Ἴσως ἐσύ, ἐγώ, κάποιοι ἀκόμη νὰ μποροῦμε νὰ ἀντιμετωπίζουμε τὶς καταστάσεις ποὺ μᾶς παιδεύουν μὲ μεγαλυτέρα αἰσιοδοξία. Ἴσως νὰ ἔχουμε τὸ κουράγιο νὰ χαμογελάσουμε μέσα στὰ δύσκολα καὶ νὰ πάρουμε δυνάμεις ἀπὸ τὸν ἑαυτόν μας.
Ἴσως πάλι νὰ μποροῦμε, μὲ τὸ δικό μας χαμόγελο, νὰ στηρίξουμε, ἐν γνώσει μας ἤ ἐν ἀγνοίᾳ μας, κάποιους ἄλλους, ποὺ ξέχασαν, ἤ ποὺ δὲν ἀντέχουν πλέον νὰ χαμογελοῦν.
Κι ἐδῶ μᾶς θέλω…
Τὴν ὥρα ποὺ τὰ πάντα …στραβώνουν, ὅλο καὶ περισσότερο, ἄς βροῦμε αἰτίες γιὰ πολλά, πολλά, πολλὰ καὶ εἰλικρινῆ χαμόγελα!!!
Αὐτὰ ποὺ πρῶτα ἐμεῖς ἀπολαμβάνουμε, ἀλλὰ ποὺ κυρίως, ὅσοι τὰ ἀποδέχονται, γεμίζουν ἐπίσης μὲ δυνάμεις ξεχασμένες.
Δυνάμεις ποὺ εἶχαν μέσα τους, ἀλλὰ ποὺ οἱ καταστάσεις τὶς ἄφησαν στὴν λησμονιά.
Καὶ εἶναι ὑπέροχο νὰ ξέρῃς πὼς μπορεῖς, κάθε στιγμή, μὲ ἀσήμαντα πράγματα, νὰ μοιράζεσαι λίγο ἀπὸ τὴν δική σου τρυφερότητα γιὰ τὸν κόσμο καὶ τὴν ζωή.
Ἄς μὴν θεωροῦμε λοιπὸν τὰ πάντα δεδομένα.
Ἄς δοκιμάσουμε νὰ ἀλλάξουμε, προσωρινῶς, τὸν κόσμο μας, μοιράζοντας κάτι ἁπλό, ποὺ ἀπολαμβάνουμε, πρὸς κάθε κατεύθυνσιν. Εἶναι βέβαιον πὼς ἐκεῖ ἔξω εἶναι πολλοὶ ἐκεῖνοι ποὺ τὸ χρειάζονται περισσότερο ἀπὸ ὅσο μποροῦμε νὰ φαντασθοῦμε…
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.