Γιατί ὁ πακιστανὸς εἶναι πακιστανός,
ὁ σύριος σύριος,
ὁ κινέζος κινέζος, Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Δεσποτάκης Δημήτρης
Βραβεύσεις μὲ θέμα τὴν Ζωοφιλίαν.
Εὐτυχία Αἰμιλία Γ΄ Βραβεῖον Ποιήσεως
Τὴν πρώτην ἄκουσες κραυγήν της,
μόλις ποὺ σὲ ξέβραζε τὸ πέλαος·
ἀμήχανα ἐγελοῦσες…
Ἔκλαιε…
ἐγύρευε ζωήν,
ἄφθονος γύρω της ποὺ κυλοῦσε, Συνέχεια
Ὁ Μῦθος
Γνώρισα μιὰ πέτρα ἀρχαία, κρυμμένη καλὰ μέσα σὲ χώματα μοιραῖα…
εἰς τὰ μάτια μὲ κύτταξε μὲ γαλήνη,
καὶ ἦταν εἰς τὸ κορμί της λαξευμένη,
πύρινος ἡ εἰρήνη.
Τὶς ὧρες ποὺ ἡέλιος ἐβασίλευε,
τὴν ἀνδρείαν τοῦ αἵματος ἐγύρευε
κι ἐρχόταν ἡ αὐγὴ τὸ ξημέρωμα
κι ἡ πέτρα ἐκυτοῦσε
τῆς φωτιᾶς τὸ ἡμέρωμα.
Συγχῶρα μας.
Κανένα ενδιαφέρον για τη σορό της 11χρονης
Παρασύρθηκε την Τρίτη από σχολικό λεωφορείο και έχασε τη ζωή της
Στα αζήτητα, στο νεκροτομείο του νοσοκομείου «Γεννηματάς», παραμένει η σορός της 11χρονης που το μεσημέρι της Τρίτης «έσβησε» όταν παρασύρθηκε από σχολικό λεωφορείο, ενώ διέσχιζε με το ποδήλατό της την οδό Λαγκαδά, στη Θεσσαλονίκη.Η κυρία (45-50 χρόνων) που εμφανίστηκε στο νοσοκομείο και δήλωσε ότι είναι η γιαγιά της προκειμένου να παραλάβει τη σορό του παιδιού, τελικά δεν ήταν και ψευδώς δήλωσε συγγένεια με το άτυχο κορίτσι.
Μία συγκλονιστικὴ συνέντευξις τοῦ Δημητρίου Δεσποτάκη!
Συνέντευξις: Δεσποτάκης Δημήτριος – Γράφω με πολυτονικόν
Από την απόλυτη σιωπή… Στην πιο δυνατή κραυγή.. Μια κραυγή, ντυμένη στα γαλάζια, το χρώμα του Ουρανού, και με όλα της τα στολίδια.. Δασείες, περισπωμένες, απόστροφοι… Όπως τον παλιό, καλό καιρό.. (κάπως έτσι την φαντάζομαι….)
Σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο για την Ελλάδα, υπάρχουν Φωνές, λάμψεις φωτός που στηρίζουν τα θεμέλιά της.. Τη Γλώσσα της. Τις Αξίες της. Τα Ιδανικά της. Μια από αυτές, είναι η κραυγή – φωνή του Δημήτριου Δεσποτάκη της Δαμητρός, του Ηθικού Αυτουργού, όπως τον γνωρίζουμε οι περισσότεροι.
Ξανὰ θὰ βαδίσω
Ξανὰ θὰ βαδίσω
– Πιᾶσε σφικτὰ τὸ χέρι μου,
ἀκριὰ νὰ βαδίσῃς τῆς κορυφογραμμῆς,
τοῦ ἄλλου ὄρους,
μιάς καὶ τὸ ἰδικόν μας,
πάει πιᾶς, τὸ ἐδώκανε…