Μόνο μέσα στὴν ἀληθινὴ ζωὴ μπορεῖς, καθὼς στρίβεις στὴν γωνία τοῦ δρόμου, νὰ νοιώσῃς ὅτι σὲ κατακλύζει ξαφνικὰ μιὰ αἰσθήσις εὐτυχίας, ἐπειδὴ …κατάπιες ἕνα κόμματι φθινοπωρινοῦ ἡλίου, ποὺ συνεχίζει νὰ φλέγεται μέσα σου, στέλνοντας μικρὲς δέσμες σπινθήρων σὲ ὅλη σου τὴν ὑπάρξη.