Ἄς μὴ μᾶς παρασύρῃ στὴν τρεχάλα του…
Οἱ πολλοὶ δὲν γνωρίζουν πάντα καλλίτερα τὰ ἀγαθὰ καὶ τὰ ὄμορφα. Ἁπλῶς μιμοῦνται καὶ παπαγαλίζουν.
Οἱ λίγοι, οἱ καλοί, οἱ ἄριστοι τὰ γνωρίζουν… Ἀλλὰ αὐτοὶ ἤ …κρύβονται, μὴ θέλοντας νὰ ἐμπλακοῦν στὴν κατρακύλα, ἤ ἀκόμη κι ἐὰν μιλοῦν, λοιδωροῦνται.

Ὁ Σωκράτης μιλοῦσε γιὰ τοὺς ἐπαΐοντες ἀλλὰ ἐμεῖς, ἄν καὶ …κατηγοροῦμε τοὺς Ἀθηναίους ποὺ τὸν δολοφόνησαν, ἐν τούτοις τοὺς μιμούμεθα καθημερινῶς καὶ μὲ ὅλες τὶς εὐκαιρίες.
Παραμένουμε μέσα στοὺς πολλούς, ποὺ παρασύρονται ἀπὸ τοὺς σοφιστὲς καὶ τοὺς ῥήτορες, δίχως νὰ ἀναζητοῦμε τοὺς ὁλίγους, τοὺς μὴ ἀρεστούς, τοὺς ἔχοντες ἀρετή. Διότι ἡ ἀρετὴ εἶναι δύσκολη, ἐπίπονη καὶ δὲν ἐγγυᾶται ἀναγνώρισιν ἀπὸ τοὺς ἄλλους, βάσει τῶν ὅσων ἔως σήμερα μᾶς ἔμαθαν.

Ὁ κόσμος μας κινεῖται πλέον ταχύτατα πρὸς μίαν καὶ μόνη κατεύθυνσιν: αὐτὴν τῆς ἀνακτήσεως τῆς ἀρετῆς του.
Ὅσοι ἀγαθοὶ θὰ τὸ ἐπιτύχουν.
Ὅσοι μὴ ἀγαθοὶ θὰ ἰσοπεδωθοῦν ἀπὸ τὶς ἴδιες τὶς ἐπιλογές τους.

Ἄς μὴ παρασυρόμεθα λοιπὸν ἀπὸ τοὺς πολλούς.
Ἄς χαράξουμε τὸν μοναχικό μας δρόμο. Αὐτὸν ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγήση, οὔτως ἤ ἄλλως, στὸ φῶς καὶ τὴν ἐλευθερία.

Φιλονόη

φωτογραφία