Δύο ἡμέρες νωρίτερα τὸ βλέμμα ἀγκάλιαζε τὴν θέα ἀπὸ τὸ Πανόραμα στὴν Παραλία Λόγγα, στὸ Canal d’ Amour. Στὸ βάθος τὸ νησάκι Μαθράκι, τὸ δυτικότερο σύνορο τῆς Ἑλλάδος. Δεξιότερα διακρίνονται οἱ Ὀθωνοί.
Γιατί κλαῖς;
Ἐπεί δή ἔχασες τήν οἰκονομική σου ἐπιφάνεια; Ἐπεί δή τό παιδί σου ἔφυγε στά ξένα; Ἐπεί δή ἡ ἐφορία ἀπειλεῖ νά σοῦ πάρῃ τό σπίτι; Ἐπεί δή ὁ τραπεζίτης ἤδη σοῦ πίνει τό αἷμα; Ἐπεί δή οἱ πολιτικοί σοῦ εἶπαν ψέμματα; Ἐπεί δή ἡ χώρα καταστρέφεται;
Εἰκόνες ἀνεκτιμήτου ἀξίας…
Ἀρκαδικὴ Γῆ!!!
Ὑπάρχουν μήπως πολλές ἐπιλογές;
Ἤ ὄχι; Κι ἐάν ὑπάρχουν ἐπιλογές, σέ ποιόν τομέα ἀφοροῦν; Ἐάν, γιὰ μίαν στιγμή, σταθοῦμε ὡς παρατηρητὲς τοῦ κόσμου μας καὶ τῆς ζωῆς μας, δίχως προκαταλήψεις, ἐμμονὲς καὶ ἀτομικὲς ὀνειρώξεις, θὰ διαπιστώσουμε πὼς ὁ κόσμος μας δὲν εἶναι κάτι σύνθετο ἀλλὰ παραμένει διαχρονικῶς κάτι ἁπλό, ἐνᾦ παραλλήλως διέπεται ἀπὸ συγκεκριμένους Νόμους κι Ἀρχές.
Χαμένοι στά κύματα;
Καί ἀπειλούμενοι; Καί τσακισμένοι; Καί ὑπό ἐξαφάνισιν; Ἤ ὄχι;