου.

Οἱ Γάλλοι ὅμως ποὺ δὲν εἶναι καὶ κάποιοι ἀχάριστοι, ἔστειλαν ἕνα γύψινο ὁμοίωμα, τὸ ὁποῖο ἐκτίθεται στὸ ἀρχαιολογικὸ μουσείου τῆς Μήλου.

Μᾶς ὑποχρέωσαν.

Ζάβαλος Χάρης