Ὅλα τὰ θέλω μας, τὰ πρέπει μας, τὰ μπορῶ μας, οἱ φόβοι μας, οἱ πόθοι μας ἀλλὰ καὶ τὰ πάθη μας ξεκινοῦν ἀπὸ μίαν σκέψιν. Τόση δά… Μὰ σκέψιν. Ὅλα τὰ ἐξωτερικὰ ἐρεθίσματα ὑπάρχουν μόνον γιὰ νὰ διεγείρουν τὶς σκέψεις μας καὶ κατόπιν αὐτοῦ νὰ κινητοποιοῦν ἐμᾶς.
Ἡ Τροφή μου μὲ κρατᾶ ζωντανὸ ἤ ὄχι…
Ἡ καλὴ Τροφὴ μὲ κρατᾶ ὑγειή. Ἡ καλὴ Τροφὴ συνδυαστικὰ μὲ τὴν ἄσκησιν μὲ κρατᾶ καὶ σὲ ἐγρήγορσιν.
Ἄς ξεκινήσουμε ἀπὸ τὰ μικρὰ γιὰ νὰ φθάσουμε στὰ μεγάλα…
Κάθε φορὰ ποὺ κάτι ἀποφασίζουμε, μικρὸ ἤ μεγάλο, μία δέσμευσις προσωπικὴ ἐπιτάσσει τὸ νὰ παραμείνουμε ἑστιασμένοι στὸν στόχο μας. Συχνὰ ὅμως ἡ ἀπόφασίς μας μᾶς φορτώνει μὲ μεγάλα, γιὰ τὶς ἀντοχές μας, βάρη. Ὁ μόνος τρόπος νὰ ξεπεράσουμε αὐτὴν τὴν παγίδα εἶναι ἡ …προπόνησις!!!
Ὁ Κύκλος τῆς Ζωῆς…
Ἡ ἐποχή μας τελειώνει καὶ σιγὰ σιγά, εἶτε τὸ θέλουμε εἶτε ὄχι, περνᾶμε στὴν Νέα Ἐποχή. Ὄχι αὐτὴν ποὺ εὐαγγελίζεται φυσικὰ ἡ νέα (καὶ παλαιά) τάξις πραγμάτων ἀλλὰ τὴν ἐποχὴ τῆς Ἀναγεννήσεως τοῦ Ἀνθρώπου.
Βαρειά ἡ μοναξιά τοῦ ξεκομμένου ταξειδιώτου;
Ναί, πράγματι, ἐκ πρώτης ὄψεως εἶναι πολὺ δύσκολη, ἔως καὶ δυσβάστακτος. Ὅλοι οἱ ἄλλοι ὁδεύουν γιὰ ἀλλοῦ κι αὐτὸς μόνος του… Δίχως συντρόφους, δίχως συμμάχους, δίχως ὑποστηρικτές… Ἐκ πρώτης ὄψεως… …καὶ μόνον!!!