ΜΑΘΗΜΑ 17ον
Στὸ προηγούμενο μάθημα εἲδαμε τοὺς ἀρχικοὺς χρόνους τοῦ «λύω» καὶ πῶς κλίνονται. Ἐπίσης εἲδαμε πῶς σχηματίζουν τοὺς ἀρχικοὺς χρόνους τὰ ὁμαλὰ ῥήματα.
Σήμερα θὰ ἀναφερθοῦμε στὰ ἀπαρέμφατα τῶν ῥημάτων (τῆς ἐνεργητικῆς φωνῆς).
Τὰ ἀπαρέμφατα δὲν κλίνονται.
Πόσο θλιβερό καὶ ἐξοργιστικό μπορεῖ νά εἶναι τό ἀνθελληνικό γραικυλικό κράτος – παρωδία, στό ὁποῖο ζοῦμε;
Τὴν ὥρα ποὺ τὰ ὑπουργεῖα χορηγοῦν χρήματα γιὰ ἀναστηλώσεις τζαμιῶν καὶ χαμὰμ ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα, οἱ ἀρχαιότητες (ποὺ στὸ κάτω κάτω φέρουν πολλὰ ἔσοδα) εἶναι παρατημένες στὴν τύχη τους…
Συνέχεια
Ἐχθὲς φίλοι μου ἐπισκέφθηκα τὸ Κυκλαδικὸ μουσεῖο, προ κειμένου νὰ δῷ τὴν ἔκθεσιν περὶ ἰατρικῆς στὴν ἀρχαιότητα.
Σὲ τέσσερα δωμάτια (4Χ4) κάποια ἐκθέματα ἐνδιαφέροντα, ἀλλὰ εἰς κάθε περίπτωσιν τὸ θέμα ΔΕΝ ἐξαντλεῖται καὶ βρῆκα τὴν ἔκθεσιν ἐλλιπῆ.
Ἀφοῦ ἢπια ἕνα ποτὸ στὸ ὄμορφο ΚΑΦΕ τοῦ Μουσείου, ἀνέβηκα νὰ δῷ τὰ ἐκθέματα τῆς σταθερῆς συλλογῆς, ξεκινώντας ἀπὸ τὸν πρῶτο ὄροφο. Συνέχεια
ΜΑΘΗΜΑ 16ον
(Νὰ σᾶς τονίσῳ ὃτι σκοπός μας εἶναι νὰ ἀναγνωρίζουμε τοὺς λεκτικοὺς τύπους ποὺ θὰ βρίσκουμε στὰ ἀρχαῖα κείμενα ὃταν θὰ τὰ ἀποδίδουμε στὴν νεοελληνική.)
Ἂς ξαναδοῦμε τοὺς ἀρχικοὺς χρόνους τοῦ ῥήματος «λύω». Συνέχεια
ΜΑΘΗΜΑ 15ον
Περὶ ῥημάτων ὁ λόγος σήμερα φίλοι μου.
Ὁ βασιλεὺς τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης εἶναι ἀδιαμφισβήτητα τὸ Ῥῆμα.
Ἡ γλῶσσα μας ξεκινᾶ νὰ δημιουργῆται ἀπὸ μονοσύλλαβα ῥήματα, κάποια ἐκ τῶν ὁποίων εἶναι ἠχοποίητα, καὶ μᾶς διασώζει ὁ Φιλόξενος ὁ Γραμματικός, ποὺ ἒζησε τὸν 2ον π. Χ. αἰῶνα.
Ἀναφέρω μερικὰ παραδείγματα: τὸ ῥῆμα «μάω-μῶ», ποὺ σημαίνει «ἐπιζητῶ, ἐπιθυμῶ σφοδρῶς», ἠχοποίητο διότι ἓνα μωρό, τὸ πρῶτο ποὺ «ζητάει» εἶναι τὸ «μαμ», τόν «μα-στό»…
Καὶ μέσα σὲ ὅλον αὐτὸν τὸν χαμό, μέσα σὲ τρομοκρατικὲς ἐνέργειες, ἐκλογές, ὑποψήφιες …«τσόντες» κλπ, βλέπουμε διαφημιστικὸ …«ταινίας» στὴν ΝΕΡΙΤ: «Ἦταν μία τέλεια οἰκογένεια, μέχρι ποὺ ἐμφανίσθηκε ὁ βιολογικὸς πατέρας…» Συνέχεια
