Τὸν κακό μας ἑαυτό. Τὴν βολή μας. Τὶς πεποιθήσεις μας. Τὶς ὀπτικές μας. Τὶς ἀπόψεις μας. Τοὺς φόβου μας…
Διότι τὸ πρῶτο καὶ μεγαλύτερον πρόβλημά μας δὲν εἶναι ἡ κάθε μορφῆς καὶ εἴδους ἐξουσία, ἀλλὰ ἡ δική μας στάσις ἀπέναντί της.

Νά …«σκοτώσουμε» λοιπόν;
Ναί, τὸν κακό μας ἑαυτό. Τὸν συμβιβασμένο μας ἑαυτό. Τὸν δειλό μας ἑαυτό. Τὸν ἀναβλητικό μας ἑαυτό. Τὸν ἀναποφάσιστό μας ἐαυτό. Τὸν ἀμόρφωτό μας ἑαυτό. Τὸν συμβιβαστικό μας ἑαυτό. Τὸν ἀνεκτικό μας ἑαυτό. Τὸν βολεμένο μας ἑαυτό.

Καί μετά; Τί γίνεται μετά; Μέ ἕνα …«σκότωμα» τελειώσαμε; Ἤ ἔχει καί συνέχεια;

Σαφῶς κι ἔχει συνέχεια. Ὅταν γνωρίζουμε τὸ τί μᾶς χρειάζεται, αὐτομάτως μετατρεπόμεθα σὲ πολεμιστὲς καὶ διεκδικητές. Ἀρνούμεθα νὰ ἀρκεσθοῦμε στὰ λιγότερα.
Ὅταν γνωρίζουμε τὸ ποῦ μᾶς πρέπει νὰ στεκόμεθα, σαφῶς καὶ ἀρνούμεθα  νὰ ὑποταχθοῦμε σὲ κάθε τί μικρότερον.
Ὅταν πιστεύουμε στὶς δυνατότητές μας, σαφῶς καὶ θὰ τὶς ἐπαυξήσουμε.
Ὅταν ἀρνούμεθα τὴν ἐξουσία τῶν σαπροφύτων ἐπάνω μας, σαφῶς καὶ θὰ ἀνακαλύπτουμε διαρκῶς νέους τρόπους γιὰ νὰ τὴν ἀποδυναμώνουμε.
Ὅταν τέλος πάντων ἐξέλθουμε αὐτῆς τῆς φυλακῆς, σαφῶς καὶ τὸ Φῶς θὰ μᾶς ἀποκαλύψη εἰκόνες ποὺ ἔως τώρα ἀδυνατούσαμε νὰ διανοηθοῦμε, ἀλλὰ ποὺ ἦσαν πάντα ἐκεῖ καὶ ἀνέμεναν νὰ τὶς θαυμάσουμε, νὰ τὶς ἀνακαλύψουμε καί, τελικῶς, νὰ ἀποφασίσουμε νὰ τὶς διαχειρισθοῦμε.
Διότι, κακὰ τὰ ψέμματα… Ὁ φυλακισμένος δύναται νὰ δῇ μόνον λίγο, πολὺ λίγο, τμῆμα ἀπὸ τὴν Ἀλήθεια. Κι αὐτὸ τὸ μικρὸ τμῆμα τῆς Ἀληθείας ποὺ δύναται νὰ ἀντιληφθῇ ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν …γωνία ποὺ εἶναι τὸ κελλί του.
Φαντάζεσθε τί ἔχει νά συμβῇ ὅταν θά ἐπιτύχῃ μίαν πανοραμική θέα;
Καί εἶναι μόνον αὐτά πού θά μπορῇ νά ἰδῇ; Ἤ μήπως εἶναι κι αὐτά πού θά μπορῆ νά ἀντιληφθῇ μά, κυρίως, αὐτά πού θά ἀποκτήσῃ;

Ἂς μὴν δειλιάζουμε λοιπόν.
Ἐὰν δὲν …«σκοτώσουμε» ὅλα αὐτὰ ποὺ καθημερινῶς μᾶς σκοτώνουν, οὐδέποτε θὰ μάθουμε τὰ πραγματικά μας ὅπλα καὶ τὶς πραγματικές μας δυνάμεις, ἀλλά, κυρίως, τὸ πόσο ἀστεία καὶ μικρὰ καὶ ἀνούσια εἶναι τὰ τωρινά μας προβλήματα.

Φιλονόη

εἰκόνα