Ὁ Γιάννης -ἢ Ἴων, ὅπως τὸν ἀποκαλούσαμε συχνά- ἦταν ὁ ἄνθρωπος ποὺ γιὰ κάποια χρόνια δημιούργησε ἔναν ἐκπληκτικὸ χῶρο -καὶ κόμβο-, ἕνα πραγματικὸ πολιτιστικὸ στέκι, ποὺ ἔφερνε σὲ ἐπαφὴ ἀνθρώπους ἀπὸ διαφόρους χώρους, ἰδέες καὶ ἠλικίες, λογίους, συγγραφεῖς, ἐρευνητές, καὶ γενικῶς χαρακτηρίζοντο ἀπὸ Συνέχεια
Ἀρχεῖα συγγραφέως: Φρούριον
Δὲν εἶναι δοκιμαστικὸς σωλήνας ἐργαστηρίου ὁ Κόσμος μας…
Ἡ ἐπιστημονικὴ οὐτοπία ἢ ἀλλιῶς «τὸ νὰ ἐργάζεσαι ἐπάνω στὴν ὑποδούλωση τῆς ἀνθρωπότητος δὲν ὀνομάζεται ἀκαδημαϊκὴ ἔρευνα».
Δέν εἶναι καιρός νά ἀποδοθοῦν εὐθύνες ἐκεῖ ὅπου πρέπει;
Ἡ ἀφελὴς πεποίθησις ὅτι ἡ ἐπιστήμη ἦταν ἡ ἀπάντησις ὡς πρὸς τὸ ἐρώτημα τῆς προόδου τῆς ἀνθρωπότητος, ὁδήγησε σὲ ἕναν ὁλοκληρωτικὸ ἐφιάλτη. Καὶ σὲ μία ἀκόμη αἱματηρὴ ἐπανάσταση ποὺ ἔρχεται τὰ ἐπόμενα χρόνια. Καὶ ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ εἶχε ἀποφευχθεῖ ἐὰν ἡ πορεία εἶχε ἀφεθῆ νὰ γίνῃ φυσιολογικά, καὶ ὄχι μὲ βεβιασμένες παρεμβάσεις λόγῳ τῶν ἐπικινδύνων οὐτοπιστῶν, ποὺ ἐπεθύμησαν νὰ κατασκευάσουν ἕνα τεχνητὸ μέλλον καὶ νὰ τὸ ἐπιβάλουν. Συνέχεια
Παραβιάζοντας ἐκεχειρίες…
Ξένοι ἀξιωματοῦχοι, ἀπὸ τὶς ΗΠΑ, τὸ Ἰσραήλ, τὴν Τουρκία, τὴν Σαουδικὴ Ἀραβία, τὸ Κατὰρ καὶ τὸ ΗΒ (ὅλη ἡ ….ἀφρόκρεμα, λέμε!), ποὺ εὑρίσκοντο, ὅλως τυχαίως, στὴν δυτικὴ πλευρὰ τοῦ Χαλεπίου, διευθύνοντας τὶς ἐπιθέσεις τῶν τρομοκρατῶν κατὰ τοῦ Συριακοῦ στρατοῦ, σκοτώθηκαν ἀπὸ ῥωσσικὰ βλήματα.
Τὸ ἐλεύθερο ἐμπόριο καὶ ὁ προστατευτισμὸς
τοῦ Alain de Benoist
Ὁ βραβευμένος μὲ Νόμπελ Maurice Allais τὸ ὑπενθύμισε αὐτὸ πρὶν ἀπὸ πολὺ καιρό, δηλώνοντας τὸ 1988: «μία ἀπελευθέρωσις ὅλων τῶν συναλλαγῶν καὶ κινήσεων τῶν κεφαλαίων εἶναι ἐφικτὴ καὶ ἐπιθυμητὴ μόνον ἐντὸς τοῦ πεδίου δράσεως τοπικῶν ὁμάδων ποὺ ἑνώνουν χῶρες οἱ ὁποίες συνδέονται οἰκονομικὰ καὶ πολιτικά, καὶ μὲ ἀνάλογη οἰκονομικὴ καὶ κοινωνικὴ ἀνάπτυξη». Μὲ ἄλλα λόγια, τὸ ἐλεύθερο ἐμπόριο εἶναι δυνατὸν μόνον μεταξὺ τῶν κοινωνικο-παραγωγικῶν συστημάτων ποὺ ἔχουν παρόμοιες δομές. Γι ‘ αὐτὸ καὶ «ἡ συνολικὴ ἐλευθέρωσις τοῦ ἐμπορίου σὲ διεθνὲς ἐπίπεδο, ὁ δηλωμένος στόχος τοῦ Παγκοσμίου Ὀργανισμοῦ Ἐμπορίου, πρέπει ἀμέσως νὰ θεωρηθῇ μὴ-πραγματοποιήσιμη, ἐπιβλαβῆς καὶ ἀνεπιθύμητη».
Τὸ κείμενο ποὺ ἀκολουθεῖ εἶναι ἔνα ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ νέο βιβλίο τοῦ Alain de Benoist «Στὸ Χεῖλος τῆς Ἀβύσσου» (ἐκδόσεις Arktos, 2015). Πρόκειται γιὰ μία συλλογὴ πραγματειῶν γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς διεθνοῦς χρηματοπιστωτικῆς κρίσεως τοῦ 2008 καὶ τῶν ἐπακολούθων συνεπειῶν της. Ἡ μετάφρασις ἔγινε ἀπὸ τὴν ἀντίστοιχη δημοσίευση τοῦ κειμένου στὴν ἱστοσελίδα RightOn.
Ἐδῶ ὁ de Benoist χρησιμοποιεῖ τοὺς ὅρους free trade, liberal, καὶ protectionism (ποὺ μετέφρασα ὡς έλεύθερο ἐμπόριο, φιλελεύθερος/-ισμός, προστατευτισμός) μὲ τὸ στερεότυπο περιεχόμενο ποὺ ἔχει ἐπικρατήσει κυρίως στὸν ἀγγλοσαξωνικὸ κόσμο κατὰ τὸν 20ο αἰῶνα. Αὐτὸ τὸ περιεχόμενο δὲν ἀντιστοιχεῖ στὴν πραγματικὴ σημασία τῶν λέξεων αὐτῶν, ἀντιθέτως ἀποτελεῖ τὴν αὐθαίρετη ἀναστροφὴ τῶν σημασιῶν τους μὲ σκοπὸ νὰ προβάλῃ ὡς εὐκταῖο τὸ ἀποτρόπαιο, καὶ ἀποτρόπαιο τὸ εὐκταῖο.
Δεῖτε σχετικὴ σημείωσή μου στὸ τέλος τοῦ ἄρθρου. Συνέχεια
Τὰ αἴτια τῆς κατάντιας
Ὁ λόγος γιὰ τὴν θλιβερὴ κατάντια τῆς σημερινῆς Εὐρώπης, καὶ τῆς ἐπαίσχυντης ἀντιμετωπίσεως τῆς Ἑλλάδος, εἶναι ὅτι ἀπώλεσε τὴν Κλασική της παιδεία, ῥίζες, ἀξίες καὶ Παράδοση, κι αὐτὸ ἄφησε τὸν χριστιανισμὸ νὰ ἐξαπλωθῇ καὶ πάλι, δυστυχῶς, εἰδικὰ κάτω ἀπὸ τὴν ἐπιῤῥοὴ τῶν ΗΠΑ, τῆς χώρας ποὺ ἰδρύθη σὲ πουριτανικὲς ἀξίες. Ἐπιπροσθέτως ἦσαν οἱ χριστιανικὲς ἡγεσίες τῶν προηγουμένων δεκαετιῶν ποὺ ἐναγκαλίσθησαν τὸ ἰσλάμ, προώθησαν τὴν ἀνοησία τῆς πανθρησκείας, καὶ ἰσχυρίσθησαν ὅτι τὸ ἰσλὰμ εἶναι τὸ ἴδιο μὲ τὸν χριστιανισμό, ἔχουν τὸν ἴδιο θεό, κι ἂς συνεργασθοῦν ὅλοι μαζὺ γιατὶ δὲν ἔχουν τίποτα νὰ χωρίσουν (ἀφελῶς πιστεύοντας τότε οἱ βλαμμένοι, ὅτι θὰ προσυλήτιζαν τοὺς μουσουλμάνους ἢ ἔστω θὰ τοὺς ἤλεγχαν). Συνέχεια
Ἐπιχείρησις ψυχολογικοῦ πολέμου κατὰ τῶν Ἑλλήνων
Ἐντελῶς συμπτωματικὰ καὶ ὅλως τυχαίως μέσα στὰ τελευταῖα 2-3 ἔτη τὰ ἑλληνόφωνα ΜΜΕ ξερνοῦν συστηματικὰ ἕναν κατακλυσμὸ ἀπὸ πανομοιότυπα ἄρθρα ἀπὸ ἐκεῖνα μὲ τὶς ψεύτικες ἔρευνες, μὲ πανομοιότυπη φρασεολογία καὶ ξένη προέλευση (ἀπὸ τοὺς …φίλους μας τοὺς Ἄγγλους, ὡς συνήθως). Τὸ μήνυμα ἁπλό: «τὰ δικά σας συστήματα εἶναι κακά, σατανικὰ κτλ., τὰ δικά μας καλὰ καὶ παραδείσια, γι’ αὐτὸ καὶ θὰ πρέπη νὰ τὰ ἐνστερνισθεῖτε». Συνέχεια