Μία φιλόξενος λίμνη…

Λίμνη τῆς Καστοριὰς «Μία φιλόξενη λίμνη»

Τὸ μεγάλο ταξείδι, γιὰ ὅλα τὰ ἀποδημητικά, ἔχει πλέον ἀρχίση.
Ἐρχόμενα ἀπὸ τὴν μακρινὴ Ἀφρικὴ θὰ διανύσουν πολλὲς χιλιάδες χιλιόμετρα γιὰ να φθάσουν στὰ μέρη ἀναπαραγωγῆς τους, ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα ἕως τὶς χῶρες τοῦ μακρινοῦ βορρᾶ. Συνέχεια

Μία ἀπαραίτητος οἰκογένεια…

Ἀγριόχοιροι (Sus scrofa)Μία ἀπαραίτητη οἰκογένεια...2

Συνέχεια

Κουβαλώντας ὅ,τι πολυτιμότερο…

Περπατοῦσε ἀργά
Συνεχῶς κρυβόταν καὶ σταματοῦσε συχνά.
Δὲν μποροῦσα νὰ καταλάβω: τί εἶναι αὐτό τό τόσο πολύτιμο πού κουβαλᾶ καί δέν πτοεῖτε ἀπό τήν παρουσία μου ἀλλά συνεχίζει νά τόν κρατᾶ στό στόμα, αὐτόν τόν μεγάλο καφέ σβόλο καί νά προχωρᾷ; Συνέχεια

Μαζέψτε φουντούκια…

Ἔρχεται χειμώνας…
Μαζέψτε φουντούκια…Μαζέψτε φουντούκια...

Συνέχεια

Ὁ Λαφίτης μας…

Ὁ Λαφίτης, ποὺ εἶχε εὕρη καταφύγιο στὶς ἀποθῆκες τοῦ σπιτιοῦ μου καὶ τὸν εἶχα «ἀνεβάση» σὲ παλαιότερη ἀνάρτηση, φαίνεται πὼς τοῦ ἄρεσε τὸ κλίμα καὶ μᾶς ἄφησε καὶ ἕνα δωράκι: ἕνα πανέμορφο μωρὸ Λαφίτη, ποὺ ἐπέλεξε καὶ αὐτὸ νὰ ξεχειμωνιάσῃ στὴν ἀποθήκη μας.Ὁ Λαφίτης μας...

Συνέχεια

Παγκόσμιος ἡμέρα γιὰ τὸν σπουργίτη…

20 Μαρτίου Παγκόσμιος ἡμέρα σπουργίτου
Ἀναπολῶντας, ἀπὸ τὰ παιδικά μας χρόνια ἕως καὶ σήμερα, πάντα μὰ πάντα δίπλα μας ὑπῆρχε αὐτὸ τὸ μικρὸ πουλάκι. Μικρό, ζῳηρό, θρασύ.
Στὰ σπίτια μας, στίς στέγες μας, στὸ τραπέζι ποὺ πίνουμε καφέ, στὴν πλατεῖα, παντοῦ. Συνέχεια