Κάθε χειμώνας, λίγο πρὶν νὰ τελειώσῃ, καὶ νὰ παραδόσῃ τὴν σκυτάλη στὴν ἄνοιξι, ἔχει τὶς μασκαρᾶτες ἤ ἄλλως τὰ διονυσιακὰ κατάλοιπα τῶν παραδόσεών μας.
Μία ἑορτὴ ποὺ γίνεται μὲ στόχο τὴν ἐκτόνωσιν ἀλλὰ καὶ τὴν ἀναφορὰ σὲ πανάρχαιες δοξασίες, ποὺ τελικῶς οὐδέποτε ξεχάσαμε, μία καὶ ἡ Φύσις μας παραμένει ἄρρηκτα δεμένη μὲ τὴν …Φύσιν.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Νικόλας Παναγοδημητρόπουλος
Σκέψεις ὑπὸ …παραγγελίαν!!!
Εὐτυχῶς ποὺ οἱ φίλοι μου παρακολουθοῦν κάθε ἀνισορροπία ποὺ συμβαίνει στὸν πλανήτη.
Εὑτυχῶς, διότι δὲν θὰ ἄντεχα νὰ ἀσχολοῦμε μὲ τὴν κάθε βλακεία, τοῦ κάθε ἀνεγκεφάλου.
Ἡμέρα σκέψεως ἡ ἐχθεσινὴ παρακαλῶ!
Δῆλα δή, ἐὰν τὸ θέσουμε στὶς σωστές του βάσεις, μόνον αὐτὴν τὴν ἡμέρα πρέπει νὰ σκεπτόμεθα…
Τὶς ὑπόλοιπες καλὸ εἶναι νὰ τὸ κλειδώνουμε, νὰ τὸ καταργοῦμε, νὰ τὸ φιμώνουμε…
Συνέχεια
21 Φεβρουαρίου 2013 …Γιορτάζει ἡ… «Γλῶσσα»!
Γράφει ο Νικόλαος Παναγοδημητρόπουλος
21 Φεβρουαρίου … Παγκόσμια Ημέρα Μητρικής Γλώσσας.
Και όπως πάντα, το Σύστημα γεννά “Παγκόσμιες Ημέρες” για Αξίες που το ίδιο θέλει να καταργήσει.
Και αποδεδειγμένως, η Ελληνική γλώσσα υπήρξε η Μητέρα όλων των γλωσσών.
Χιλιάδες λήμματα Ελληνικής προέλευσης αποτελούν την Πρώτη Ύλη Δημιουργίας των ντοπιολαλιών όλου του Κόσμου … γνωστού και μη.
Παγκόσμιος ἡμέρα μητρικῆς γλώσσης!!!
Αὐτὲς οἱ παγκόσμιες ἡμέρες μὲ ἐκνευρίζουν.
Μὲ κάνουν νὰ θέλω νὰ τρίψω στὰ μοῦτρα τῶν ἐμπνευστῶν τους, κάθε πράξι τους, κάθε καταστροφή τους καὶ κάθε ὑποκρισία τους. Παγκόσμιες ἡμέρες καὶ πράττειν ἄλογα…
Ὑποκρισίες, ψευτιές, ψευδολογίες…
Ὁ πλανήτης καίγεται κι αὐτοὶ τὶς ἑορτοῦλες τους…
Ἔτσι, γιὰ νὰ πηγαίνουν, κατ’ αὐτοὺς πάντα, μερικὰ ἀκόμη ἐκατομμυριάκια στὶς ΜΚΟ καὶ στοὺς ὑποτακτικούς τους.
Πρὶν νὰ ἀρχίσῃς νὰ ἀλλάζῃς τὸν κόσμο…
Νὰ εἶσαι σίγουρος πὼς ὁ κόσμος χρειάζεται αὐτὸ ποὺ ἐσὺ θέλεις γιὰ αὐτόν.
Νὰ εἶσαι βέβαιος πὼς αὐτὸ ποὺ ἐσὺ θέλεις γιὰ τὸν κόσμο εἶναι σὲ ἀρμονία μὲ τὴν Φύσιν.
Νὰ εἶσαι πεπεισμένος πὼς ὅλοι καὶ ὅλα θὰ συνεργήσουν στὸ νὰ σὲ βοηθήσουν γιὰ νὰ ἀλλάξῃς τὸν κόσμο…
Διότι…
Ὁ κόσμος γύρω μας…
Ὁ κόσμος γύρω μας εἶναι αὐτὸ ποὺ ἐμεῖς θέλουμε νὰ βλέπουμε.
Ἐὰν ἡ ὀπτική μας εἶναι περιορισμένη, ὁ κόσμος γύρω μας εἶναι περιορισμένος. Κακός, μίζερος, στριφνός… Κι ἐμεῖς ἀπομονωμένοι.
Ἐὰν πάλι ἡ ὀπτική μας εἶναι ἀνοικτή, τότε ἀλλάζει κι ὁ κόσμος μας…
Εἶναι ὅλα διαφορετικά… Πιὸ ὄμορφα… Πιὸ ἀνθρώπινα…