ΜΑΘΗΜΑ 14ον
Φίλοι μου σήμερα θὰ ῥίξουμε μία ματιὰ στὶς κλίσεις τῶν ἐπιθέτων.
Ἐπίθετα εἶναι οἱ λέξεις ποὺ «τίθενται» ἐπὶ τῶν οὐσιαστικῶν, γιὰ αὐτὸ καὶ λέγονται ἒτσι. (Ἐπὶ + θέτω στὸ οὐσιαστικό.)
Δηλαδὴ στὴν φράσι «ὁ καλὸς ἂνδρας», ἡ λέξις «καλός» εἶναι τὸ ἐπίθετο ποὺ τίθεται «ἐπι» τοῦ οὐσιατικοῦ «ἂνδρας».
Τὰ ἐπίθετα χωρίζονται σέ:
ΜΑΘΗΜΑ 13ον
Σήμερα φίλοι μου ὁλοκληρώνουμε τὴν Γ΄ κλίσι τῶν ὀνομάτων μὲ μία συνοπτικὴ ἀναφορὰ στὴ ἡμιφωνόληκτα ὀνόματα, αὐτὰ δηλαδὴ τῶν ὁποίων ὁ χαρακτὴρ τοῦ θέματος εἶναι ἡμέφωνο σύμφωνο. («ν», «λ», «ρ» ἢ «σ»)
(χαρακτὴρ λέγεται τὸ τελευταῖο γράμμα τοῦ θέματος, τὸ ὁποῖο βρίσκουμε ἀπὸ τὴν γενικὴ ἑνικοῦ τῆς λέξεως, ἀφοῦ ἀφαιρέσουμε τὴν κατάληξι)
{Τὰ συμφωνόληκτα, ὃπως ἢδη εἲπαμε, χωρίζονται σὲ ἀφωνόληκτα (ὃσα δηλαδὴ ἒχουν ὡς χαρακτῆρα σύμφωνο οὐρανικὸ (κ,γ,χ) ἢ χειλικὸ (π,β,φ) ἢ ὀδοντικὸ (τ,δ,θ)) καὶ σὲ ἡμιφωνόληκτα (ὃσα ἒχουν ὡς χαρακτῆρα τὸ ἒνρινο «ν» ἢ ἓνα ἀπὸ τὰ ὑγρὰ «λ», «ρ» ἢ τὸ «σ»).} Συνέχεια
ΜΑΘΗΜΑ 12ον
Συνεχίζουμε φίλοι μου τὴν μελέτη μας ἐπάνω στὰ τριτόκλιτα ὀνόματα.
Εἲδαμε στὰ προηγούμενα μαθήματα πῶς κλίνονται τὰ φωνηεντόληκτα, τὰ οὐσιαστικὰ δηλαδὴ ποὺ ἒχουν ὡς χαρακτῆρα φωνῆεν. (Χαρακτὴρ λέγεται τὸ τελευταῖο γράμμα τοῦ θέματος, τὸ ὁποῖο βρίσκουμε ἀπὸ τὴν γενικὴ ἑνικοῦ τῆς λέξεως, ἀφοῦ ἀφαιρέσουμε τὴν κατάληξι.) Συνέχεια
ΜΑΘΗΜΑ 11ον
Φίλοι μου, σήμερα συνεχίζουμε τὴν μελέτη μας ἐπάνω στὰ τριτόκλιτα οὐσιαστικά.
Ἂς θυμηθοῦμε ἀπὸ τὸ προηγούμενο μάθημα ὃτι, ἀνάλογα μὲ τὸν χαρακτῆρα τοῦ κάθε ὀνόματος (τὸ τελευταῖο δηλαδὴ γράμμα τοῦ θέματος, τὸ ὁποῖον βρίσκουμε ἀπὸ τὴν γενικὴ ἑνικοῦ, ἀφοῦ ἀφαιρέσουμε τὴν κατάληξι), τὰ τριτόκλιτα χωρίζονται σὲ φωνηεντόληκτα (ἂν ὁ χαρακτὴρ εἶναι φωνῆεν, π.χ. ἡ πόλ –ις, τῆς πόλε –ως —ἂρα ὁ χαρακτὴρ εἶναι τὸ φωνῆεν «ε») καὶ συμφωνόληκτα (ἂν ὁ χαρακτὴρ εἶναι σύμφωνο, π.χ ὁ κόραξ, τοῦ κόρακ –ος — ἂρα ὁ χαρακτὴρ εἶναι τὸ σύμφωνο «κ»).
(Γιὰ περισσότερες λεπτομέρειες ἀνατρέξτε στὸ προηγούμενο μάθημα) Συνέχεια
ΜΑΘΗΜΑ 10ον
Σήμερα φίλοι μου θὰ δοῦμε τὴν Γ΄ κλίσι τῶν όνομάτων, τὰ τριτόκλιτα.
Ἡ Γ΄ κλίσις περιλαμβάνει ἀρσενικά, θηλυκὰ καὶ οὐδέτερα ὀνόματα. Συνέχεια
Σήμερα θὰ δοῦμε τὰ συνηρημένα ὀνόματα τῆς Β΄ κλίσεως καὶ τὰ ἀττικόκλιτα.
Τὰ ἀρσενικὰ καὶ θηλυκὰ συνηρημέα τῆς Β’ κλίσεως λήγουν σὲ –ους, ἐνῶ τά οὐδέτερα σέ –ουν.
Ἡ κάθε λέξις ἒχει τὸ «θέμα» της, τὸ μέρος δηλαδὴ ποὺ δέν ἀλλάζει (π.χ. ἡ λέξις «μήτηρ» ἒχει θέμα τὸ «μητ-» γιατὶ ἀπὸ ἐκεῖ καὶ μετὰ μπαίνουν οἱ καταλήξεις: μητ-ρός, μητέρα κ.λ.π.)
Συνέχεια
