Πόσο ὅμοιοι εἶναι οἱ ἄνθρωποι μεταξύ τους;
Πόσο πανομοιότυπες συμπεριφορές ἐξωτερικεύουν;
Πόσο στερεότυπα τά ὄνειρά τους καί οἱ ἐπιδιώξεις τους;

Πόσο ἔξω ἔχουμε εὑρεθεῖ ἀπό τόν δρόμο μας, ὡς ἀνθρωπότης;

Παρατηρώντας προσεκτικὰ τὶς συμπεριφορές μας, τὶς σκέψεις μας, τὶς ἀντιδράσεις μας, τὶς «φαινομενικές» μας ἀνάγκες, τοὺς προγραμματισμούς μας καὶ κυρίως τὰ ὀνειροδομήματά μας, ὡς ἀνθρωπότητος, θὰ διαπιστώσουμε πὼς ἐλάχιστα διαφέρουμε ὁ ἕνας ἀπὸ τὸν ἄλλον. Ἐλάχιστα σημεῖα φαίνονται ἱκανὰ γιὰ νὰ μᾶς κάνουν νὰ ξεχωρήσουμε καὶ νὰ τραβήξουμε πρὸς νέες κατευθύνσεις, μὲ νέες ἰδέες ἀλλὰ κυρίως μὲ ἀποφασιστικότητα τόση, ὅση  ἀπαιτεῖται γιὰ νὰ ἐπιτύχουμε τὸ …«παράλογον»!!!
Μὰ ἡ ἐποχὴ ἐκείνη ποὺ ἀπαιτοῦσε τὴν πανομοιότητα ἀπὸ τὶς κοινωνίες παρῆλθε, ἐφ΄ ὅσον αὐτὴ ἡ ὁμογενοποίησις εἶναι καὶ τὸ κύριον αἴτιον διαλύσεώς τους.

Γιὰ νὰ ἐπιτύχουμε πλέον ὡς ἄτομα τὴν πραγματικὴ ἀλλαγὴ ἀπαιτεῖται ἐπὶ τέλους νὰ ἀνασύρουμε ἀπὸ μέσα μας ἐκεῖνες τὶς μικρὲς διαφορὲς καὶ νὰ τὶς ἐνισχύσουμε. Νὰ τὶς μετατρέψουμε σὲ μοχλὸ ἀσκήσεως πιέσεώς μας καὶ νὰ πατήσουμε ἐπάνω τους γιὰ νὰ ξεκινήσουμε τὴν ἐπαναδόμησιν τοῦ κόσμου μας ἀπὸ τὸ μηδέν, σὲ νέες βάσεις καὶ μὲ ἀληθὴ ἐπικοινωνία. Νὰ ξανὰ εὕρουμε αὐτὸ ποὺ οὐδέποτε εἴχαμε: πραγματικὲς κοινωνίες, πραγματικοὺς Ἀνθρώπους καὶ  στόχους τέτοιους ποὺ θὰ καλύπτουν τὴν Ἀνάγκη, ἀφήνοντας διὰ παντὸς πίσω μας ὅλα αὐτὰ ποὺ προβατοποιοῦν τὴν ἀντίληψιν, ποὺ καταστρέφουν τὴν ἐπικοινωνία καὶ ποὺ ἀλλοιώνουν τὸν πραγματικό μας ῥόλο.

 

Φιλονόη

Σημείωσις

Ἡ Ἀνθρωπότης πλέον εἰσῆλθε στὴν ἐμπόλεμο ἐκείνην περίοδον, ποὺ μόνον ἡ Ἰσχὺς τῆς Γνώσεως καὶ τῆς Ἐπιγνώσεως μπορεῖ νὰ ὁδηγήσῃ τὰ βήματά της στὴν Ἐλευθερία. Τὸ «μαῦρο πρόβατο» τῆς κάθε κοινωνία μας πλέον καλεῖται νὰ πραγματοποιήσῃ τὴν οὐσιαστικὴ ἐκείνη διαδρομή, ποὺ θὰ ὁδηγήση στὴν διαφοροποίησιν καὶ στὴν Ἀπελευθέρωσιν.
Ἐὰν ἀντέχουμε νὰ γίνουμε ἐμεῖς αὐτὰ τὰ «μαῦρα πρόβατα» ἂς ξεκινήσουμε.
Διαφορετικὰ ἂς κάνουμε χῶρο γιὰ νὰ περάσουν ἐμπρὸς αὐτοὶ ποὺ πράγματι ἀντέχουν τὸ βάρος καὶ τὶς εὐθύνες τοῦ ἀγῶνος.

εἰκόνα