Τὰ πράγματα εἶναι …ἁπλᾶ!!!

Κι ἐμεῖς δὲν τὸ ἔχουμε ἀντιληφθεῖ.

Ἡ ζῳὴ χρειάζεται, γιὰ νὰ τὴν ζήσουμε, δύο σημαντικὰ στοιχεῖα:
Νὰ παραμένουμε, ὅσο τὸ δυνατον πιὸ κοντὰ στοὺς φυσικοὺς νόμους, ὡς ἄτομα καὶ ὡς κοινωνίες, ἀλλὰ καὶ νὰ μποροῦμε κάθε μας στιγμή, ὅπου κι ὅπως θὰ εἴμαστε, νὰ παραμένουμε …ἀνοικτοὶ στὸ νέο καὶ νὰ ἀπολαμβάνουμε αὐτὸ ποὺ ἔχουμε.
Μικρὸ ἢ μεγάλο. Συνέχεια

Γιὰ ἕναν ἄνθρωπο στὸ …«κέντρο τοῦ σύμπαντος»!!!

Ἰσχύει αὐτὸ γιὰ ὅλον τὸν κόσμο…
…μὰ πρῶτα κι ἐπάνω ἀπὸ ὅλα γιὰ ἐμᾶς!!!

Συχνά, πολὺ συχνά, καταθέτω μίαν παγιωμένη μου -πλέον- «ἄποψιν», ποὺ τοποθετεῖ τὸν ἄνθρωπο στὸ …«κέντρο τοῦ σύμπαντος». Ἡ ἀλήθεια εἶναι ἀκριβῶς ὅπως τὴν γράφω. Ὅλοι μας, μὰ ὅλοι μας, μηδενὸς ἐξαιρουμένου, ὁ καθεὶς γιὰ τὸν ἑαυτόν του καὶ μόνον, νοιώθουμε πὼς εἴμαστε τὸ …«κέντρον τοῦ σύμπαντος». Μόνον ποὺ αὐτὸ τὸ «κέντρο τοῦ σύμπαντος» τὸ ἀντιλαμβανόμεθα κάπως …λάθος. Καί, ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ τὸ ἀντιλαμβανόμεθα κάπως …λάθος, εἶναι πλέον ὥρα νὰ τὸ ἐπαναπροσδιορίσουμε.

Τί σημαίνει ἡ τοποθέτησις τοῦ ἑαυτοῦ μας στό «κέντρον τοῦ σύμπαντος»;
Συνέχεια

Φοβᾶσαι;

Φοβᾶσαι πολύ;;

 

Ὅλοι μας φοβόμαστε λίγο, ἐὰν ἀφήνουμε τοὺς κατσαπλιάδες τῆς ζωῆς μας νὰ ἀσκοῦν ἐπάνω μας ἐπιδράσεις…
Μὰ δὲν ἔχει νόημα, διότι δὲν μᾶς λὲν ἀλήθειες.
Δὲν ἔχει νόημα, διότι οὔτως ἤ ἄλλως πρέπει νὰ περάσουμε μέσα ἀπὸ τὴν …κόλασιν κυριολεκτικῶς, γιὰ νὰ εὕρουμε τοὺς Ἑαυτούς μας. Τοὺς πραγματικούς μας Ἑαυτούς. Τοὺς Ἕλληνες ποὺ ἐχάσαμε κάπου στὴν πορεία τοῦ χρόνου καὶ στὰ «πεπολιτισμένα»  μας μονοπάτια. Συνέχεια

Δεῖκτες ἐπαναπροσδιορισμῶν καὶ ἐπανατοποθετήσεων

Ὅλα αὐτὰ ποὺ μᾶς θυμώνουν, ποὺ μᾶς ἐξοργίζουν, ποὺ μᾶς ἀναστατώνουν τὶς ζωές, ἐὰν τὰ παρατηρήσουμε ψύχραιμα, θὰ διαπιστώσουμε πὼς στὴν πραγματικότητα εἶναι κι αὐτὰ ποὺ ὀφείλουμε νὰ καταπιασθοῦμε ἐντατικῶς μαζύ τους, διότι μᾶς ἀπομειώνουν βαθμοὺς Ἐλευθερίας. Εἶναι στὴν πραγματικότητα ὅλα ἐκεῖνα ποὺ ξεχάσαμε νὰ προστατεύσουμε καὶ τώρα κραυγάζουν πὼς δὲν ἔχουμε ἄλλα περιθώρια.
Ὅμως τελικῶς, ἐὰν κυττάξουμε προσεκτικότερα πίσω ἀπὸ τὴν ὀργή μας, θὰ διαπιστώσουμε πὼς δὲν πηγάζει ἀπὸ τὶς προδοσίες ἄλλων ἡ ὀργή μας παρὰ μόνον ἀπὸ τὶς δικές μας ἀδυναμίες νὰ ὑπερασπισθοῦμε τὰ Ἱερὰ καὶ τὰ Ὅσια τῆς Φυλῆς. Συνέχεια

Φορώντας κουρέλια δὲν γίνεσαι ζητιάνος…

Γίνεσαι Ὀδυσσεύς.

Μὲ κουρέλια ἔφθασε στὴν Ἰθάκη ὁ Ὀδυσσεύς.
Γυμνός, λίγο πρίν, στὴν χώρα τῶν Φαιάκων.
Μὰ αὐτὰ τὰ κουρέλια, ἢ ἀκόμη καὶ ἡ γύμνια του, δὲν τοῦ ἀπεστέρησαν τὸ Βασίλειό του.
Ἀντιθέτως μάλιστα… Συνέχεια

Ζωντανὸς ὀργανισμὸς σημαίνει …πολεμιστής!!!

Γιὰ νὰ ὑπεισέλθῃ μία μόλυνσις σὲ ἕναν ὀργανισμό, ποὺ θὰ τὸν ἀπειλήση σοβαρά, πρέπει νὰ συνυπάρξουν παραλλήλως πολλὲς συμπτώσεις καί, κυρίως, ὁ ἴδιος ὁ ὀργανισμὸς νὰ ἔχῃ ἀπωλέσῃ μεγάλους βαθμοὺς ἐκ τῶν ἀμυντικῶν του μηχανισμῶν.

Γιὰ νὰ ἐπεκταθῇ ἡ μόλυνσις τόσο, ὅσο νὰ σκοτώσῃ κάποιον ὀργανισμό, ἀρκεῖ μόνον ἡ περιορισμένη γραμμὴ ἀμύνης αὐτοῦ τοῦ ὀργανισμοῦ ἢ ἡ ἀναγκαία παρά-πληροφορία, ποὺ δημιουργεῖ στὸν ὀργανισμὸ ψευδαισθήσεις καλῆς λειτουργίας του. Συνέχεια