Ο Κυνικός στο Κοιμητήριο των πεσόντων της Τρόϊκας
Οι Έλληνες, κοράκι, είναι παράξενα πλάσματα.
Πολλοί, δεν θυμούνται ούτε τι έφαγαν χθες, αλλά από την άλλη, δεν ξεχνούν ποτέ, ότι αλληλοσφάζονταν πριν από εβδομήντα χρόνια.
Φοβούνται, μήπως χάσουν το ευρώ και ψάχνουν με αγωνία τα πόδια τους, για να βεβαιωθούν πως οι αλυσίδες είναι εκεί, μην τυχόν και γίνουν ελεύθεροι!
Πολλοί, δεν θυμούνται ούτε τι έφαγαν χθες, αλλά από την άλλη, δεν ξεχνούν ποτέ, ότι αλληλοσφάζονταν πριν από εβδομήντα χρόνια.
Φοβούνται, μήπως χάσουν το ευρώ και ψάχνουν με αγωνία τα πόδια τους, για να βεβαιωθούν πως οι αλυσίδες είναι εκεί, μην τυχόν και γίνουν ελεύθεροι!
Οἱ περισσότεροι θεωροῦν, ὅτι οἱ δυστυχισμένοι εἴμαστε ἐμεῖς, οἱ Ἕλληνες! Ἀλλὰ σκεπτόμενοι ἐπιφανειακὰ καὶ μὲ βάση τὰ φαινόμενα κάνουν μεγάλο λάθος! Ὁ πιὸ δυστυχισμένος ἀπὸ ὅλους τοὺς λαούς, εἶναι ἀναμφίβολα ὁ γερμανικός! Ὅποιος ἔχει ζήσει, ἔστω καὶ γιὰ λίγο στὴν χώρα τους, τὸ ἔχει νοιώσει. Καὶ εἶναι αὐτή, ἡ ἐσωτερικὴ καὶ ἀνομολόγητη δυστυχία τους ἡ αἰτία, ποὺ περιπλέκει διαχρονικὰ τὴν συμπεριφορά τους ἀπέναντι στοὺς ἄλλους λαούς. Αὐτὴ ἡ ἀδυναμία καὶ ἡ συναίσθηση τῆς κατωτερότητας ποὺ νοιώθουν στὸ πεδίο τοῦ Πνεύματος εἶναι ἡ αἰτία, ποὺ ἐκδηλώνεται πίσω ἀπὸ τὴν ἔκφραση τῆς μικρόνοας δυνάμεως, ποὺ ἔχει ὡς μοναδικό της σκοπὸ νὰ ἀποκτήσει μὲ τὴν βία, ὅλα αὐτὰ ποὺ δὲ μποροῦν νὰ τῆς δοθοῦν μὲ τὸ πνεῦμα τῆς πειθοῦς. Δηλαδή, τὴν ἀναγνώριση τῆς ἡγεμονίας, τὴν καταξίωση καὶ τὴν ὑπεροχή. Ὅλα αὐτά, ποὺ τόσο πολὺ ἔχουν ἀνάγκη, ὥστε νὰ ἰσορροπήσουν ἀνάμεσα στὸ ὅραμα τους γιὰ τὸ τί θεωροῦν οἱ ἴδιοι πὼς ἀξίζουν ὡς ἔθνος καὶ ἀνάμεσα στὴν σκληρὴ πραγματικότητα γιὰ τὸ τί ἀληθινὰ εἶναι. Σημειώνω, ὅτι κάθε ἀναφορά μου στοὺς Γερμανούς, ἔχει νὰ κάνει μὲ ἕναν ἀσαφῆ μέσο ὅρο τοῦ συγκεκριμένου λαοῦ καὶ δὲν ἀφορᾷ σὲ μεμονωμένα ἄτομα, τὰ ὁποῖα πιθανὸν εἶναι ἐξαιρετικὰ ἀπὸ κάθε ἄποψη καὶ σίγουρα καθένας μᾶς γνωρίζει κάποια ἀπὸ αὐτὰ καὶ τὰ θεωρεῖ φίλους.
