Θὰ ὑποχρεωθοῦμε νὰ πολεμήσουμε λοιπόν…

Θὰ πολεμήσουμε λοιπόν. Θέλουμε δὲν θέλουμε, θὰ πολεμήσουμε. Ἐὰν ἀποφασίσουμε μόνοι μας νὰ τὸ κάνουμε, τὰ ἀποτελέσματα γιὰ ἐμᾶς θὰ εἶναι τὰ καλλίτερα δυνατά. Ἐὰν μᾶς ὑποχρεώσουν οἱ συνθῆκες, ὄχι καὶ τόσο. Κι αὐτὸ διότι μόνον ὁ συνειδητοποιημένος πολεμιστὴς ἔχει λόγους νὰ νικήσῃ καὶ νὰ παραμείνῃ ζωντανὸς μετὰ τὴν κάθε μάχη.

Τὸ παρακάτω, πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν, τὸ ἔγραψα σὲ σελίδα ποὺ διατηρῶ στὰ κοινωνικὰ δίκτυα.
Θέλω ἁπλῶς νὰ ὑπάρχῃ κι ἐδῶ καὶ πρὸς τοῦτον σᾶς τὸ παρουσιάζω.
Ὅπως κι ἐὰν ἔχῃ πάντως, χρέος μας εἶναι νὰ πολεμήσουμε, μὲ ὅλες μας τὶς δυνάμεις, διότι δὲν θὰ μᾶς χαρισθῆ κάτι. Θὰ τὰ κερδίσουμε, ὅλα, ἕνα πρὸς ἕνα, ἀπὸ τὴν ἀρχή.

Θὰ ὑποχρεωθοῦμε, ἐκ τῶν πραγμάτων, νὰ πολεμήσουμε, ἀκόμη καὶ γιὰ τὰ αὐτονόητα.

Μόνον ὅμως ἐὰν αὐτὴ ἡ ἀπόφασίς μας θὰ πατᾶ σὲ πολὺ καλὰ τεκμηριωμένα συμπεράσματα, ἀπολύτως ξεκάθαρες Ἀρχὲς καὶ πλήρως ἀποσαφηνισμένους Σκοποὺς θὰ ἔχουμε, μακροπρόθεσμα, μεγάλες πιθανότητες ἐπιτυχίας. Ὄχι διότι εἴμαστε ἱκανοὶ κι ἄξιοι πολεμιστές. Ὄχι, γιὰ τὴν ὥρα δὲν εἴμαστε.

Θὰ μπορούσαμε νὰ εἴμαστε ἀλλὰ αὐτὸ ἀπαιτεῖ ζυμώσεις, αὐτογνωσία καὶ δεσμεύσεις, κάτι ποῦ ἐὰν δὲν ὑποχρεωθοῦμε, ἐκ τῶν συνθηκῶν, νὰ τὸ κερδίσουμε (βῆμα τὸ βῆμα) θὰ καταλήξουμε (καὶ πάλι) ὁ τελευταῖος τροχὸς τῆς ἁμάξης.

Τὸ νὰ εἶσαι Ἕλλην, ὡς στάσις ζωῆς (κι ὄχι ὡς κάτι, ποῦ, παραλόγως καὶ ἀνοήτως, πιστεύουμε ὡς κληροδότημα) ἀπαιτεῖ, ἐξ ἀρχῆς, βαθειὰ συνειδητότητα. Τὴν ἔχουμε;

Ὁ Ἕλλην, ὡς πολίτης-ὁπλίτης, κάποτε, καθημερινῶς ὑποχρεοῦτο νὰ ἑστιάζη σὲ ὅλα αὐτὰ ποῦ ἐμεῖς λησμονήσαμε. Ὑποχρεοῦτο δήλα δὴ σὲ διαρκεῖς ἀγῶνες, κατέβαλε καθημερινῶς ἀτελείωτο κόπο καὶ ὑπέμενε ἀπέραντο πόνο, διότι εἶχε σαφῆ σκοπό.

Ἐμεῖς πάλι μόνον γιὰ …διακοπὲς ἐνδιαφερόμεθα αὐτὴν τὴν ἐποχή.

Ἐὰν συνυπολογίσουμε φυσικὰ πῶς ἀπὸ πολλὲς πλευρὲς μᾶλλον σὲ κατάντια εἶναι αὐτὸ ποῦ σήμερα ἐκπροσωποῦμε, στὴν πλειοψηφία μας, τότε αὐτομάτως θὰ κατανοήσουμε πῶς ἐὰν ὁ -κάποτε- Ἕλλην ὄφειλε διαρκῶς νὰ κοπιάζη καὶ νὰ πονᾶ γιὰ νὰ διατηρήση τοὺς βαθμοὺς Ἐλευθερίας του, τότε σήμερα, πολὺ λογικά, αὐτὲς οἱ ἀπαιτήσεις εἶναι σαφῶς, γιὰ ἐμᾶς, ὑπερβολικὰ πολλαπλάσιες.

Πρῶτα λοιπὸν ὀφείλουμε νὰ ξανὰ-γίνουμε Ἕλληνες, στὶς ὀρθὲς διαστάσεις τοῦ ὄρου καὶ μετὰ θὰ μᾶς προκύψουν τὰ ὑπόλοιπα. Πρῶτα θὰ διανύσουμε τὴν ἀναγκαία διαδρομὴ γιὰ νὰ φθάσουμε ἐκεῖ, ποῦ σήμερα δὲν διανοούμεθα νὰ φαντασθοῦμε καὶ μετὰ θὰ κερδίσουμε τὰ ἑπόμενα.

Ἕως τότε πόνος καὶ ὁ κόπος θὰ εἶναι ἡ καθημερινότης μας, μὲ ἐλάχιστα ἀντικρύσματα. Ἡ ἀπέραντος βία καὶ ἡ ἀπόλυτος ἀδικία θὰ βασιλεύουν, ἕως ἐκείνης τῆς στιγμῆς ποῦ θὰ ἀλλάξουμε, ἐμεῖς, μόνοι μας, τὶς ἰσορροπίες.

Γιὰ νὰ τὰ κερδίσουμε ὅμως ὅλα αὐτὰ ἐμεῖς πρέπει νὰ «μετουσιωθοῦμε» σὲ ὅλα αὐτὰ ἀπὸ τὰ ὁποία παραιτηθήκαμε. Καὶ θὰ τὸ κάνουμε, θέλοντας καὶ μή, διότι πλέον ὁ χρόνος μᾶς τελειώνει καὶ οἱ ἀναβολὲς δὲν μποροῦν νὰ δικαιολογήσουν κάτι. Εἰσήλθαμε σὲ μονόδρομο.

Γιατί ὅμως ἡ Ἀθηνᾶ τῶν Ἑλλήνων ὡς εἰκόνα;
Μά, διότι, ἐὰν δὲν …«μετουσιωθοῦμε» ἅπαντες σὲ στρατιῶτες τῆς Ἐλευθερίας, ἔχοντας ὡς …«κεφαλή» μας τὴν Σοφία, δὲν θὰ ἐπιτύχουμε κάτι.
Γιὰ τοῦτο λοιπόν…

Φιλονόη

εἰκόνα.

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

5 thoughts on “Θὰ ὑποχρεωθοῦμε νὰ πολεμήσουμε λοιπόν…

  1. ΤΙ ΕΠΙΘΥΜΩ–ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ

    Με αφορμή
    το δυστύχημα των Τεμπών
    (Τρίτη 28.02.2023)

    Α. Δικαιοσύνη-Ισονομία.

    Τι επιθυμώ:
    – Συνταγματική κατοχύρωση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης.

    Τι ισχύει:
    – Η κυβέρνηση επιλέγει τους προέδρους και αντιπροέδρους του
    Συμβουλίου Επικρατείας, Αρείου Πάγου και Ελεγκτικού Συνεδρίου.

    Άρθρο: 90 Παράγραφος 5.
    http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-92/
    – Η κυβέρνηση μπορεί να προσβάλλει τις προαγωγές,τοποθετήσεις,
    μεταθέσεις, αποσπάσεις και μετατάξεις των δικαστικών λειτουργών.

    Άρθρο: 90 Παράγραφος 3.
    http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-92/

    Τι επιθυμώ:
    – Οι βουλευτές, και τα μέλη της κυβέρνησης να έχουν ίδια μεταχείριση
    με τους πολίτες στην απονομή δικαιοσύνης.

    Τι ισχύει:
    – Μόνο η Βουλή αποφασίζει για τη δίωξη των Βουλευτών.

    Άρθρο 61 Παράγραφος 2.
    http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-63/
    Άρθρο 62 Παράγραφος 1.
    http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-64/
    – Μόνο η Βουλή αποφασίζει για τη δίωξη μελών της κυβέρνησης ή όσων στο
    παρελθόν διετέλεσαν μέλη της κυβέρνησης.

    Άρθρο 86 Παράγραφος 1.
    http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-88/
    – Μόνο η Βουλή αποφασίζει για το ύψος των αποδοχών των Βουλευτών.
    Άρθρο 63 Παράγραφοι 1,2.
    http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-65/

    Β. Δημοκρατία-Λαϊκή Κυριαρχία.

    Τι επιθυμώ:
    – Συνταγματική κατοχύρωση δημοψηφισμάτων με πρωτοβουλία πολιτών για
    ψήφιση νέων νόμων, τροποποίηση και ακύρωση υπαρχόντων, με βάση
    τις αρχές της Ισηγορίας, Ισονομίας, Ισοκρατίας.

    Τι ισχύει:
    – Δεν προβλέπονται προτάσεις νόμων από τους πολίτες που δεν είναι
    Βουλευτές ή μέλη της κυβέρνησης.

    Άρθρο: 73 Παράγραφος 1.
    http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-75/
    – Δεν προβλέπονται δημοψηφίσματα με πρωτοβουλία πολιτών.
    Άρθρο: 44 Παράγραφος 2.
    http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-46/
    – Απαγορεύονται δημοψηφίσματα για νόμους που έχουν ήδη ψηφιστεί και
    αφορούν δημοσιονομικά θέματα.

    Άρθρο: 44 Παράγραφος 2.
    http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-46/

    Τι επιθυμώ:
    – Τη συνταγματική κατοχύρωση της αλλαγής του συντάγματος μόνο μέσω
    δημοψηφίσματος προερχόμενου από πρωτοβουλία πολιτών.

    Τι ισχύει:
    – Μόνο η Βουλή αναθεωρεί το Σύνταγμα.

    Άρθρο: 110 Παράγραφος 2.
    http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-114/

    Γ. Εδαφική Ακεραιότητα-Εθνική Κυριαρχία.

    Τι επιθυμώ:
    – Την συνταγματική κατοχύρωση της εδαφικής ακεραιότητας και ανεξαρτησίας
    της χώρας.

    Τι ισχύει:
    – Με πλειοψηφία 151 βουλευτών αλλάζουν τα σύνορα της χώρας.

    Άρθρο: 27 Παράγραφος 1.
    http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-27/
    – Με πλειοψηφία 151 βουλευτών ξένα στρατεύματα εγκαθίσταται στη χώρα.
    Άρθρο: 27 Παράγραφος 2.
    http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-27/

    Τι επιθυμώ:
    – Την υπερίσχυση του Ελληνικού συντάγματος και του εθνικού δικαίου απέναντι
    στο διεθνές δίκαιο.

    Τι ισχύει:
    – Με πλειοψηφία 180 βουλευτών εκχωρούνται συνταγματικές αρμοδιότητες
    σε διεθνή όργανα.

    Άρθρο: 28 Παράγραφος 2.
    http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-28/
    – Με πλειοψηφία 151 βουλευτών γίνεται περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας.
    Άρθρο: 28 Παράγραφος 3.
    http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-28/

    • Καλημέρα. Δὲν εἶναι ὡραῖο νὰ ἐπαναλαμβάνῃς ἕνα σχόλιον καί, μάλιστα, σὲ ἀσχέτου θέματος ἀναρτήσεις. Τὸ θέμα ποὺ πραγματεύται καὶ αὐτὴ καὶ ἡ προηγουμένη ἀνάρτησις σχετίζεται μὲ τὸ ἐγώ μας, μὲ τὴν αὐτοβελτίωσίν μας καὶ μὲ τὸν ἐσωτερισμό μας. Εἶναι δῆλα δὴ τὸ ἀναγκαῖον κι ἀπαιτούμενον παράθυρον ποὺ χρειάζεται νὰ ἀνοίξουμε γιὰ νὰ ἀναλάβουμε πλήρως τὶς δυνάμεις μας ὡς ἄτομα καὶ ὡς κοινωνίες. Πῶς θά φτιάξουμε τόν κόσμο ἐάν δέν φτιάξουμε τούς ἑαυτούς μας; Ἔ; Ὁπότε, ἀρχικῶς, ἀπαντῶ μὲ τὴν προηγουμένη μου ἀπάντησιν.
      «Ἂς ξεκινήσουμε ἀπὸ τὰ βασικὰ καὶ μόνον. Ἰσονομία καὶ Δικαιοσύνη. Ὅλα τὰ ὑπόλοιπα, ποὺ ἐμπεριέχουν ὁποιανδήποτε μορφὴ πολιτεύματος, δὲν πρέπει, γιὰ τὴν ὥρα, νὰ μᾶς ἀπασχολοῦν. Ἐμέναν, γιὰ παράδειγμα, δὲν θὰ μὲ ἐνοχλοῦσε ἐὰν εἴχαμε βασιλεία, δικτατορία, δημοκρατία, μοναρχία ἢ ὅ,τι ἄλλο, ἐὰν ἡ ἰσονομία καὶ τὸ δίκαιον (ποὺ ἐκπηγάζει ἀπὸ τὴν ἰσονομία) ἐφηρμόζοντο. Δὲν θὰ μὲ ἐνοχλοῦσε, γιὰ παράδειγμα, ἐὰν εἴχαμε ἕναν Μ. Ἀλέξανδρο ὡς κεφαλὴ τῆς χώρας, ἢ ἕναν Καποδίστρια ἢ ἀκόμη κι ἕναν Καστριώτη, ἐφ΄ ὅσον βάσει τῶν ἀρχῶν τῆς ἰσονομίας δικαίως θὰ κατηνέμοντο καὶ οἱ ἀναλογοῦσες εὐθῦνες ἀλλὰ καὶ οἱ ἀναλογοῦσες ὑποχρεώσεις, δίχως ἀτιμωρησίες ἢ δίχως εἰδικὲς μεταχειρίσεις, ἐὰν κι ἐφ΄ ὅσον πάντα θὰ ὑπερίσχυε τὸ κοινὸ καλό. Ποιός λαός δέν θά ἔβαζε «πλάτη» ἐάν ἤξερε πώς ὁ ἡγέτης του μεριμνοῦσε γιά τό καλό του;
      Τὰ λοιπὰ εἶναι ἀποτέλεσμα προπαγανδιστικῆς δηλητηριάσεως καὶ δὲν ἀσχολοῦμαι μαζύ των.
      Ὁπότε…
      Αὐτά.
      »

    • Καὶ συνεχίζω μπαίνοντας στὴν οὐσία.
      Αὐτὰ ποὺ μοῦ ἀναφέρεις ἐσὺ εἶναι ἐν τελῶς ἐξωγενῆ καί, καταληκτικῶς, ἀπολύτως παραπλανητικά, (αὐτό)-κατασταλτικά, φοβικὰ καὶ …ἄσχετα μὲ αὐτὰ ποὺ πρέπει νὰ μᾶς συμβαοῦν. Ἐσὺ ἀναφέρεσαι σὲ κάτι ποὺ -ἐξωτερικῶς- συμβαίνει καὶ ποὺ θὰ ἤθελες νὰ μὴ συμβαίνῃ καὶ τὸ ὁποῖον, γιὰ νὰ μὴ συμβαίνῃ, θεωρητικῶς καὶ μόνον, μόνον μὲ …θεϊκὴ βοήθεια ἢ μὲ …ὑπερ-συμπαντικὸ στρατὸ θὰ μποροῦσε νὰ παύσῃ νὰ συμβαίνῃ.
      Κοινῶς; Ἀναφέρεσαι σὲ μίαν συνθήκη ποὺ γιὰ νὰ ἀλλάξῃ ἀπαιτεῖται στρατιὰ προθύμων νὰ θυσιασθοῦν γιὰ νὰ ἀλλάξῃ. Δὲν λέω πὼς δὲν χρειάζεται κι αὐτό, ἀλλά πῶς εἶναι δυνατόν νά συζητᾶμε γιά σχέδια ἀναδομήσεως τοῦ κόσμου μας ἐάν ἐμεῖς δέν ἔχουμε ἀναδομήσει προηγουμένως πλήρως τούς ἑαυτούς μας; Πῶς εἶναι δυνατόν νά πάρουμε τά σαθρά, διελυμένα καί διεβρωμένα ὑλικά (ἐμᾶς δῆλα δή), πού δομοῦν τόν παλαιό καί ἑτοιμόῤῥοπο κόσμο μας (καὶ τὰ ὁποία …μισοῦμε διότι ἀποσυντίθενται), γιά νά κτίσουμε κάτι νέο καί ὑγιειές; Ἔ; Πάλι λάθος θεμέλια, ὑλικά καὶ ἀποτέλεσμα θὰ λάβουμε. Ἀξίζει τόν κόπο τόση θυσία γιά τό τίποτα;
      Ὁπότε… Ἀντιλαμβάνεσαι πιστεύω.

    • Καί, πρὸς ἐπιβεβαίωσιν, «δανείζομαι» μίαν ἀτάκα ἀπὸ τὸν ἑλληνικὸ κινηματογράφο (καὶ τὴν προηγουμένη ἀνάρτησιν ποὺ ἐσχολίασες):
      «Πρῶτα φτιάχνει κάποιος τὸν ἑαυτόν του καὶ ὕστερα τὴν κοινωνία…»
      https://filonoi.gr/wp-content/uploads/2021/09/Πρῶτα-φτιάχνει-κάποιος-τὸν-ἑαυτόν-του-καὶ-ὕστερα-τὴν-κοινωνία.mp4

Leave a Reply