Στό βιβλίο μου “Ἀλαλία, ἤτοι τό σύγχρονο γλωσσικό μας πανόραμα”, εἶχα καταγράψει τήν ἕως τότε ἄγνωστη φράση τοῦ Λένιν: “Ἄν θέλεις νά ἐξαφανίσεις ἕνα λαό, ἐξαφάνισε τή γλῶσσα του”. Ἀπό τό 1976 (“μεταρρύθμιση” Ράλλη) ἕως σήμερα ἡ ἑλληνική γλῶσσα τελεῖ ὑπό ἐξάτμιση. Μέ τή νέα ἀγραμμάτιστη γραματική τῆς Ε’ καί ΣΤ’ Δημοτικοῦ, πού ἔθεσε σε κυκλοφορία τό ὑπουργεῖο πνευματικῆς ἡμιπληγίας, ἡ ἑλληνική γλῶσσα ὁδηγεῖται στό ἀπόσπασμα.

Ὅπως συχνά ἔχουμε γράψει ἡ Γραμματική εἶναι ἡ γεωμετρία τοῦ λόγου. Γεωμετρώντας τό λόγο, γεωμετρεῖ καί τή σκέψη. Δημιουργεῖ σύνθετο λόγο καί στοχασμό. Μέ τό νέο “ἐγχειρίδιο” γραμματικῆς Συνέχεια →