Οἱ Ἐσκιμῶοι ἔχουν ἕνα μῦθο γιὰ τὸν τάρανδο. Λένε ὅτι ὁ τάρανδος καὶ ὁ λύκος εἶναι ἕνα. Ὁ τάρανδος τρέφει τὸ λύκο καὶ ὁ λύκος διατηρεῖ τὴν δύναμι τοῦ ταράνδου.
Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ τοὺς ἀνθρώπους, ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ εἶναι τρυφεροὶ μαζύ σου καὶ ἄλλοι ποὺ σὲ κάνουν δυνατὸ μὲ τὸν τρόπο τους. Ὑπάρχουν ἐκεῖνοι ποὺ σὲ προστατεύουν καὶ ἐκεῖνοι ποὺ σὲ διδάσκουν νὰ προστστεύῃς ἐσὺ τὸν ἑαυτό σου. Ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ τοὺς ἐμπιστευόσουν καὶ ὅταν ἔπαυσες πιὰ νὰ τοὺς ἐμπιστεῦσαι ἔμαθες πὼς νὰ ἐμπιστεύεσαι τὸν ἑαυτό σου. Πάντα μπορεῖς νὰ μάθῃς κάτι ἀπὸ τὸν κάθε ἕνα. Συνέχεια