Ἡ Γερμανικὴ τραγωδία ἤ τὸ πάθος τοῦ γερμανικοῦ Σισύφου

Οἱ περισσότεροι θεωροῦν, ὅτι οἱ δυστυχισμένοι εἴμαστε ἐμεῖς, οἱ Ἕλληνες! Ἀλλὰ σκεπτόμενοι ἐπιφανειακὰ καὶ μὲ βάση τὰ φαινόμενα κάνουν μεγάλο λάθος! Ὁ πιὸ δυστυχισμένος ἀπὸ ὅλους τοὺς λαούς, εἶναι ἀναμφίβολα ὁ γερμανικός! Ὅποιος ἔχει ζήσει, ἔστω καὶ γιὰ λίγο στὴν χώρα τους, τὸ ἔχει νοιώσει. Καὶ εἶναι αὐτή, ἡ ἐσωτερικὴ καὶ ἀνομολόγητη δυστυχία τους ἡ αἰτία, ποὺ περιπλέκει διαχρονικὰ τὴν συμπεριφορά τους ἀπέναντι στοὺς ἄλλους λαούς. Αὐτὴ ἡ ἀδυναμία καὶ ἡ συναίσθηση τῆς κατωτερότητας ποὺ νοιώθουν στὸ πεδίο τοῦ Πνεύματος εἶναι ἡ αἰτία, ποὺ ἐκδηλώνεται πίσω ἀπὸ τὴν ἔκφραση τῆς μικρόνοας δυνάμεως, ποὺ ἔχει ὡς μοναδικό της σκοπὸ νὰ ἀποκτήσει μὲ τὴν βία, ὅλα αὐτὰ ποὺ δὲ μποροῦν νὰ τῆς δοθοῦν μὲ τὸ πνεῦμα τῆς πειθοῦς. Δηλαδή, τὴν ἀναγνώριση τῆς ἡγεμονίας, τὴν καταξίωση καὶ τὴν ὑπεροχή. Ὅλα αὐτά, ποὺ τόσο πολὺ ἔχουν ἀνάγκη, ὥστε νὰ ἰσορροπήσουν ἀνάμεσα στὸ ὅραμα τους γιὰ τὸ τί θεωροῦν οἱ ἴδιοι πὼς ἀξίζουν ὡς ἔθνος καὶ ἀνάμεσα στὴν σκληρὴ πραγματικότητα γιὰ τὸ τί ἀληθινὰ εἶναι. Σημειώνω, ὅτι κάθε ἀναφορά μου στοὺς Γερμανούς, ἔχει νὰ κάνει μὲ ἕναν ἀσαφῆ μέσο ὅρο τοῦ συγκεκριμένου λαοῦ καὶ δὲν ἀφορᾷ σὲ μεμονωμένα ἄτομα, τὰ ὁποῖα πιθανὸν εἶναι ἐξαιρετικὰ ἀπὸ κάθε ἄποψη καὶ σίγουρα καθένας μᾶς γνωρίζει κάποια ἀπὸ αὐτὰ καὶ τὰ θεωρεῖ φίλους.

Ἐκτὸς ἀπὸ δυστυχής, εἶναι λοιπὸν καὶ ἕνας βαθύτατα ἀπογοητευμένος λαός, πλὴν ὅμως ἐπίμονος. Δύο φορὲς σὲ ἕναν αἰῶνα αἰματοκύλισαν τὴν Εὐρώπη καὶ λίγο πρὶν φθάσουν στὴν τελικὴ νίκη, τιμωρήθηκαν γιὰ τὴν Ὕβρη, ὅπως ἀκριβῶς ὁ Σίσυφος, ποὺ σπρώχνοντας τὸν βράχο στὴν κορυφὴ τοῦ βουνοῦ, στὸ τέλος αὐτὸς κυλοῦσε πάλι πίσω. Καὶ πάλι ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τώρα, γιὰ μιὰ ἀκόμα φορά, σπρώχνουν τὸν βράχο μὲ ἄλλα μέσα. Ὅμως, ἐκτὸς ἀπὸ ἕνα σωρὸ ἐλαττώματα, ἔχουν καὶ πολλὰ προτερήματα ποὺ πρέπει κάποιος νὰ τοὺς ἀναγνωρίσει, ἀλλὰ τὰ ὁποῖα δυστυχῶς πᾶνε χαμένα. Διότι, ὁ συνδυασμὸς αὐτῶν μεταξύ τους, εἶναι ὁ χειρότερος δυνατός, ὅταν ἕνα προτέρημα εἶναι ἐκεῖ, ἁπλᾶ γιὰ νὰ ἐνισχύει ἕνα ἐλάττωμα. Ὅπως γιὰ παράδειγμα εἶναι τὰ ἐλαττώματα τῆς ἀλαζονείας καὶ τῆς βαρβαρότητας, ποὺ μποροῦν ὅμως νὰ ὑποστηρίζονται ἀπὸ τὰ προτερήματα τῆς συνέπειας καὶ τῆς ἐπιμονῆς. Τότε ἡ συνέπεια καὶ ἡ ἐπιμονὴ παύουν νὰ εἶναι προτερήματα καὶ ἁπλᾶ γίνονται ἐργαλεῖα καὶ συνεργοὶ τῶν ἐλαττωμάτων. Ὅπως καὶ ἡ ἐργατικότητα, ποὺ παύει νὰ εἶναι ἀρετή, ὅταν ἀποβλέπει σὲ ἔργα καταστροφῆς τῶν ἄλλων.

Γιὰ αἰῶνες τώρα, πασχίζουν ἐπίμονα νὰ μᾶς ξεπεράσουν, ἀλλὰ ὅπως ὁμολογεῖ καὶ ὁ Νίτσε, δὲν τὰ καταφέρνουν. Καὶ ἐπειδὴ δὲν τὰ καταφέρνουν, τοὺς εἶναι πιὸ εὔκολο νὰ μᾶς ταπεινώνουν. Γεμίζουν ἐπὶ ματαίῳ τὰ μουσεῖα τους μὲ τὸν δικό μας κλεμμένο πολιτισμὸ καὶ γίνονται ἁπλοῖ ἐπαῖτες τοῦ ἑλληνικοῦ μεγαλείου. Λένε πὼς ἀγαποῦν τὴν ἀρχαία Ἑλλάδα, ἀλλὰ μισοῦν τοὺς Ἕλληνες. Ἔτσι, τὸ μόνο ποὺ κατάφεραν ποτέ, εἶναι νὰ φτιάχνουν καλὲς μηχανές, ἀλλὰ στὸ πεδίο τοῦ πνεύματος παραμένουν ἄγρια νήπια. Πέρα, λοιπόν, ἀπὸ τὰ ὅσα συμβαίνουν ἀνάμεσα σὲ ἐμᾶς καὶ στὴν Γερμανία, μὲ αἰτία τὴν κρίση καὶ τὰ μνημόνια, πιστεύω, ὅτι ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες θὰ πρέπει νὰ φανοῦμε γιὰ μιὰ ἀκόμα φορὰ στὴν ἱστορία μας μεγαλόψυχοι καὶ νὰ τοὺς βοηθήσουμε! Ναί, νὰ τοὺς βοηθήσουμε! Στὴν πραγματικότητα αὐτοὶ ἔχουν ἀνάγκη ἀπὸ τὴν βοήθεια μᾶς καὶ ὄχι ἐμεῖς ἀπὸ τὴν δική τους.

Καὶ μποροῦμε νὰ τοὺς βοηθήσουμε μὲ τὸν ἑξῆς τρόπο. Μὲ τὸ νὰ τοὺς ὁδηγήσουμε στὴν κάθαρση, ποὺ τόσο ἔχει ἀνάγκη ἡ τραγωδία τους καὶ θέτοντας τοὺς ἐνώπιον τοῦ ἑαυτοῦ τους καὶ τῆς ἱστορίας τους. Θὰ πρέπει ἡ Ἑλλάδα νὰ τοὺς ὁδηγήσει στὸ διεθνὲς δικαστήριο γιὰ τίς πολεμικὲς ἀποζημιώσεις καὶ γιὰ τὸ Κατοχικὸ δάνειο! Ἄς μὴν εἶναι, ὅμως, τὰ χρήματα ποὺ μᾶς χρωστοῦν ὁ κύριος σκοπός μας. Ἄς τὰ δόσουμε, ἂν δὲν τὰ θέλουμε, στὸ παγκόσμιο ταμεῖο γιὰ τὴν φτώχεια. Ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ προέχει, ἂς εἶναι ἡ θέληση μᾶς γιὰ τὴν ἀπονομὴ τῆς δικαιοσύνης. Θὰ πρέπει οἱ Γερμανοὶ νὰ ἀντιμετωπίσουν ξανὰ τὸ ἐγκληματικὸ παρελθόν τους, ποὺ τόσο πολὺ θέλουν νὰ τὸ ξεχνοῦν καὶ νὰ τὸ σπρώχνουν κάτω ἀπὸ τὸ χαλὶ τῆς ὑποκρισίας. Καὶ γιὰ ὅσα χρόνια θὰ διαρκεῖ αὐτὴ ἡ δίκη, ὅλη ἡ Εὐρώπη καὶ οἱ λαοὶ τοῦ κόσμου θὰ μαθαίνουν ξανὰ γιὰ τὰ ἐγκλήματα ποὺ διέπραξαν ἐναντίον τῶν οἰκουμενικῶν ἀξιῶν, ποὺ πρῶτοι δίδαξαν οἱ Ἕλληνες στὴν ἀνθρωπότητα. Νὰ καυτηριαστεῖ μὲ τὴν ἀλήθεια τῆς μνήμης ἡ χαίνουσα πληγὴ τῆς ψυχῆς τους γιὰ νὰ φθάσουν στὴν λύτρωση.

Ἴσως ἔτσι, βρεῖ ἐπιτέλους τὴν ἐσωτερικὴ γαλήνη καὶ ἡ διχασμένη ψυχὴ τοῦ Γερμανοῦ φίλου μου, ποὺ μισοῦσε τοὺς παπποῦδες του καὶ τὸν λαό του γιὰ ὅσα ἔκαναν, ὅπως μοῦ εἶχε ἐξομολογηθεῖ κάποτε. Ἴσως ἔτσι, οἱ νέες γενεὲς τῶν Γερμανῶν μάθουν ὅλη τὴν ἀλήθεια καὶ ἴσως ἐμεῖς τοὺς βοηθήσουμε νὰ συμφιλιωθοῦν μὲ τὸν ἑαυτό τους. Μέ το σκοπὸ νὰ τὸν ἀγαπήσουν καὶ νὰ τὸν ἀποδεχθοῦν. Διότι, ἐπειδὴ ἀκριβῶς δὲν ἀγαποῦν τὸν ἑαυτό τους, καταλήγουν νὰ μισοῦν ὅλους τοὺς ἄλλους καὶ εἰδικὰ ἐμᾶς τοὺς εὐεργέτες τους. Ἴσως μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο συγχωρέσουν πιὰ καὶ τοὺς ἑαυτούς τους

Γεράσιμος Γ. Γερολυμάτος
18-2-2015

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply