Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα,
ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!!

Κάποιοι, ὅποιοι κι ὅσοι, ὁπουδήποτε στὸν πλανήτη, οἱασδήποτε ἡλικίας καὶ ἀνεξαρτήτως …«τυπικῆς μορφώσεως», ἀπὸ ἀρχῆς αὐτῆς τῆς (τάχα μου τάχα μου) ὑγιειονομικῆς κρίσεως, ἀπεφάσισαν, γιὰ λόγους προσωπικούς τους, νὰ ἀντιδράσουν στὴν παγκόσμιο δικτατορία.
Ἄλλοι τὸ ἔπραξαν διὰ (τῶν ἐπισήμων) νομικῶν (ἂς ποῦμε) ὅπλων τους…
Ἄλλοι πάλι μέσῳ τοῦ διαρκοῦς ἀγῶνος τους νὰ καταῤῥίψουν, μὲ ἄφθονο ἀποδεικτικὸ ὑλικό, τὰ ἐπίσημα ἀφηγήματα…
Ἄλλοι διὰ τῆς ἑκάστοτε, παλαιᾶς (καὶ νέας) κομματομηχανικῆς δομῆς…
Ἄλλοι διὰ τῶν μαζικῶν -ἂς ποῦμε-  ἀντιδράσεων…
Κι ἄλλοι, οἱ πλέον ἴσως …«ἀκραῖοι», διὰ τῆς ἁπλῆς, σιωπηλῆς (καὶ σπανιότατα θορυβώδους), ἐσωτερικότητος.
Συνέχεια →

Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα,
ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!!

«Ἔχουμε πόλεμο», μοῦ λέει ἕνα παλληκαράκι, πρὸ μερικῶν ἑβδομάδων, σὲ ἀλλαγὴ βάρδιας, ὄταν μέσα στὴν παραζάλη τῶν πυρκαϊῶν τρέχαμε γιὰ περιπολίες. Πόση ἀγωνία ἔκρυβε ἡ φρᾶσις του… Πόσο πόνο… Ὅλο του τὸ σῶμα ἐξέπεμπε πανικό, σάστισμα καὶ σύγχυσιν. Σὰν νὰ ἀφυπνίσθη ἐξ αἴφνης ἀπὸ μίαν κοματώδη κατάστασιν καὶ νὰ μὴ μποροῦσε νὰ σταθεροποιήσῃ τὰ βήματά του.
Συνέχεια →

Επεὶ δὴ κατήντησε κουτσομπολίστικο καφενεῖο ἡ ἐν λόγῳ δημοσίευσις, ἀπὸ σήμερα «κλειδώνει» καὶ θὰ διαβάζεται μόνον μὲ κωδικό. Τὸ πρῶτο της μέρος ἐδῶ.:

Εἶναι μερικὲς ἑβδομάδες ποὺ ἡ ἐπισκεψιμότης τῆς σελίδος μας ἔχει αὐξηθῆ ὑπερβολικῶς πολύ, ἀναλογικῶς πάντα μὲ τὰ ὅσα συνηθίζαμε νὰ βλέπουμε τὰ τελευταία χρόνια. Τοῦτο σημαίνει, πρακτικῶς, πὼς κάποιες (συνήθως παλαιότερες) σημειώσεις μας ἢ κάποια ἄρθρα μας ἢ τέλος πάντων κάποιες ἔρευνές μας ἔτυχαν μεγάλης δημοσιότητος, πέραν τοῦ συνήθους «ἀναγνωστικοῦ κοινοῦ» μας, τὸν τελευταῖο καιρό, πού, σὲ γενικὲς γραμμὲς εἶναι μᾶλλον συγκεκριμένο.
Ὅμως, παραλλήλως σημαίνει, μεγαλυτέρα εὐθύνη γιὰ ἐμέναν. Συνέχεια →