Ὅταν κατανοήσουμε τὸ πῶς ἀκριβῶς στήθηκε ἕνας μηχανισμός, ποὺ δημιουργεῖ προβλήματα, τότε αὐτομάτως μποροῦμε νὰ κατανοήσουμε καὶ τὸν μηχανισμὸ ἐπιλύσεώς τους, «ταξειδεύοντας» ἀντιστρόφως.
Αὐτὸς ὁ κανὼν εἶναι ὅμως πολὺ γενικός.
Χρειάζονται ὅλες οἱ πληροφορίες ἐκεῖνες, ποὺ θὰ μᾶς ἐπιτρέψουν νὰ γνωρίζουμε ὅλο τὸ μέγεθος καὶ τὶς διαστάσεις τῶν προβλημάτων, δίχως κρυφὰ σημεῖα, γιὰ νὰ μπορέσουμε σιγὰ σιγὰ νὰ τὰ ἀποδομήσουμε κι ἀπὸ δράκους νὰ τὰ μετατρέπουμε σὲ …ἀνεμομύλους καὶ ἀερικά.
Δὲν εἶναι ἁπλὸς ὁ μηχανισμὸς μὰ γίνεται ἁπλὸς μετὰ ἀπὸ διαρκὴ ἐνασχόλησιν μὲ μικρὰ μικρὰ προβλήματα, ποὺ κάθε φορά, ὅταν ἐπιλύονται, ἀφήνουν πίσω τους μία ἐμπειρία ἀκόμη. Αὐτὲς οἱ μικρὲς ἐμπειρίες εἶναι ποὺ ἐξασκοῦν τὴν ἀντίληψιν καὶ ὁδηγοῦν τὸν ἄνθρωπο στὶς λύσεις, ταχύτερα ἀπὸ ὅταν δὲν ἐνασχολεῖται.
Καὶ κάτι πολὺ πολὺ σημαντικό.
Δὲν λύονται προβλήματα ἐὰν ἡ Ἀνάγκη δὲν ἐπιβάλῃ τὴν ἐπίλυσίν τους.
Οἱ λύσεις ἀρχίζουν νὰ ἐμφανίζονται μόνον τότε ποὺ τὰ ἀδιέξοδα, φαινομενικῶς, αὐξάνονται τόσο, ποὺ καταντοῦν μοχλὸς ἐκκινήσεως τῶν ἀπαραιτήτων διαδικασιῶν, τῶν ἀπαντήσεων καὶ τῶν διεξόδων.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.