Μάθαμε νὰ ζητᾶμε τὴν ἀγάπη…
…γιατὶ πιστεύουμε πὼς ἔτσι ἀποκτᾶμε ὑπόστασιη, ἀναγνώριση, ἀποδοχή, ἀξία, εὐτυχία…
Ξεχνώντας πὼς Ἀγάπη εἶναι ἡ προσωπικὴ ἱστορία τοῦ κάθε ἑνός μας μὲ τὴν ψυχή του.
Εἶναι ἡ ἀπόφασίς του νὰ αὐτοεκχωρεῖται γιὰ τὸ καλὸ καὶ τὴν λύτρωση. Γιὰ τὸ δίκαιον τῶν ἄλλων καὶ τὸ δικό του.
Γιὰ τὴν Ἀλήθεια καὶ τὴν Ἐλευθερία!!!
Ζητᾶμε ἀπὸ τοὺς ἄλλους, νὰ ἔλθουν καὶ νὰ καλύψουν κενά, ποὺ δὲν μπορέσαμε νὰ γεμίσουμε ἐμεῖς, μὲ πράξεις, δράσεις, ἀλήθειες, δοτικότητα, μετριοφροσύνη, δύναμη, ἀποφασιστικότητα,…
Μὲ ἄγγιγμα τῆς ὀμορφιᾶς μέσα ἀπὸ ἄϋλες διαδικασίες τῆς ψυχῆς……
Ματαιοπονοῦμε ἀναμένοντας ἐκεῖνον ἢ ἐκείνη, ποὺ θὰ μᾶς ἀνεβάση ἐκεῖ πουὺ δὲν καταφέραμε νὰ ἀνεβοῦμε μόνοι μας…
…στὰ δυσθεώρητα ὕψη τῆς αὐτογνωσίας, ποὺ λυτρώνει, ἀφοῦ πρώτα ἐκτελέσει τὸν ἀλήτη ἐγωϊσμό μας…..
Καὶ θυμώνουμε, κακιώνουμε, μεμψιμοιροῦμε καὶ παλινωδοῦμε μὲ τοὺς…. «ἂλλους», γιὰ νὰ δόσουμε τὴν ἄφεση ἁμαρτιῶν στοὺς μικροπρεπεῖς καὶ ὀλιγίστους ἑαυτούς μας….
…ἐθελοτυφλώντας γιὰ τὸν πραγματικὸ αἴτιο τῆς ἐσωτερικῆς μας κενότητος……
Γιὰ νὰ μᾶς ἀγαπήσουν οἱ ἄλλοι, πρέπει πρώτα νὰ ἀγαπᾶμε ἐμεῖς τοὺς ἑαυτούς μας, ἀλλὰ μὲ τὴν Ἀγάπη ποὺ λυτρώνει …
…ὄχι μὲ αὐτὴν ποὺ μᾶς σκλαβώνει στὴν φιλαυτία καὶ τὸν ἐγωϊσμὸ καὶ δημιουργεῖ δημίους τῶν συναισθημάτων…