Τί καταδίκη…
νὰ μὴν ἔχω τὴν εὔννοιαν
νὰ γεννηθῶ σὲ ἀγέλην ἄλλου εἴδους, Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Λόγος
Ἡ γῆς, ἡ θάλασσα καὶ τὸ φῶς
Θέλω νὰ βγῶ ἀπὸ τὸν κόσμον ἐτοῦτον,
νὰ γείρω εἰς τὰ μικράτα μου πίσω,
εἰς τὴν ἐξοχὴν ὁποὺ ἐμεγάλωσα
καὶ σὰν τὸ πρωὶ ἐξυπνοῦσα, Συνέχεια
Εἶναι ἀρκετὸ ποὺ κάποτε εὑρεθήκαμε μαζύ…
«…Εἶναι ἀρκετό πὼς κάποτε εὑρεθήκαμε μαζὺ
Σέ τί ὠφελεῖ νά τό συντάξουμε σέ ῥίμα;
Ὅταν εἶναι φθινόπωρο ἔχουμε ἀνοιξιάτικο καιρό,
ἢ μήπως καί μαζεύουμε τόν χρόνο τόν τραχύ τοῦ βορείου ἀνέμου; Συνέχεια
Γύριζε
«Γύριζε, μὴ σταθῇς ποτέ, ρίξε μας πέτρα μαύρη,
ὁ ψεύτης εἴδωλο εἶν᾿ ἐδῶ, τὸ προσκυνᾷ ἡ πλεμπάγια,
ἡ Ἀλήθεια τόπο νὰ σταθῇ μιὰ σπιθαμὴ δὲ θἄβρῃ.
Ἀλάργα. Μόρα τῆς ψυχῆς τῆς χώρας τὰ μουράγια. Συνέχεια
Στὴν Νεολαία μας.
Αὐτὸ κρατάει ἀνάλαφρο μὲς στὴν ἀνεμοζάλη
τὸ ἀπὸ τοῦ κόσμου τὴ βοὴ πρεσβυτικὸ κεφάλι,
αὐτὸ τὸ λόγο θὰ σᾶς πῶ, δὲν ἔχω ἄλλο κανένα:
Μεθύστε μὲ τ᾿ ἀθάνατο κρασὶ τοῦ Εἰκοσιένα. Συνέχεια
Ὦ λιγοστοί, ὦ διαλεκτοί!
Ὦ λιγοστοὶ κι ὦ διαλεκτοὶ κι ἀρίφνητοι αὔριο ἴσως!
Εἶναι μία ἀλήθεια κάτου ἐδῶ ποὺ τὴ κτυπάει τὸ μίσος,
εἶν᾿ ἐδῶ πέρα μία Ὀμορφιὰ ποὺ ἡ καταφρόνια δένει,
κι εἶν᾿ ἐδῶ πέρα μία Ἀρετὴ δειλὴ καὶ ντροπιασμένη. Συνέχεια