Ἐὰν μὴ τί ἄλλο τὰ Χριστούγεννα προσφέρονται γιὰ νὰ βγοῦμε λιγάκι ἀπὸ τὸν ἑαυτό μας, νὰ κυτάξουμε γύρω μας καὶ λίγο πιὸ μακρυά.
Νὰ σκεφθοῦμε καὶ νὰ μετρήσουμε τὴν ἀνθρωπιά μας.

Εἶναι πασιφανὴς ὅμως ἡ προσπάθεια ἀποχριστιανικοποιήσεως καὶ οὐδετεροποιήσεως τῶν πάντων ποὺ συντελεῖται στοὺς καιρούς μας.
«Ὀρθολογικὸς» καὶ «δυτικὸς» τρόπος ζωῆς ἐναντίον του «κὶτς» καὶ τῶν «ξεπερασμένων» ἠθῶν, ἐθίμων καὶ τρόπων ζωῆς.
Ἀνοικτὲς κοινωνίες καὶ ἐκκοσμίκευσις ἐνάντιον θρησκείας.
Βιάζονται πολὺ νὰ κηρύξουν τὸ «τέλος τῆς ἱστορίας καὶ τῶν πολιτισμῶν».
Μόνο ποὺ ἡ μάχη δὲν ἔχει ἀκόμα κριθῆ, γιατί ὁ «διεθνισμὸς» αὐτὸς κρύβει μίαν γενίκευση ἐπικίνδυνο καὶ ἕνα ἄρωμα ὁλοκληρωτισμοῦ πολὺ ἀπειλητικό.

Στὴν δική μᾶς παράδοση πιστεύουμε βαθείιὰ στὴν κοινωνία προσώπων καὶ ὄχι στὴν μάζα ἀτόμων καὶ ἀριθμῶν.
Ὅτι ἡ ἐπιστήμη εἶναι καλὴ καὶ χρήσιμη, ἀλλὰ δὲν εἶναι αὐτὴ ποὺ μπορεῖ νὰ δώσῃ λύση στὰ θέματα πίστεως καὶ θρησκευτικότητος.
Λαοὶ ποὺ ἔχουν χάση τὶς ῥίζες τους, προσπαθοῦν νὰ τὶς ξαναφτιάξουν μὲ «ἐπιστημονισμό», ,μαθηματικοὺς καὶ γεωμετρικοὺς τύπους.

Αὐτὸ δὲν εἶναι πίστις καὶ χάρις, ὅπως πρεσβεύει ὁ «Θεὸς τῆς Ἑλλάδος», τὸ δικό μας διαχρονικὸ «ἀγκυροβόλι», ὅπου ὁ Θεὸς μεταμορφώνεται ἀλλὰ δὲν ἐξαφανίζεται.

Στὴν «χῶρα ποὺ ἐπέλεξαν οἱ Θεοὶ» καὶ ὅπου τὸ «Θεῖον Ἠκριβωμένον»… 

Ἀγάπη, μετάνοια, ἐπανενώσις, ἀληθὴς χαρά, εἶναι τὸ δικό μας «ἀντίδωρο» στὸν δύσκολο ἄθλο τῆς ζωῆς, στὶς ὑπερβολές, στὰ λάθη καὶ στὶς ἀστοχίες της.

Καλὰ Χριστούγεννα!!!!

Θεοφανάκης Στέφανος